Stanisław Główczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej
|name=Stanisław Główczyński
|name=Stanisław Główczyński
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10507
|image_size=10507
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
St. asystent mgr '''Stanisław Główczyński''' (1930–1962)
St. asystent mgr '''Stanisław Główczyński''' (1930–1962)


Specjalność: matematyka
Dyscyplina/specjalności: matematyka


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 12 sierpnia 1930 r. w Warszawie, zmarł 2 grudnia 1962 r. Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ. Z AGH związany od 1954 r. Jako student V roku podjął pracę asystenta w Katedrze Matematyki na [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziale Geodezji Górniczej]], w 1956 r. został starszym asystentem. Współpracował również z Katedrą Geodezji Wyższej na Wydziale Geodezji Górniczej, wykonując prace naukowo-badawcze dla potrzeb przemysłu.
Urodził się 12 sierpnia 1930 roku w Warszawie, zmarł 2 grudnia 1962 roku.


Źródło:
W 1950 roku rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ, gdzie w 1955 roku na podstawie pracy "Rozwiązanie zagadnienia Dirchleta metodą Perrina" uzyskał stopień magistra.
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. s. 76
 
* Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. Rok trzydziesty ósmy. Skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1956/57. Kraków 1957. s. 90
Z AGH związany od 1954 roku. Jako student V roku podjął pracę asystenta w Katedrze Matematyki na [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziale Geodezji Górniczej]]. W 1956 roku został starszym asystentem.
 
Współpracował również z Katedrą Geodezji Wyższej na Wydziale Geodezji Górniczej, wykonując prace naukowo-badawcze na potrzeby przemysłu.
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
 
* [Skład osobowy AGH ... 1956/57]. Kraków 1957, s. 90
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 76, [foto] (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41. z. spec. 4)


{{DEFAULTSORT:Główczyński, Stanisław }}
{{DEFAULTSORT:Główczyński, Stanisław }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:20, 4 wrz 2023

Stanisław Główczyński
Stanislaw Glowczynski.jpg
Nazwisko Główczyński
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska St. asystent mgr
Data urodzenia 12 sierpnia 1930
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 2 grudnia 1962
Dyscyplina/specjalności matematyka
Wydział Wydział Geodezji Górniczej



St. asystent mgr Stanisław Główczyński (1930–1962)

Dyscyplina/specjalności: matematyka

Nota biograficzna

Urodził się 12 sierpnia 1930 roku w Warszawie, zmarł 2 grudnia 1962 roku.

W 1950 roku rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ, gdzie w 1955 roku na podstawie pracy "Rozwiązanie zagadnienia Dirchleta metodą Perrina" uzyskał stopień magistra.

Z AGH związany od 1954 roku. Jako student V roku podjął pracę asystenta w Katedrze Matematyki na Wydziale Geodezji Górniczej. W 1956 roku został starszym asystentem.

Współpracował również z Katedrą Geodezji Wyższej na Wydziale Geodezji Górniczej, wykonując prace naukowo-badawcze na potrzeby przemysłu.

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład osobowy AGH ... 1956/57]. Kraków 1957, s. 90
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 76, [foto] (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41. z. spec. 4)