Leon Winogradow: Różnice pomiędzy wersjami
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Winogradow | |family-name=Winogradow | ||
|given-name=Leon | |given-name=Leon | ||
|honorific-prefix=Prof | |honorific-prefix=Prof. dr inż. | ||
|birth_date=15 kwietnia 1899 | |birth_date=15 kwietnia 1899 | ||
|birth_place=Warszawa | |birth_place=Warszawa | ||
|image= | |||
|death_date=4 października 1976 | |death_date=4 października 1976 | ||
|death_place=Warszawa | |death_place=Warszawa | ||
|fields= | |fields=ceramika szlachetna | ||
|function=Kierownik Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH | |function=Kierownik Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH | ||
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | |faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | ||
|awards=Krzyż Kawalerski | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi | ||
|name=Leon Winogradow | |name=Leon Winogradow | ||
}} | }} | ||
Prof | Prof. dr inż. '''Leon Winogradow''' (1899-1976) | ||
Dyscyplina/specjalności: ceramika szlachetna | |||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 15 kwietnia 1899 | |||
Urodził się 15 kwietnia 1899 roku w Warszawie. Zmarł 4 października 1976 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. | |||
Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Charkowie i Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej. | Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Charkowie i Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej. | ||
W latach 1923-25 był asystentem w Instytucie Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej. | W 1925 roku uzyskał doktorat. | ||
W latach | |||
W | W latach 1923-25 był asystentem w Instytucie Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej. | ||
W latach 1925-27 przebywał w Czechosłowacji, gdzie uczestniczył w wyższym kursie ceramiki. Po powrocie do Polski pracował w zakładach ceramicznych m.in. Fabryce Fajansu i Porcelany w Nowym Dworze Mazowieckim, pełniąc funkcje dyrektora technicznego. | |||
W latach 1947-50 pełnił funkcję doradcy, a następnie dyrektora branży Ceramiki Szlachetnej w Centralnym Zarządzie Przemysłu Mineralnego w Warszawie, zaś po jego reorganizacji w latach 1950-51 był doradcą technicznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Ceramicznego i Szklarskiego. | |||
W latach 1951-58 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowo-badawczych w Instytucie Technologii Krzemianów w Warszawie, przekształconym następnie w Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki. | |||
W 1952 roku został wykładowcą, a w 1953 roku zastępcą profesora i kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH. | |||
W 1955 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 roku otrzymał tytuł profesora. | |||
Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. Współautor pracy "Polska Porcelana". | Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. Współautor pracy "Polska Porcelana". | ||
Linia 64: | Linia 42: | ||
Członek wielu towarzystw naukowych. | Członek wielu towarzystw naukowych. | ||
== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], odznaki honorowe | |||
== Źródła do biogramu == | |||
====Książki==== | |||
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 42-43 | |||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 162–163 | |||
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 628 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | |||
{{DEFAULTSORT:Winogradow, Leon }} | {{DEFAULTSORT:Winogradow, Leon }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] |
Aktualna wersja na dzień 10:49, 26 sty 2024
Leon Winogradow | |
---|---|
Nazwisko | Winogradow |
Imię / imiona | Leon |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. |
Data urodzenia | 15 kwietnia 1899 |
Miejsce urodzenia | Warszawa |
Data śmierci | 4 października 1976 |
Miejsce śmierci | Warszawa |
Dyscyplina/specjalności | ceramika szlachetna |
Pełnione funkcje | Kierownik Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH |
Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr inż. Leon Winogradow (1899-1976)
Dyscyplina/specjalności: ceramika szlachetna
Nota biograficzna
Urodził się 15 kwietnia 1899 roku w Warszawie. Zmarł 4 października 1976 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Charkowie i Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej.
W 1925 roku uzyskał doktorat.
W latach 1923-25 był asystentem w Instytucie Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej.
W latach 1925-27 przebywał w Czechosłowacji, gdzie uczestniczył w wyższym kursie ceramiki. Po powrocie do Polski pracował w zakładach ceramicznych m.in. Fabryce Fajansu i Porcelany w Nowym Dworze Mazowieckim, pełniąc funkcje dyrektora technicznego.
W latach 1947-50 pełnił funkcję doradcy, a następnie dyrektora branży Ceramiki Szlachetnej w Centralnym Zarządzie Przemysłu Mineralnego w Warszawie, zaś po jego reorganizacji w latach 1950-51 był doradcą technicznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Ceramicznego i Szklarskiego.
W latach 1951-58 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowo-badawczych w Instytucie Technologii Krzemianów w Warszawie, przekształconym następnie w Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki.
W 1952 roku został wykładowcą, a w 1953 roku zastępcą profesora i kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany Wydziału Ceramicznego AGH.
W 1955 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 roku otrzymał tytuł profesora.
Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. Współautor pracy "Polska Porcelana".
Członek wielu towarzystw naukowych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, odznaki honorowe
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 42-43
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 162–163
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 628 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)