Jurgen Michael Honig: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Honig
|family-name=Honig
|given-name=Jurgen
|given-name=Jurgen Michael
|additional-name=Michael
|honorific-prefix=Prof.
|honorific-prefix=Prof.
|image=Jurgen_Honig.jpg
|image=Jurgen_Honig.jpg
|birth_date=1924
|birth_date=29 września 1924
|birth_place=Getynga
|birth_place=Getynga
|fields=fizyka; chemia; inżynieria materiałowa
|death_date=2022
|function=Dyrektor Centrum Inżynierii Materiałowej na Uniwersytecie Purdue (USA) w latach 1968–1982
|fields=fizyka, chemia, inżynieria materiałowa
|dhc_year=2009
|dhc_year=2009
|dhc_reason=za unikatowe w skali światowej osiagnięcia w zakresie otrzymywania oraz badania własności fizycznych i chemicznych nowych materiałów o najwyższej czystości, a także za rozwinięcie szerokiej i bardzo owocnej współpracy z krakowskim środowiskiem naukowym
|dhc_reason=za unikatowe w skali światowej osiagnięcia w zakresie otrzymywania oraz badania własności fizycznych i chemicznych nowych materiałów o najwyższej czystości, a także za rozwinięcie szerokiej i bardzo owocnej współpracy z krakowskim środowiskiem naukowym
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
|name=Jurgen Michael Honig
|name=Jurgen Michael Honig
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=51283
|image_size=51283
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. '''Jurgen Michael Honig''' (1924-)
Prof. '''Jurgen Michael Honig''' (1924-)


Dyscyplina/specjalności: fizyka; chemia; inżynieria materiałowa
Dyscyplina/specjalności: fizyka, chemia, inżynieria materiałowa


Urodził się 29 września 1924 roku w Getyndze w Niemczech. Od 1946 roku jest obywatelem Stanów Zjednoczonych. Studiował na Uniwersytecie stanu Minnesota. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Princeton (New Jersey). Całe życie zawodowe prof. Honiga jest związane z Uniwersytetem Purdue (West Lafayette, Indiana), poza okresem 1959–1967, kiedy prowadził zespół naukowy w laboratorium Lincolna w MIT (Cambridge, MA).
== Nota biograficzna ==
Urodził się 29 września 1924 roku w Getyndze w Niemczech. Od 1946 roku obywatel Stanów Zjednoczonych.  


W swojej karierze pełnił szereg funkcji administracyjnych, m.in. był redaktorem czasopisma „Journal of Solid State Chemistry” w latach 1982–1999 oraz Dyrektorem Centrum Inżynierii Materiałowej na Uniwersytecie Purdue w latach 1968–1982. Z tego względu posiadał swoje laboratorium zarówno w Katedrze Chemii jak i Fizyki na tym uniwersytecie.
Ukończył studia w Amherst College w Massachusetts, a doktorat uzyskał na Uniwersytecie stanu Minnesota. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Princeton (New Jersey). Karierę zawodową związał z Uniwersytetem Purdue (West Lafayette, Indiana), gdzie pełnił między innymi funkcję Dyrektora Centrum Inżynierii Materiałowej w latach 1968–1982. Posiadał laboratoria zarówno w Katedrze Chemii, jak i Fizyki na tym uniwersytecie.


Najważniejsze osiagnięcia naukowe: 1) Zbudowanie unikalnego na skalę światową laboratorium hodowli monokryształów szerokiej klasy materiałów tlenkowych takich jak NiO, La2NiO4, LaSrNiO3, V2O3 (czystego i domieszkowanego tytanem i chromem), Fe3O4, a także siarczków i selenków, np. kryształów mieszanych NiS2-xSex. Kryształy z tego laboratorium są badane w wielu laboratoriach światowych, m.in. w Polsce. 2) Zbadanie magnetyzmu tych układów, a przede wszystkim przejść fazowych typu izolator — metal lub półprzewodnik — półprzewodnik typu Verweya. Zespół prof. Honiga odkrył szereg nowych własności dla tych przejść np. pojawienie się metaliczności w wysokich temperaturach dla V2O3, zmiana natury przejścia fazowego Verweya z pierwszego do drugiego rodzaju dla domieszkowanego magnetytu itp. 3) Konstrukcja teorii tych przejść fazowych w postaci statystycznej teorii termodynamicznej. Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że prof. Honig był w stanie łączyć badania technologiczne (hodowla monokryształów) z badaniem ich własności fizycznych i teoretycznym opisem otrzymanych wyników. W związku z tym, w jego laboratorium pracowali chemicy, fizycy i inżynierowie materiałowi.
W latach 1959–1967 prowadził zespół naukowy w laboratorium Lincolna w MIT (Cambridge, MA). W latach 1982–1999 był redaktorem czasopisma „Journal of Solid State Chemistry”.


Współpracował z polskimi fizykami i wraz z nimi opublikował około 50 prac, większość w ogólnoświatowych czasopismach naukowych. W jego laboratorium przebywali na wieloletnich stażach profesorowie: Zbigniew Kąkol, Andrzej Kozłowski i Józef Spałek. Jego rola w rozwoju kadry naukowej AGH wydaje się być nie do przecenienia.
Do jego najważniejszych osiągnięć naukowych należy zbudowanie unikalnego na skalę światową laboratorium hodowli monokryształów szerokiej klasy materiałów tlenkowych, takich jak NiO, La2NiO4, LaSrNiO3, V2O3 (czystego i domieszkowanego tytanem i chromem), Fe3O4, a także siarczków i selenków, np. kryształów mieszanych NiS2-xSex oraz zbadanie magnetyzmu tych układów, a przede wszystkim przejść fazowych typu izolator — metal lub półprzewodnik — półprzewodnik typu Verweya. Skonstruował teorię tych przejść fazowych w postaci statystycznej teorii termodynamicznej.  


Brał udział w wielu konferencjach naukowych organizowanych w Polsce i opublikował szereg prac w Acta Physica Polonica. Wygłaszał też dwukrotnie cykl wykładów w Krakowie na temat termodynamiki procesów nieodwracalnych.
Autor ponad 400 publikacji. Wygłosił ponad 100 referatów zaproszonych, plenarnych i innych na konferencjach międzynarodowych.  


Autor ponad 400 publikacji, w tym dwóch monografii. Jedna z nich to „Thermodynamics: Principles Characterizing Physical and Chemical Processes” (Accademic Press, Boston) ma już 3. wydanie. Wygłosił także ponad 100 referatów zaproszonych, plenarnych i innych na konferencjach międzynarodowych. Obecnie, w wieku 85 lat przygotowuje kolejną monografię naukową.
Współpracował z polskimi fizykami i opublikował z nimi około 50 prac, większość w ogólnoświatowych czasopismach naukowych. Brał udział w wielu konferencjach naukowych organizowanych w Polsce i opublikował szereg prac w „Acta Physica Polonica”. Wygłaszał też dwukrotnie cykl wykładów w Krakowie na temat termodynamiki procesów nieodwracalnych.
 
== Źródła do biogramu ==
 
* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s.226-229, [foto]
 
==== Artykuły ====
* Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH : 21 czerwca 2010. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 30/31, s. 17, [foto]
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 23.09.2009], s. 2, 11-13, 36
* Spałek J.: Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 30/31, s. 15-16
 
==== Inne ====
* Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa profesorowi Jurgenowi Michaelowi Honigowi
* Jurgen Honig Obituary [online] [przeglądany 27.01.2023]. Dostępny w: https://www.legacy.com/us/obituaries/name/jurgen-honig-obituary?id=36963884


== Bibliografia ==
* [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa profesorowi Jurgenowi Michaelowi Honigowi]
* Uchwała nr 124/2009 Senatu AGH z dnia 23 września 2009 r., w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa AGH prof. Jurgenowi M. Honigowi. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 23 września 2009 r. s. 36
* Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 30/31. s. 17, portr.




{{DEFAULTSORT:Honig, Jurgen Michael}}
{{DEFAULTSORT:Honig, Jurgen Michael}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 13:20, 27 sty 2023

Jurgen Michael Honig
Jurgen Honig.jpg
Nazwisko Honig
Imię / imiona Jurgen Michael
Tytuły / stanowiska Prof.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 29 września 1924
Miejsce urodzenia Getynga
Data śmierci 2022
Dyscyplina/specjalności fizyka, chemia, inżynieria materiałowa


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2009
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za unikatowe w skali światowej osiagnięcia w zakresie otrzymywania oraz badania własności fizycznych i chemicznych nowych materiałów o najwyższej czystości, a także za rozwinięcie szerokiej i bardzo owocnej współpracy z krakowskim środowiskiem naukowym

Prof. Jurgen Michael Honig (1924-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, chemia, inżynieria materiałowa

Nota biograficzna

Urodził się 29 września 1924 roku w Getyndze w Niemczech. Od 1946 roku obywatel Stanów Zjednoczonych.

Ukończył studia w Amherst College w Massachusetts, a doktorat uzyskał na Uniwersytecie stanu Minnesota. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Princeton (New Jersey). Karierę zawodową związał z Uniwersytetem Purdue (West Lafayette, Indiana), gdzie pełnił między innymi funkcję Dyrektora Centrum Inżynierii Materiałowej w latach 1968–1982. Posiadał laboratoria zarówno w Katedrze Chemii, jak i Fizyki na tym uniwersytecie.

W latach 1959–1967 prowadził zespół naukowy w laboratorium Lincolna w MIT (Cambridge, MA). W latach 1982–1999 był redaktorem czasopisma „Journal of Solid State Chemistry”.

Do jego najważniejszych osiągnięć naukowych należy zbudowanie unikalnego na skalę światową laboratorium hodowli monokryształów szerokiej klasy materiałów tlenkowych, takich jak NiO, La2NiO4, LaSrNiO3, V2O3 (czystego i domieszkowanego tytanem i chromem), Fe3O4, a także siarczków i selenków, np. kryształów mieszanych NiS2-xSex oraz zbadanie magnetyzmu tych układów, a przede wszystkim przejść fazowych typu izolator — metal lub półprzewodnik — półprzewodnik typu Verweya. Skonstruował teorię tych przejść fazowych w postaci statystycznej teorii termodynamicznej.

Autor ponad 400 publikacji. Wygłosił ponad 100 referatów zaproszonych, plenarnych i innych na konferencjach międzynarodowych.

Współpracował z polskimi fizykami i opublikował z nimi około 50 prac, większość w ogólnoświatowych czasopismach naukowych. Brał udział w wielu konferencjach naukowych organizowanych w Polsce i opublikował szereg prac w „Acta Physica Polonica”. Wygłaszał też dwukrotnie cykl wykładów w Krakowie na temat termodynamiki procesów nieodwracalnych.

Źródła do biogramu

  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s.226-229, [foto]

Artykuły

  • Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH : 21 czerwca 2010. Biuletyn AGH 2010, nr 30/31, s. 17, [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 23.09.2009], s. 2, 11-13, 36
  • Spałek J.: Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH. Biuletyn AGH 2010, nr 30/31, s. 15-16

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Jurgen_Michael_Honig&oldid=75386”