Henryk Kucha: Różnice pomiędzy wersjami

Henryk Kucha
Nazwisko	Kucha
Imię / imiona	Henryk
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	8 kwietnia 1946
Miejsce urodzenia	Husów
Data śmierci	11 lipca 2020
Dyscyplina/specjalności	geologia, geologia złóż, mineralogia, ochrona środowiska
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ; ;

Aktualna wersja na dzień 12:42, 29 sie 2023

Prof. dr hab. inż. Henryk Kucha (1945-2020)

Dyscyplina/specjalności:geologia, geologia złóż, mineralogia, ochrona środowiska

Nota biograficzna

Urodził się 8 kwietnia 1945 roku w Husowie w powiecie łańcuckim. Zmarł 11 lipca 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Łańcucie.

W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH. Jego praca dyplomowa "Mineralizacja torowa pegmatytów z okolic Bogatyni" otrzymała wyróżnienie na IV Ogólnopolskim Konkursie na najlepszą pracę dyplomową studentów uczelni technicznych.

W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty Zakładzie Złóż Rud Instytutu Mineralogii i Złóż Surowców Mineralnych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1973 roku na podstawie pracy "Występowanie złota, niklu i kobaltu w złożach miedzi Lubina i Polkowic" uzyskał stopień doktora.

W 1982 roku na podstawie rozprawy "Złoto i metale grupy platyny w cechsztyńskich złożach miedzi w Polsce" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1995 roku uzyskał tytuł profesora nauk o ziemi.

Był odkrywcą trzech minerałów: eugenitu (w okolicach Lubina, w złożach cechsztyńskich), hibbingitu (1991 – w okolicach amerykańskiego miasta Hibbing) i viaeneitu (1993 – w okolicach belgijskiej miejscowości Engis. Odkrył i udokumentował występowanie złota i platyny w złożach miedzi na obszarze Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego w okolicach Lubina.

Był twórcą metody analizy wartościowania siarki przy pomocy mikroanalizatora rentgentowskiego oraz metody oznaczania komórki elementarnej nowych minerałów za pomocą transmisyjnego mikroskopu elektronowego.

Był cenionym geologiem, specjalistą wielu dziedzin z zakresu geologii złóż oraz ochrony środowiska.

Jego badania przyczyniły się m. in. do odkrycia minerałów: eugenitu, hibbitu, viaeneitu i Th-ningyoite oraz występowania złota i platynowców w łupkach miedzionośnych na monoklinie przedsudeckiej.

Swoją wiedzę przekazywał młodszym adeptom geologii, nie tylko w Polsce, ale również na uczelniach wyższych w Australii, Austrii, Belgii i Irlandii. Posiadane szerokie doświadczenie w zawodowe wykorzystywał podczas prac badawczych dla wielu firm poszukiwawczych i wydobywczych.

Autor ponad 170 publikacji.

Promotor i recenzent prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego,

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Naukowa im. Ludwika Zejsznera, Medal Van Den Broeka Belgijskiego Towarzystwa Geologicznego.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/kucha-henryk-002181

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 205
[Skład Osobowy AGH … 19669/70]. Kraków 1970, s. 59
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 557-558, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 2020, nr 164 (15 VII 2020) s. 16 [nekr.]
Nagroda naukowa imienia Ludwik Zejsznera za rok 1976. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1978, Vol. 47, nr 3/4, s. 615-616, [foto]

Inne

Henryk Kucha – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Kucha
In memoriam – Polskie Towarzystwo Geologiczne [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: http://www.ptgeol.pl/2020/07/15/zmarl-prof-henryk-kucha-2/
Odszedł prof. dr hab. inż. Henryk Kucha [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: http://www.wggios.agh.edu.pl/info/article/odszedl-prof-dr-hab-inz-henryk-kucha/
Zmarł prof. Henryk Kucha [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/zmarl-prof-henryk-kucha/

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Kucha
 |given-name=Henryk
+|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
+|image=Henryk Kucha.jpg
+|birth_date=8 kwietnia 1946
+|birth_place=Husów
+|death_date=11 lipca 2020
+|fields=geologia, geologia złóż, mineralogia, ochrona środowiska
 |faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
 }}
-'''Henryk Kucha'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
+Prof. dr hab. inż. '''Henryk Kucha''' (1945-2020)
-Dyscyplina/specjalności:
+Dyscyplina/specjalności:geologia, geologia złóż, mineralogia, ochrona środowiska
 == Nota biograficzna ==
 Urodził się 8 kwietnia 1945 roku w Husowie w powiecie łańcuckim. Zmarł 11 lipca 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Łańcucie.
 W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH. Jego praca dyplomowa "Mineralizacja torowa pegmatytów z okolic Bogatyni" otrzymała wyróżnienie na IV Ogólnopolskim Konkursie na najlepszą pracę dyplomową studentów uczelni technicznych.
-W 1969 roku rozpoczął pracę Zakładzie Złóż Rud na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym
+W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty Zakładzie Złóż Rud Instytutu Mineralogii i Złóż Surowców Mineralnych [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH.
-Po ukończeniu studiów podjął pracę na macierzystej uczelni, początkowo ......
-W 1973 uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych, w 1982 stopień doktora habilitowanego, w 1995 tytuł profesora nauk o ziemi[4]. Pracował na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH.
-Był odkrywcą trzech minerałów: eugenitu (w okolicach Lubina, w złożach cechsztyńskich)[5], hibbingitu (1991 – w okolicach amerykańskiego miasta Hibbing)[5][6] i viaeneitu (1993 – w okolicach belgijskiej miejscowości Engis)[5][7]. Odkrył i udokumentował występowanie złota i platyny w złożach miedzi na obszarze Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego w okolicach Lubina[1].
-Był twórcą metody analizy wartościowania siarki przy pomocy mikroanalizatora rentgentowskiego oraz metody oznaczania komórki elementarnej nowych minerałów za pomocą transmisyjnego mikroskopu elektronowego[1].
+W 1973 roku na podstawie pracy "Występowanie złota, niklu i kobaltu w złożach miedzi Lubina i Polkowic" uzyskał stopień doktora.
-W 1976 otrzymał Nagrodę Naukową im. Ludwika Zejsznera za pracę Materia organiczna Au, Ni i Co w utworach cechszstynu monokliny przedsudeckiej[3]. W 1996 Belgijskie Towarzystwo Geologiczne przyznało mu Medal Van Den Broeka[5].
+W 1982 roku na podstawie rozprawy "Złoto i metale grupy platyny w cechsztyńskich złożach miedzi w Polsce" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+W 1995 roku uzyskał tytuł profesora nauk o ziemi.
+Był odkrywcą trzech minerałów: eugenitu (w okolicach Lubina, w złożach cechsztyńskich), hibbingitu (1991 – w okolicach amerykańskiego miasta Hibbing) i viaeneitu (1993 – w okolicach belgijskiej miejscowości Engis. Odkrył i udokumentował występowanie złota i platyny w złożach miedzi na obszarze Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego w okolicach Lubina.
+Był twórcą metody analizy wartościowania siarki przy pomocy mikroanalizatora rentgentowskiego oraz metody oznaczania komórki elementarnej nowych minerałów za pomocą transmisyjnego mikroskopu elektronowego.
 Był cenionym geologiem, specjalistą wielu dziedzin z zakresu geologii złóż oraz ochrony środowiska.
@@ Linia 36: / Linia 36: @@
 Jego badania przyczyniły się m. in. do odkrycia minerałów: eugenitu, hibbitu, viaeneitu i Th-ningyoite oraz występowania złota i platynowców w łupkach miedzionośnych na monoklinie przedsudeckiej.
-Profesor swoją wiedzę przekazywał młodszym adeptom geologii, nie tylko w Polsce, ale również na uczelniach wyższych w Australii, Austrii, Belgii i Irlandii. Posiadane szerokie doświadczenie w zawodowe wykorzystywał podczas prac badawczych dla wielu firm poszukiwawczych i wydobywczych.
+Swoją wiedzę przekazywał młodszym adeptom geologii, nie tylko w Polsce, ale również na uczelniach wyższych w Australii, Austrii, Belgii i Irlandii. Posiadane szerokie doświadczenie w zawodowe wykorzystywał podczas prac badawczych dla wielu firm poszukiwawczych i wydobywczych.
+Autor ponad 170 publikacji.
+Promotor i recenzent prac doktorskich.
 Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego,
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
+Nagroda Naukowa im. Ludwika Zejsznera, Medal Van Den Broeka Belgijskiego Towarzystwa Geologicznego.
 ==== Bibliografia publikacji ====
+https://badap.agh.edu.pl/autor/kucha-henryk-002181
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 50: / Linia 56: @@
 ==== Książki ====
-* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 20 na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym
+* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 205
+* [Skład Osobowy AGH … 19669/70]. Kraków 1970, s. 59
+* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 1999, s. 557-558, [foto]
 ==== Artykuły ====
-*
+* ''Dziennik Polski'' 2020, nr 164 (15 VII 2020) s. 16 [nekr.]
+*  Nagroda naukowa imienia Ludwik Zejsznera za rok 1976. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1978, Vol. 47, nr 3/4, s. 615-616, [foto]
 ==== Inne ====
@@ Linia 66: / Linia 75: @@
 [[Category:Biogramy]]
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 8.12.2020</span>'''''