Jerzy Buzek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 55 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox dhc
{{Infobox scientist
| name = Jerzy Buzek
|family-name=Buzek
| image = buzek.jpg
|given-name=Jerzy
| family-name = Buzek
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
| given-name = Jerzy
|image=Jerzy Buzek1.jpg
| additional-name =
|birth_date=3 lipca 1940
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż.
|fields=inżynieria chemiczna, ochrona środowiska, procesy chemiczne w inżynierii ochrony środowiska, wymiana masy
| honorific-suffix =
|dhc_year=2010
| native_name =
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie technologii chemicznej, propagowanie proekologicznych rozwiązań w energetyce oraz promowanie rozwoju nauki w swojej działalności społeczno-politycznej
| native_name_lang =
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
| image = buzek.jpg
|name=Jerzy Buzek
| image_size = 27716
|image_size=9325
| alt =
| caption =
| birth_date = 1940
| birth_place =
| death_date =
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = inżynieria chemiczna; ochrona środowiska, procesy chemiczne w inżynierii ochrony środowiska, wymiana masy
| function = Premier RP w latach 1997–2001 ; Przewodniczący Parlamentu Europejskiego 2009- ;
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =
| awards = M.in. Medal Politechniki Śląskiej, Śląska Nagroda Jakości w kategorii Nauka, statuetka „Biały Węgiel” przyznana przez Politechnkę Wrocławską
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =
| dhc_year = 2010
| dhc_reason = za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie technologii chemicznej, propagowanie proekologicznych rozwiązań w energetyce oraz promowanie rozwoju nauki w swojej działalności społeczno-politycznej
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Jerzy Buzek''' (1940-)
Prof. dr hab. inż. '''Jerzy Buzek''' (1940-)


Specjalność: inżynieria chemiczna; ochrona środowiska, procesy chemiczne w inżynierii ochrony środowiska, wymiana masy
Premier RP 1997–2001 ; Przewodniczący Parlamentu Europejskiego 2009-2012


Urodził się 3 lipca 1940 roku w Śmiłowicach na Śląsku Cieszyńskim. Matka była nauczycielką, a ojciec inżynierem elektrykiem. Po wojnie i przyłączeniu Zaolzia do Czechosłowacji, rodzina Buzków przeniosła się do Chorzowa, gdzie Jerzy Buzek uczył się w Szkole Podstawowej nr 24, a następnie w latach 1953–1957 w Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego. W latach 1957–1963 studiował na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej.
Dyscyplina/specjalności: inżynieria chemiczna, ochrona środowiska, procesy chemiczne w inżynierii ochrony środowiska, wymiana masy


W 1963 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika-energetyka. Następnie rozpoczął pracę w Instytucie Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk. W 1969 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej. W roku 1971 odbył staż naukowy na Uniwersytecie w Cambridge. W swojej pracy zajmował się zagadnieniami związanymi z teorią i zastosowaniami inżynierii procesowej. Publikował prace z dziedziny wymiany masy i ciepła, oczyszczania gazów odlotowych z instalacji przemysłowych w szczególności odsiarczania spalin, optymalizacji ekonomicznej instalacji przemysłu chemicznego. Wyniki prac nad odsiarczaniem zaowocowały wdrożeniem kilku instalacji przemysłowych w elektrowniach, ciepłowniach i rafineriach. W 1979 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 3 lipca 1940 roku w Śmiłowicach na Śląsku Cieszyńskim.


We wrześniu 1980 roku rozpoczął działalność w NSZZ „Solidarność”. Działał w podziemnych regionalnych i krajowych władzach „Solidarności”. W 1989 roku powrócił do pracy naukowej — był członkiem i Sekretarzem Naukowym Komitetu Naukowego Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN oraz Rady Redakcyjnej czasopisma naukowego: „Inżynieria Chemiczna i Procesowa”. Był przedstawicielem Polski w Międzynarodowej Agencji Energii. W 1997 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Bibliografia naukowa Prof. Buzka obejmuje ponad 50 artykułów publikowanych głównie w czasopismach o zasięgu międzynarodowym, około 70 referatów opublikowanych na konferencjach naukowych oraz ponad 100 niepublikowanych prac. Jest autorem 3 patentów i promotorem pięciu zakończonych przewodów doktorskich.
Matka była nauczycielką, a ojciec inżynierem elektrykiem. Po wojnie i przyłączeniu Zaolzia do Czechosłowacji, rodzina Buzków przeniosła się do Chorzowa, gdzie Jerzy Buzek uczył się w Szkole Podstawowej nr 24, a następnie w latach 1953–1957 w Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego. W latach 1957–1963 studiował na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej.  


Współzałożyciel Polsko-Niemieckiej Sieci Naukowej INCREASE. W 1997 roku został posłem na Sejm, a w 1999 roku przewodniczącym AWS. W latach 1997–2001 był premierem RP. W 1998 roku wraz z żoną Ludgardą Buzek założył „Fundację na Rzecz Rodziny”, a z Janem Nowakiem-Jeziorańskim założył Fundację Pro Publico Bono.
W 1963 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika-energetyka. Następnie rozpoczął pracę w Instytucie Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk. W 1969 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej. W 1979 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1997 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.


Założyciel Polonijnej Szkoły Dyplomacji w Akademii Polonijnej w Częstochowie. W latach 2002–2004 piastował funkcję Prorektora ds. Nauki tej uczelni. W 2004 roku został wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego. Działa w Komisjach Parlamentu Europejskiego: Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Ochrony Środowiska, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, a także w Delegacji do spraw stosunków z państwami Azji Południowo-Wschodniej i Stowarzyszeniu Państw Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) oraz Delegacji do Komisji współpracy parlamentarnej UE-Ukraina. Był oficjalnym obserwatorem Parlamentu Europejskiego w trzech turach wyborów prezydenckich na Ukrainie. W roku 2006 został wybrany Eurodeputowanym Roku. Jest sprawozdawcą VII Ramowego Programu Badań Rozwoju Technologicznego i Demonstracji Unii Europejskiej na lata 2007–2013. Zainicjował i prowadził ogólnoeuropejską akcję na rzecz zwiększenia finansowania badań przez Unię Europejską. Był inicjatorem powstania Śląskiego Innowacyjnego Klastra Czystych Technologii Węglowych. W lipcu 2009 roku został przewodniczącym Parlamentu Europejskiego.
W roku 1971 odbył staż naukowy na Uniwersytecie w Cambridge. W swojej pracy zajmował się zagadnieniami związanymi z teorią i zastosowaniami inżynierii procesowej. Publikował prace z dziedziny wymiany masy i ciepła, oczyszczania gazów odlotowych z instalacji przemysłowych w szczególności odsiarczania spalin, optymalizacji ekonomicznej instalacji przemysłu chemicznego. Wyniki prac nad odsiarczaniem zaowocowały wdrożeniem kilku instalacji przemysłowych w elektrowniach, ciepłowniach i rafineriach.  


Doktor Honoris Causa uniwersytetów w Dortmundzie, Seulu, Isparcie, Uniwersytetu Śląskiego oraz Politechniki Opolskiej, Politechniki Śląskiej i Politechniki Łódzkiej.
We wrześniu 1980 roku rozpoczął działalność w NSZZ „Solidarność”. Działał w podziemnych regionalnych i krajowych władzach „Solidarności”. W 1989 roku powrócił do pracy naukowej
Współzałożyciel Polsko-Niemieckiej Sieci Naukowej INCREASE.  


Źródło:
W 1997 roku został posłem na Sejm, a w 1999 roku przewodniczącym AWS. W latach 1997–2001 był premierem RP. W 1998 roku wraz z żoną Ludgardą Buzek założył „Fundację na Rzecz Rodziny”, a z Janem Nowakiem-Jeziorańskim założył Fundację Pro Publico Bono.
* Profesor Jerzy Buzek Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 24 września 2010. Kraków Biuro Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej [2010] 37 [3] S.
* [Jerzy Buzek : biogram] 1 s., portr.
* Informator Nauki Polskiej 2006. T. 4A : Ludzie nauki A-O. [Warszawa] Ośrodek Przetwarzania Informacji cop. 2006. s. 102


Założyciel Polonijnej Szkoły Dyplomacji w Akademii Polonijnej w Częstochowie. W latach 2002–2004 piastował funkcję Prorektora ds. Nauki tej uczelni.
W 2004 roku został wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego. Działał w Komisjach Parlamentu Europejskiego: Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Ochrony Środowiska, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, a także w Delegacji do spraw stosunków z państwami Azji Południowo-Wschodniej i Stowarzyszeniu Państw Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) oraz Delegacji do Komisji współpracy parlamentarnej UE-Ukraina. Był oficjalnym obserwatorem Parlamentu Europejskiego w trzech turach wyborów prezydenckich na Ukrainie. W roku 2006 został wybrany Eurodeputowanym Roku. Sprawozdawca VII Ramowego Programu Badań Rozwoju Technologicznego i Demonstracji Unii Europejskiej na lata 2007–2013. Zainicjował i prowadził ogólnoeuropejską akcję na rzecz zwiększenia finansowania badań przez Unię Europejską. Był inicjatorem powstania Śląskiego Innowacyjnego Klastra Czystych Technologii Węglowych. W latach 2009-2012 był przewodniczącym Parlamentu Europejskiego.
Autor kilkudziesięciu artykułów publikowanych głównie w czasopismach o zasięgu międzynarodowym, licznych referatów opublikowanych na konferencjach naukowych oraz ponad 100 niepublikowanych prac. Jest autorem  patentów i promotorem kilku zakończonych przewodów doktorskich.
Członek i Sekretarz Naukowy Komitetu Naukowego Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN oraz Rady Redakcyjnej czasopisma naukowego: „Inżynieria Chemiczna i Procesowa”. Był przedstawicielem Polski w Międzynarodowej Agencji Energii. 
Doktor Honoris Causa uniwersytetów w Dortmundzie, Seulu, Isparcie, Uniwersytetu Śląskiego oraz Politechniki Opolskiej, Politechniki Śląskiej, Politechniki Łódzkiej, Politechniki Świętokrzyskiej.
==== Odznaczenia i nagrody ====
Medal Politechniki Śląskiej, Śląska Nagroda Jakości w kategorii Nauka, statuetka „Biały Węgiel” przyznana przez Politechnikę Wrocławską, Nagroda Kreatora Nowej Energetyki 2022
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Informator Nauki Polskiej 2006. T. 4A : Ludzie nauki A-O. [Warszawa] : Ośrodek Przetwarzania Informacji cop. 2006. s. 102
* Prof. dr hab. inż. Jerzy Buzek, dr h.c. Doktor honoris causa Politechniki Świętokrzyskiej / oprac. Stanisław Adamczak. Kielce : Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej cop. 2012, 40 s., il., portr.
* Profesor Jerzy Buzek Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 24 września 2010. Kraków : Biuro Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej [2010], 37, [3] s.
==== Artykuły ====
* Handke M.: Profesor Jerzy Buzek Doktorem Honoris Causa AGH. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 34, s. 6-8, [48], [foto]
* Mus-Frosik M.: i kongres Energetyki Rozproszonej [Nagroda Kreatora Nowej Energetyki 2022 dla prof. Jerzego Buzka]. ''Vivat Akademia : AGH'' 2023, nr 27, s. 1,6-9, [foto]
==== Inne ====
* [Jerzy Buzek : biogram] 1 s., [foto]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 1.03.2024</span>'''''


{{DEFAULTSORT:Buzek, Jerzy }}
{{DEFAULTSORT:Buzek, Jerzy }}
[[Category:Doktorzy honoris causa]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 13:42, 1 mar 2024

Jerzy Buzek
Jerzy Buzek1.jpg
Nazwisko Buzek
Imię / imiona Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 3 lipca 1940


Dyscyplina/specjalności inżynieria chemiczna, ochrona środowiska, procesy chemiczne w inżynierii ochrony środowiska, wymiana masy


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2010
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie technologii chemicznej, propagowanie proekologicznych rozwiązań w energetyce oraz promowanie rozwoju nauki w swojej działalności społeczno-politycznej

Prof. dr hab. inż. Jerzy Buzek (1940-)

Premier RP 1997–2001 ; Przewodniczący Parlamentu Europejskiego 2009-2012

Dyscyplina/specjalności: inżynieria chemiczna, ochrona środowiska, procesy chemiczne w inżynierii ochrony środowiska, wymiana masy

Nota biograficzna

Urodził się 3 lipca 1940 roku w Śmiłowicach na Śląsku Cieszyńskim.

Matka była nauczycielką, a ojciec inżynierem elektrykiem. Po wojnie i przyłączeniu Zaolzia do Czechosłowacji, rodzina Buzków przeniosła się do Chorzowa, gdzie Jerzy Buzek uczył się w Szkole Podstawowej nr 24, a następnie w latach 1953–1957 w Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego. W latach 1957–1963 studiował na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej.

W 1963 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika-energetyka. Następnie rozpoczął pracę w Instytucie Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk. W 1969 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej. W 1979 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1997 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

W roku 1971 odbył staż naukowy na Uniwersytecie w Cambridge. W swojej pracy zajmował się zagadnieniami związanymi z teorią i zastosowaniami inżynierii procesowej. Publikował prace z dziedziny wymiany masy i ciepła, oczyszczania gazów odlotowych z instalacji przemysłowych w szczególności odsiarczania spalin, optymalizacji ekonomicznej instalacji przemysłu chemicznego. Wyniki prac nad odsiarczaniem zaowocowały wdrożeniem kilku instalacji przemysłowych w elektrowniach, ciepłowniach i rafineriach.

We wrześniu 1980 roku rozpoczął działalność w NSZZ „Solidarność”. Działał w podziemnych regionalnych i krajowych władzach „Solidarności”. W 1989 roku powrócił do pracy naukowej Współzałożyciel Polsko-Niemieckiej Sieci Naukowej INCREASE.

W 1997 roku został posłem na Sejm, a w 1999 roku przewodniczącym AWS. W latach 1997–2001 był premierem RP. W 1998 roku wraz z żoną Ludgardą Buzek założył „Fundację na Rzecz Rodziny”, a z Janem Nowakiem-Jeziorańskim założył Fundację Pro Publico Bono.

Założyciel Polonijnej Szkoły Dyplomacji w Akademii Polonijnej w Częstochowie. W latach 2002–2004 piastował funkcję Prorektora ds. Nauki tej uczelni.

W 2004 roku został wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego. Działał w Komisjach Parlamentu Europejskiego: Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Ochrony Środowiska, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, a także w Delegacji do spraw stosunków z państwami Azji Południowo-Wschodniej i Stowarzyszeniu Państw Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) oraz Delegacji do Komisji współpracy parlamentarnej UE-Ukraina. Był oficjalnym obserwatorem Parlamentu Europejskiego w trzech turach wyborów prezydenckich na Ukrainie. W roku 2006 został wybrany Eurodeputowanym Roku. Sprawozdawca VII Ramowego Programu Badań Rozwoju Technologicznego i Demonstracji Unii Europejskiej na lata 2007–2013. Zainicjował i prowadził ogólnoeuropejską akcję na rzecz zwiększenia finansowania badań przez Unię Europejską. Był inicjatorem powstania Śląskiego Innowacyjnego Klastra Czystych Technologii Węglowych. W latach 2009-2012 był przewodniczącym Parlamentu Europejskiego.

Autor kilkudziesięciu artykułów publikowanych głównie w czasopismach o zasięgu międzynarodowym, licznych referatów opublikowanych na konferencjach naukowych oraz ponad 100 niepublikowanych prac. Jest autorem patentów i promotorem kilku zakończonych przewodów doktorskich.

Członek i Sekretarz Naukowy Komitetu Naukowego Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN oraz Rady Redakcyjnej czasopisma naukowego: „Inżynieria Chemiczna i Procesowa”. Był przedstawicielem Polski w Międzynarodowej Agencji Energii.

Doktor Honoris Causa uniwersytetów w Dortmundzie, Seulu, Isparcie, Uniwersytetu Śląskiego oraz Politechniki Opolskiej, Politechniki Śląskiej, Politechniki Łódzkiej, Politechniki Świętokrzyskiej.

Odznaczenia i nagrody

Medal Politechniki Śląskiej, Śląska Nagroda Jakości w kategorii Nauka, statuetka „Biały Węgiel” przyznana przez Politechnikę Wrocławską, Nagroda Kreatora Nowej Energetyki 2022

Źródła do biogramu

Książki

  • Informator Nauki Polskiej 2006. T. 4A : Ludzie nauki A-O. [Warszawa] : Ośrodek Przetwarzania Informacji cop. 2006. s. 102
  • Prof. dr hab. inż. Jerzy Buzek, dr h.c. Doktor honoris causa Politechniki Świętokrzyskiej / oprac. Stanisław Adamczak. Kielce : Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej cop. 2012, 40 s., il., portr.
  • Profesor Jerzy Buzek Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 24 września 2010. Kraków : Biuro Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej [2010], 37, [3] s.

Artykuły

  • Handke M.: Profesor Jerzy Buzek Doktorem Honoris Causa AGH. Biuletyn AGH 2010, nr 34, s. 6-8, [48], [foto]
  • Mus-Frosik M.: i kongres Energetyki Rozproszonej [Nagroda Kreatora Nowej Energetyki 2022 dla prof. Jerzego Buzka]. Vivat Akademia : AGH 2023, nr 27, s. 1,6-9, [foto]

Inne

  • [Jerzy Buzek : biogram] 1 s., [foto]

stan na dzień 1.03.2024

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Jerzy_Buzek&oldid=83257”