Zofia Konik: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|birth_place=Dąbrowa Tarnowska | |birth_place=Dąbrowa Tarnowska | ||
|death_date=4 czerwca 2017 | |death_date=4 czerwca 2017 | ||
|fields=przemysł aluminiowy, ceramika | |fields=przemysł aluminiowy, ceramika | ||
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | |faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia | |awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia | ||
|name=Zofia Konik | |name=Zofia Konik | ||
|image_size=11370 | |image_size=11370 | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. | Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Zmarła 4 czerwca 2017 roku, pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | ||
W 1955 roku ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii. | W 1955 roku ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii. | ||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
Od 1955 do 1961 roku pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy. | Od 1955 do 1961 roku pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy. | ||
W 1978 roku na podstawie pracy "Wydajność procesu ługowania Al2O3 ze spieków glino-krzemianowo-wapniowych" napisanej na | W 1978 roku na podstawie pracy "Wydajność procesu ługowania Al2O3 ze spieków glino-krzemianowo-wapniowych" napisanej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki uzyskała stopień doktora. | ||
W 1993 roku przeszła na | W 1993 roku przeszła na emeryturę. Kontynuowała jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego. | ||
Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji oraz otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych. | Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji oraz otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych. | ||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Zespołowa [[Państwowa Nagroda I stopnia]], Odznaka Honorowa NOT, Odznaka Honorowa Zasłużony Opolszczyźnie, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych | [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Zespołowa [[Państwowa Nagroda I stopnia]], Odznaka Honorowa NOT, Odznaka Honorowa Zasłużony Opolszczyźnie, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych | ||
==== Bibliografia publikacji ==== | |||
https://badap.agh.edu.pl/autor/konik-zofia-007844 | |||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113, [foto] | * Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113, [foto] | ||
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 94-95, [foto] | |||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* Dziennik Polski 2017, nr 132 (8 VI 2017), s. A11 [nekr.] | |||
* Dziennik Polski 2017, nr 133 (9 VI 2017), s. A14 [nekr.] | |||
* Gazeta Wyborcza 2004, nr 134 (10-11 VI 2017), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7 [nekr.] | * Gazeta Wyborcza 2004, nr 134 (10-11 VI 2017), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7 [nekr.] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:50, 7 kwi 2023
| Zofia Konik | |
|---|---|
| Nazwisko | Konik |
| Imię / imiona | Zofia |
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
| Data urodzenia | 28 lutego 1933 |
| Miejsce urodzenia | Dąbrowa Tarnowska |
| Data śmierci | 4 czerwca 2017 |
| Dyscyplina/specjalności | przemysł aluminiowy, ceramika |
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia |
Dr inż. Zofia Konik (1933–2017)
Dyscyplina/specjalności: przemysł aluminiowy, ceramika
Nota biograficzna
Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Zmarła 4 czerwca 2017 roku, pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1955 roku ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii.
Od 1955 do 1961 roku pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy.
W 1978 roku na podstawie pracy "Wydajność procesu ługowania Al2O3 ze spieków glino-krzemianowo-wapniowych" napisanej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki uzyskała stopień doktora.
W 1993 roku przeszła na emeryturę. Kontynuowała jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego.
Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji oraz otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych.
Współautorka 42 publikacji i 23 patentów.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Zespołowa Państwowa Nagroda I stopnia, Odznaka Honorowa NOT, Odznaka Honorowa Zasłużony Opolszczyźnie, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych
Bibliografia publikacji
https://badap.agh.edu.pl/autor/konik-zofia-007844
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113, [foto]
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 94-95, [foto]
Artykuły
- Dziennik Polski 2017, nr 132 (8 VI 2017), s. A11 [nekr.]
- Dziennik Polski 2017, nr 133 (9 VI 2017), s. A14 [nekr.]
- Gazeta Wyborcza 2004, nr 134 (10-11 VI 2017), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7 [nekr.]