Adam Władysław Kowalewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Kowalewski
|family-name=Kowalewski
|given-name=Adam Władysław
|given-name=Adam Władysław
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Adam_Kowalewski.jpg
|image=Adam_Kowalewski.jpg
|birth_date=1 lutego 1949
|birth_date=1 lutego 1949
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|fields=automatyka i robotyka, teoria układów regulacji automatycznej, teoria sterowania i optymalizacji układów dynamicznych z opóźnieniami, analiza funkcjonalna, metody numeryczne, przetwarzanie i rozpoznawanie obrazów, sieci neuronowe i ich zastosowania, analiza i przetwarzanie sygnałów, informatyka stosowana
|fields=automatyka i robotyka, teoria układów regulacji automatycznej, teoria sterowania i optymalizacji układów dynamicznych z opóźnieniami, analiza funkcjonalna, metody numeryczne, przetwarzanie i rozpoznawanie obrazów, sieci neuronowe i ich zastosowania, analiza i przetwarzanie sygnałów, informatyka stosowana
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}
Linia 16: Linia 16:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 1 lutego 1949 roku w Krakowie. Studia wyższe ukończył na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH w 1972 roku.
Urodził się 1 lutego 1949 roku w Krakowie.  


W latach 1973–1976 uczęszczał na studia doktoranckie w zakresie Automatyki i Elektrotechniki w Instytucie Automatyki AGH. W 1977 roku doktoryzował się na AGH, a w 1992 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie Automatyki i Robotyki na tym samym wydziale. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych nadał mu Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2002 roku.
W 1972 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.


Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH. Od 2000 roku na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 2005 roku profesora zwyczajnego AGH.
W latach 1973–1976 uczęszczał na studia doktoranckie w zakresie Automatyki i Elektrotechniki w Instytucie Automatyki AGH. W 1977 roku doktoryzował się na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH, a w 1992 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie Automatyki i Robotyki na tym samym wydziale.
 
Tytuł naukowy profesora nauk technicznych nadał mu Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2002 roku.
Od 2000 roku pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 2005 roku pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego AGH.


Odbył liczne staże zagraniczne w czołowych ośrodkach uniwersyteckich Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch, gdzie prezentował wyniki swoich prac: w International Centre  for Theoretical  Physics w Trieście we Włoszech (w latach 1981, 1982, 1984, 1986 i 1987), International Centre for Pure and Applied Mathematics w Nicei we Francji (w roku 1983), International Centre of Mechanical Sciences w Udine we Włoszech (w latach 1986, 1997, 2005 i 2006), Scuola Normale Superiore w Pizie we Włoszech (w 1987) oraz Mathematical Institute, University of Warwick w Coventry w Wielkiej Brytanii (w latach 1993-2013).
Odbył liczne staże zagraniczne w czołowych ośrodkach uniwersyteckich Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch, gdzie prezentował wyniki swoich prac: w International Centre  for Theoretical  Physics w Trieście we Włoszech (w latach 1981, 1982, 1984, 1986 i 1987), International Centre for Pure and Applied Mathematics w Nicei we Francji (w roku 1983), International Centre of Mechanical Sciences w Udine we Włoszech (w latach 1986, 1997, 2005 i 2006), Scuola Normale Superiore w Pizie we Włoszech (w 1987) oraz Mathematical Institute, University of Warwick w Coventry w Wielkiej Brytanii (w latach 1993-2013).
Prowadził także wykłady w języku angielskim z teorii sterowania na Politechnice  w Turynie (Włochy), w Międzynarodowym Centrum Fizyki Teoretycznej w Trieście (Włochy), w Instytucie Matematycznym w Oberwolfach (Niemcy) oraz na Wydziale Matematyki Uniwersytetu w Edynburgu (Wielka Brytania).
Prowadził także wykłady w języku angielskim z teorii sterowania na Politechnice  w Turynie (Włochy), w Międzynarodowym Centrum Fizyki Teoretycznej w Trieście (Włochy), w Instytucie Matematycznym w Oberwolfach (Niemcy) oraz na Wydziale Matematyki Uniwersytetu w Edynburgu (Wielka Brytania).


Specjalista w dziedzinie analizy funkcjonalnej w teorii sterowania i optymalizacji. Jego badania naukowe związane są z teorią sterowania optymalnego systemami o parametrach rozłożonych.  
Specjalizuje się w zastosowaniach analizy funkcjonalnej w teorii sterowania i optymalizacji. Jego badania naukowe związane są z teorią sterowania optymalnego systemami o parametrach rozłożonych.  
Główne osiągnięcia naukowe dotyczą: zagadnień związanych z teorią sterowania optymalnego nieskończenie wymiarowymi systemami o parametrach rozłożonych z opóźnieniami występującymi zarówno we współrzędnych stanu jak i w warunkach brzegowych; problemu istnienia i jednoznaczności rozwiązań dla nieskończenie wymiarowych systemów o parametrach rozłożonych z różnego typu opóźnieniami; zastosowania podejścia Lionsa-Magenesa do wyprowadzenia warunków optymalności  dla problemów liniowo-kwadratowych; metod przybliżonych wyznaczania sterowania optymalnego; modeli matematycznych procesów opisywanych równaniami różniczkowymi cząstkowymi z opóźnieniami.
Główne osiągnięcia naukowe dotyczą: zagadnień związanych z teorią sterowania optymalnego nieskończenie wymiarowymi systemami o parametrach rozłożonych z opóźnieniami występującymi zarówno we współrzędnych stanu, jak i w warunkach brzegowych; problemu istnienia i jednoznaczności rozwiązań dla nieskończenie wymiarowych systemów o parametrach rozłożonych z różnego typu opóźnieniami; zastosowania podejścia Lionsa-Magenesa do wyprowadzenia warunków optymalności  dla problemów liniowo-kwadratowych; metod przybliżonych wyznaczania sterowania optymalnego; modeli matematycznych procesów opisywanych równaniami różniczkowymi cząstkowymi z opóźnieniami. Rezultatem powyższych badań była samodzielna monografia pt. „Optimal Control of Infinite Dimensional Distributed Parameter Systems with Delays” wydana nakładem Wydawnictwa Naukowo-Dydaktycznego AGH w 2001 roku.
Rezultatem powyższych badań była samodzielna monografia pt. „Optimal Control of Infinite Dimensional Distributed Parameter Systems with Delays” wydana nakładem Wydawnictwa Naukowo-Dydaktycznego AGH w 2001 roku.


Posiada bogaty dorobek naukowy, obejmujący ponad 200 publikacji w renomowanych czasopismach i wydawnictwach zagranicznych o zasięgu światowym oraz materiałach międzynarodowych konferencji. Jest członkiem komitetów redakcyjnych międzynarodowych czasopism i komitetów programowych konferencji międzynarodowych. Recenzent prestiżowych periodyków o zasięgu światowym, w tym: SIAM Journal on Numerical Analysis, IEEE Transactions on Automatic Control, Automatica, Systems and Control Letters.
Posiada bogaty dorobek naukowy, obejmujący ponad 210 publikacji w renomowanych czasopismach i wydawnictwach zagranicznych o zasięgu światowym oraz materiałach międzynarodowych konferencji.  


Prowadzi zajęcia dydaktyczne z podstaw automatyki, teorii sterowania oraz metod optymalizacji na Wydziale EAiE AGH.  
Prowadzi zajęcia dydaktyczne z podstaw automatyki, teorii sterowania, metod optymalizacji oraz teorii przetwarzania sygnałów na Wydziale EAIiIB AGH.  


Jego działalność w zakresie kształcenia młodej kadry naukowej obejmuje wypromowanie 4 doktorów. Był recenzentem 26 rozpraw doktorskich i 3 rozpraw habilitacyjnych. Recenzował 6 wniosków o nadanie tytułu naukowego profesora i 5 wniosków o mianowanie na stanowisko profesora.
Promotor 4 prac doktorskich. Recenzent 26 rozpraw doktorskich i 3 rozpraw habilitacyjnych. Recenzował 6 wniosków o nadanie tytułu naukowego profesora i 5 wniosków o mianowanie na stanowisko profesora.
 
Jest członkiem komitetów redakcyjnych międzynarodowych czasopism i komitetów programowych konferencji międzynarodowych. Recenzent prestiżowych periodyków o zasięgu światowym, w tym: SIAM Journal on Numerical Analysis, IEEE Transactions on Automatic Control, Automatica, Systems and Control Letters.


==== Odznaczenia i nagrody ====  
==== Odznaczenia i nagrody ====  
Linia 40: Linia 44:


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/kowalewski-adam-01074
 
https://badap.agh.edu.pl/autor/kowalewski-adam-001074


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
==== Książki ====
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A-O. Warszawa 2003, s. 469
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A-O. Warszawa 2003, s. 469
* Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 79, 89
* Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 79, 89
Linia 50: Linia 57:
*  Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 105, [foto]
*  Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 105, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 169, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 169, [foto]
==== Artykuły ====  
==== Artykuły ====  
* Uroczyste nominacje : prof. dr hab. inż. Adam Kowalewski. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 104/105, s. 5-6, [foto]
* Uroczyste nominacje : prof. dr hab. inż. Adam Kowalewski. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 104/105, s. 5-6, [foto]
==== Inne ====
==== Inne ====
* Informacje od prof. zw. dr. hab. Adama Władysława Kowalewskiego
* Informacje od prof. zw. dr. hab. Adama Władysława Kowalewskiego


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 29.08.2023</span>'''''
 
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


{{DEFAULTSORT:Kowalewski, Adam Władysław}}
{{DEFAULTSORT:Kowalewski, Adam Władysław}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 07:36, 29 sie 2023

Adam Władysław Kowalewski
Adam Kowalewski.jpg
Nazwisko Kowalewski
Imię / imiona Adam Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1 lutego 1949
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności automatyka i robotyka, teoria układów regulacji automatycznej, teoria sterowania i optymalizacji układów dynamicznych z opóźnieniami, analiza funkcjonalna, metody numeryczne, przetwarzanie i rozpoznawanie obrazów, sieci neuronowe i ich zastosowania, analiza i przetwarzanie sygnałów, informatyka stosowana
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Adam Władysław Kowalewski (1949–)

Dyscyplina/specjalności: automatyka i robotyka, teoria układów regulacji automatycznej, teoria sterowania i optymalizacji układów dynamicznych z opóźnieniami, analiza funkcjonalna, metody numeryczne, przetwarzanie i rozpoznawanie obrazów, sieci neuronowe i ich zastosowania, analiza i przetwarzanie sygnałów, informatyka stosowana

Nota biograficzna

Urodził się 1 lutego 1949 roku w Krakowie.

W 1972 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W latach 1973–1976 uczęszczał na studia doktoranckie w zakresie Automatyki i Elektrotechniki w Instytucie Automatyki AGH. W 1977 roku doktoryzował się na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH, a w 1992 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie Automatyki i Robotyki na tym samym wydziale.

Tytuł naukowy profesora nauk technicznych nadał mu Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2002 roku. Od 2000 roku pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 2005 roku pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego AGH.

Odbył liczne staże zagraniczne w czołowych ośrodkach uniwersyteckich Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch, gdzie prezentował wyniki swoich prac: w International Centre for Theoretical Physics w Trieście we Włoszech (w latach 1981, 1982, 1984, 1986 i 1987), International Centre for Pure and Applied Mathematics w Nicei we Francji (w roku 1983), International Centre of Mechanical Sciences w Udine we Włoszech (w latach 1986, 1997, 2005 i 2006), Scuola Normale Superiore w Pizie we Włoszech (w 1987) oraz Mathematical Institute, University of Warwick w Coventry w Wielkiej Brytanii (w latach 1993-2013). Prowadził także wykłady w języku angielskim z teorii sterowania na Politechnice w Turynie (Włochy), w Międzynarodowym Centrum Fizyki Teoretycznej w Trieście (Włochy), w Instytucie Matematycznym w Oberwolfach (Niemcy) oraz na Wydziale Matematyki Uniwersytetu w Edynburgu (Wielka Brytania).

Specjalizuje się w zastosowaniach analizy funkcjonalnej w teorii sterowania i optymalizacji. Jego badania naukowe związane są z teorią sterowania optymalnego systemami o parametrach rozłożonych. Główne osiągnięcia naukowe dotyczą: zagadnień związanych z teorią sterowania optymalnego nieskończenie wymiarowymi systemami o parametrach rozłożonych z opóźnieniami występującymi zarówno we współrzędnych stanu, jak i w warunkach brzegowych; problemu istnienia i jednoznaczności rozwiązań dla nieskończenie wymiarowych systemów o parametrach rozłożonych z różnego typu opóźnieniami; zastosowania podejścia Lionsa-Magenesa do wyprowadzenia warunków optymalności dla problemów liniowo-kwadratowych; metod przybliżonych wyznaczania sterowania optymalnego; modeli matematycznych procesów opisywanych równaniami różniczkowymi cząstkowymi z opóźnieniami. Rezultatem powyższych badań była samodzielna monografia pt. „Optimal Control of Infinite Dimensional Distributed Parameter Systems with Delays” wydana nakładem Wydawnictwa Naukowo-Dydaktycznego AGH w 2001 roku.

Posiada bogaty dorobek naukowy, obejmujący ponad 210 publikacji w renomowanych czasopismach i wydawnictwach zagranicznych o zasięgu światowym oraz materiałach międzynarodowych konferencji.

Prowadzi zajęcia dydaktyczne z podstaw automatyki, teorii sterowania, metod optymalizacji oraz teorii przetwarzania sygnałów na Wydziale EAIiIB AGH.

Promotor 4 prac doktorskich. Recenzent 26 rozpraw doktorskich i 3 rozpraw habilitacyjnych. Recenzował 6 wniosków o nadanie tytułu naukowego profesora i 5 wniosków o mianowanie na stanowisko profesora.

Jest członkiem komitetów redakcyjnych międzynarodowych czasopism i komitetów programowych konferencji międzynarodowych. Recenzent prestiżowych periodyków o zasięgu światowym, w tym: SIAM Journal on Numerical Analysis, IEEE Transactions on Automatic Control, Automatica, Systems and Control Letters.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Medal za Długoletnią Służbę (2011), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2006), nagroda indywidualna Ministra Edukacji Narodowej (2002), nagrody Rektora AGH.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/kowalewski-adam-001074

Źródła do biogramu

Książki

  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A-O. Warszawa 2003, s. 469
  • Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 79, 89
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 102, [foto]
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki [AGH] : [w 50-lecie Wydziału]. Kraków 2002, s. 130, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 105, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 169, [foto]

Artykuły

  • Uroczyste nominacje : prof. dr hab. inż. Adam Kowalewski. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 104/105, s. 5-6, [foto]

Inne

  • Informacje od prof. zw. dr. hab. Adama Władysława Kowalewskiego

stan na dzień 29.08.2023