Tomisław Marian Morawski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 11: Linia 11:
|dhc_year=1937
|dhc_year=1937
|dhc_reason=za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego
|dhc_reason=za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
|name=Tomisław Morawski
|name=Tomisław Morawski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=9547
|image_size=9547
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Inż. '''Tomisław Marian Morawski''' (1881–1946)
Inż. '''Tomisław Marian Morawski''' (1881–1946)
Linia 51: Linia 20:


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 31 lipca 1881 r. w Rudniczysku (powiat Kępno). Zmarł w Tuluzie 17 marca 1946 r.
Urodził się 31 lipca 1881 roku w Rudniczysku (powiat Kępno). Zmarł w Tuluzie 17 marca 1946 roku.


W latach 1900–1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu uzyskując dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas studiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.
W latach 1900–1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu, gdzie uzyskał dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas studiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.


W latach 1912–1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 r. przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.
W latach 1912–1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 roku przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.


W latach 1922–1924 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, następnie generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej „Lignoza” w Katowicach (1924–1931). Pełnił ponadto  funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych.
W latach 1922–1924 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, następnie generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej „Lignoza” w Katowicach (1924–1931). Pełnił ponadto  funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych.
W latach 1931-1939 pełnił funkcję dyrektora generalnego Rybnickiego Gwarectwa Węglowego.
W latach 1931-1939 pełnił funkcję dyrektora generalnego Rybnickiego Gwarectwa Węglowego.


W 1937 r. otrzymał tytuł doktora nauk technicznych honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie za za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego.
W 1937 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego.


We wrześniu 1939 roku wyjechał do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.
We wrześniu 1939 roku wyjechał do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.
Linia 66: Linia 35:
Opracował, wraz z prezesem Wyższego Urzędu Górniczego Zygmuntem Malawskim, "Niemiecko-polski popularny słownik górniczy".
Opracował, wraz z prezesem Wyższego Urzędu Górniczego Zygmuntem Malawskim, "Niemiecko-polski popularny słownik górniczy".


== Bibliografia ==  
== Źródła do biogramu ==  
==== Książki ====  
==== Książki ====  
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [Rozdz.] Doktorzy honoris causa,  s. [2], [foto]
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [Rozdz.] Doktorzy honoris causa,  s. [2], [foto]
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 96
*  Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4, z. 91 : Molicki Antoni - Morsztyn Władysław. Wrocław [etc.] 1976, s. 752
*  Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4, z. 91 : Molicki Antoni - Morsztyn Władysław. Wrocław [etc.] 1976, s. 752


Linia 79: Linia 49:


{{DEFAULTSORT:Morawski, Tomisław Marian}}
{{DEFAULTSORT:Morawski, Tomisław Marian}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 10:45, 4 cze 2024

Tomisław Marian Morawski
Tomislaw Morawski.jpg
Nazwisko Morawski
Imię / imiona Tomisław Marian
Tytuły / stanowiska Inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 31 lipca 1881
Miejsce urodzenia Rudniczysko
Data śmierci 17 marca 1946
Miejsce śmierci Tuluza
Dyscyplina/specjalności górnictwo


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1937
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego

Inż. Tomisław Marian Morawski (1881–1946)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 31 lipca 1881 roku w Rudniczysku (powiat Kępno). Zmarł w Tuluzie 17 marca 1946 roku.

W latach 1900–1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu, gdzie uzyskał dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas studiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.

W latach 1912–1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 roku przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.

W latach 1922–1924 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, następnie generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej „Lignoza” w Katowicach (1924–1931). Pełnił ponadto funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych. W latach 1931-1939 pełnił funkcję dyrektora generalnego Rybnickiego Gwarectwa Węglowego.

W 1937 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego.

We wrześniu 1939 roku wyjechał do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.

Opracował, wraz z prezesem Wyższego Urzędu Górniczego Zygmuntem Malawskim, "Niemiecko-polski popularny słownik górniczy".

Źródła do biogramu

Książki

  • 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [2], [foto]
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 96
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4, z. 91 : Molicki Antoni - Morsztyn Władysław. Wrocław [etc.] 1976, s. 752

Artykuły

  • Nadanie doktoratów honorowych przez Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przegląd Górniczo-Hutniczy 1938, T. 30, nr 1 s. 1-10, [foto]
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Tomisław_Marian_Morawski&oldid=84532”