Maria Borczuch-Łączka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Borczuch-Łączka
|family-name=Borczuch-Łączka
|given-name=Maria
|given-name=Maria
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Maria_Borczuch-Laczka.jpg
|image=Maria_Borczuch-Laczka.jpg
|birth_date=18 lipca 1943
|birth_date=18 lipca 1943
|birth_place=Gorlice
|birth_place=Gorlice
|death_date=2 listopada 2020
|fields=spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne, optoelektronika i medycyna
|fields=spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne, optoelektronika i medycyna
|function=Prodziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1999-2002 i 2002-2005)
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|name=Maria Borczuch-Łączka
|name=Maria Borczuch-Łączka
|image_size=11586
|image_size=11586
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|Rok_od=1999
|Rok_do=2002
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|Rok_od=2002
|Rok_do=2005
}}
}}
Prof. nadzw. dr hab. inż. '''Maria Borczuch-Łączka''' (1943–)
Prof. dr hab. inż. '''Maria Borczuch-Łączka''' (1943–2020)


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dyscyplina/specjalności: spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne, optoelektronika i medycyna
Dyscyplina/specjalności: spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne, optoelektronika i medycyna


Linia 19: Linia 30:




Urodziła się 18 lipca 1943 roku w Gorlicach.  
Urodziła się 18 lipca 1943 roku w Gorlicach. Zmarła 2 listopada 2020 roku. Pochowana na Cmentarzu Borek Fałęcki w Krakowie.


W 1962 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Bobowej.
W 1962 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Bobowej.
Linia 25: Linia 36:
W 1967 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym AGH.
W 1967 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym AGH.


W 1967 roku rozpoczęła pracę w Katedrze Technologii Szkła??????? [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]].  
W 1967 roku rozpoczęła pracę asystenta stażysty w Katedrze i Zakładzie Technologii Szkła [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]].  


Przez pierwsze lata pracy prowadziła badania dotyczące roli metali przejściowych i ziem rzadkich w strukturze szkieł krzemianowych, boranowych i fosforanowych oraz ich wpływu na właściwości optyczne szkła. Na podstawie tych badań, prowadzonych pod kierunkiem prof. Jerzego Habera, napisała pracę „Badanie widm optycznych jonów ceru, neodymu i kobaltu w szkłach o różnym składzie chemicznym, celem określenia charakteru wiązania chemicznego” w 1974 roku uzyskała stopień doktora.  
Przez pierwsze lata pracy prowadziła badania dotyczące roli metali przejściowych i ziem rzadkich w strukturze szkieł krzemianowych, boranowych i fosforanowych oraz ich wpływu na właściwości optyczne szkła. Na podstawie tych badań, prowadzonych pod kierunkiem prof. Jerzego Habera, napisała pracę „Badanie widm optycznych jonów ceru, neodymu i kobaltu w szkłach o różnym składzie chemicznym, celem określenia charakteru wiązania chemicznego” w 1974 roku uzyskała stopień doktora.  
Linia 31: Linia 42:
Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora, poza problematyką spektroskopii metali przejściowych i ziem rzadkich w szkłach, zainteresowała się procesem tworzenia, strukturą i właściwościami szkła krzemionkowego. Badania te rozpoczęły cykl prac, których wynikiem była rozprawa habilitacyjna „Domieszkowane szkło krzemionkowe”, dzięki której w 1991 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych.  
Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora, poza problematyką spektroskopii metali przejściowych i ziem rzadkich w szkłach, zainteresowała się procesem tworzenia, strukturą i właściwościami szkła krzemionkowego. Badania te rozpoczęły cykl prac, których wynikiem była rozprawa habilitacyjna „Domieszkowane szkło krzemionkowe”, dzięki której w 1991 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych.  


Równocześnie prowadziła badania dotyczące otrzymywania metodą zol-żel specjalnych szkieł krzemianowych i krzemianowo-fosforanowych do zastosowań dla elektroniki, optyki niekonwencjonalnej oraz medycyny.
Równocześnie prowadziła badania dotyczące otrzymywania metodą zol-żel specjalnych szkieł krzemianowych i krzemianowo-fosforanowych do zastosowań dla elektroniki, optyki niekonwencjonalnej oraz medycyny. Prowadziła też badania dotyczące szklistych materiałów bioaktywnych, biomateriałów kompozytowych, mechanizmu barwienia szkieł. W późniejszych latach skupiła się na badaniach w zakresie szkieł specjalnych: spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne aktywowane ziemiami rzadkimi, specjalne szkła dla optyki, opto-elektroniki i medycyny, otrzymywane chemiczną metodą zol-żel.


W 2000 roku uzyskała tytuł profesora nauk technicznych.  
W 2000 roku uzyskała tytuł profesora nauk technicznych.  


W latach 1999-2005 była prodziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ds. dydaktycznych.
W latach 1999-2002 i 2002-2005 była prodziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ds. dydaktycznych.  
 
 
 
W dalszym ciągu prowadziła badania dotyczące szklistych materiałów bioaktywnych, biomateriałów kompozytowych, mechanizmu barwienia szkieł.  


Kolejny obszar badawczy dotyczył nowoczesnych organiczno-nieorganicznych materiałów hybrydowych. We współpracy z Instytutem Straumanna w Szwajcarii prowadziła badania związane z materiałami  szklanokrystalicznymi dla  stomatologii  estetycznej, których rezultatem był patent międzynarodowy i komercjalizacja opracowanego tworzywa. Wszystkie powyższe prace badawcze były realizowane w ramach projektów uzyskanych z KBN/NCN/MNiSW.  
Kolejny obszar badawczy dotyczył nowoczesnych organiczno-nieorganicznych materiałów hybrydowych. We współpracy z Instytutem Straumanna w Szwajcarii prowadziła badania związane z materiałami  szklanokrystalicznymi dla  stomatologii  estetycznej, których rezultatem był patent międzynarodowy i komercjalizacja opracowanego tworzywa. Wszystkie powyższe prace badawcze były realizowane w ramach projektów uzyskanych z KBN/NCN/MNiSW.  


Prowadziła badania naukowe w zakresie szkieł specjalnych: spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne aktywowane ziemiami rzadkimi, specjalne szkła dla optyki, opto-elektroniki i medycyny, otrzymywane chemiczną metodą zol-żel.
Uczestniczyła i zarządzała wieloma projektami badawczymi oraz była członkiem i ekspertem licznych organizacji naukowych.  
 
Współautorka lub autorka ok. 90 publikacji, 3 monografii i 4 patentów.  


Autorka i współautorka około 250 prac naukowych, o obiegu krajowym i międzynarodowym oraz opracowań monograficznych i 4 patentów. Promotorka 6 doktoratów.
Autorka i współautorka około 250 prac naukowych, o obiegu krajowym i międzynarodowym oraz opracowań monograficznych i 4 patentów. Promotorka 6 doktoratów oraz wielu prac magisterskich i inżynierskich. Była też recenzentką prac inżynierskich, magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych.  


Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Biomateriałów.
Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Biomateriałów. Była ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej dla kierunku Technologia Chemiczna.  


 
Od 2002 była zatrudniona na stanowisku profesor zwyczajnej w Instytucie Politechnicznym Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie. Od 2015 roku kierowała najpierw Zakładem, a potem Katedrą Inżynierii Materiałowej.
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


https://bpp.agh.edu.pl/autor/borczuch-laczka-maria-03613
https://badap.agh.edu.pl/autor/borczuch-laczka-maria-003613


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 62: Linia 66:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ??????????????/
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 221
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków : 1999, s. 10, 126, [foto]
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków : 1999, s. 10, 126, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 196?????, s. ?????
* [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 50
 


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
* Dziekani i prodziekani AGH na kadencję 1999-2002. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1999, nr 69, s. 4
* Władze AGH na kadencję 2002-2005. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 106/107, s. 16


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Maria Borczuch-Łączka – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 27.11.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Borczuch-%C5%81%C4%85czka
 
* Maria Borczuch- Łączka : Memorial : Dziennik Polski [online] [przeglądany 27.11.2020]. Dostępny w: https://www.nekrologi.net/kondolencje/maria-borczuch-laczka/57768853?lang=en;s_source=ppma
 
* Maria Borczuch- Łączka : Memorial [online] [przeglądany 27.11.2020]. Dostępny w: https://www.nekrologi.net/kondolencje/maria-borczuch-laczka/57768818?lang=en;s_source=ppma_dzpo
Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):
* Prof. dr hab. inż. Maria Borczuch-Łączka - wspomnienie [online] [przeglądany 27.11.2020]. Dostępny w: https://www.ceramika.agh.edu.pl/pl/wydarzenia/1272-prof-dr-hab-inz-maria-borczuch-laczka-wspomnienie
 
* Skład osobowy - Katedra Technologii Szkła i Powłok Amorficznych [online] [przeglądany 27.11.2020]. Dostępny w: https://ktsipa.ceramika.agh.edu.pl/sklad-osobowy/ 
 
* Z głębokim żalem zawiadamiamy o śmierci prof. dr hab. inż. Marii Borczuch-Łączki [online] [przeglądany 27.11.2020]. Dostępny w: https://www.ceramika.agh.edu.pl/pl/wydarzenia/1268-z-glebokim-zalem-zawiadamiamy-o-smierci-prof-dr-hab-inz-marii-borczuch-laczki 
* Zmarła prof. dr hab. inż. Maria Borczuch-Łączka [online] [przeglądany 27.11.2020]. Dostępny w: https://pwsztar.edu.pl/zmarla-prof-dr-hab-inz-maria-borczuch-laczka/


{{DEFAULTSORT:Borczuch-Łączka, Maria }}
{{DEFAULTSORT:Borczuch-Łączka, Maria }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 27.11.2020</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 10:53, 17 paź 2023

Maria Borczuch-Łączka
Maria Borczuch-Laczka.jpg
Nazwisko Borczuch-Łączka
Imię / imiona Maria
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 18 lipca 1943
Miejsce urodzenia Gorlice
Data śmierci 2 listopada 2020
Dyscyplina/specjalności spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne, optoelektronika i medycyna
Pełnione funkcje Prodziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1999-2002 i 2002-2005)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19992002
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki20022005

Prof. dr hab. inż. Maria Borczuch-Łączka (1943–2020)

Dyscyplina/specjalności: spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne, optoelektronika i medycyna

Nota biograficzna

Urodziła się 18 lipca 1943 roku w Gorlicach. Zmarła 2 listopada 2020 roku. Pochowana na Cmentarzu Borek Fałęcki w Krakowie.

W 1962 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Bobowej.

W 1967 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym AGH.

W 1967 roku rozpoczęła pracę asystenta stażysty w Katedrze i Zakładzie Technologii Szkła Wydziału Ceramicznego.

Przez pierwsze lata pracy prowadziła badania dotyczące roli metali przejściowych i ziem rzadkich w strukturze szkieł krzemianowych, boranowych i fosforanowych oraz ich wpływu na właściwości optyczne szkła. Na podstawie tych badań, prowadzonych pod kierunkiem prof. Jerzego Habera, napisała pracę „Badanie widm optycznych jonów ceru, neodymu i kobaltu w szkłach o różnym składzie chemicznym, celem określenia charakteru wiązania chemicznego” w 1974 roku uzyskała stopień doktora.

Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora, poza problematyką spektroskopii metali przejściowych i ziem rzadkich w szkłach, zainteresowała się procesem tworzenia, strukturą i właściwościami szkła krzemionkowego. Badania te rozpoczęły cykl prac, których wynikiem była rozprawa habilitacyjna „Domieszkowane szkło krzemionkowe”, dzięki której w 1991 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych.

Równocześnie prowadziła badania dotyczące otrzymywania metodą zol-żel specjalnych szkieł krzemianowych i krzemianowo-fosforanowych do zastosowań dla elektroniki, optyki niekonwencjonalnej oraz medycyny. Prowadziła też badania dotyczące szklistych materiałów bioaktywnych, biomateriałów kompozytowych, mechanizmu barwienia szkieł. W późniejszych latach skupiła się na badaniach w zakresie szkieł specjalnych: spektroskopowe metody badania szkieł, szkła specjalne aktywowane ziemiami rzadkimi, specjalne szkła dla optyki, opto-elektroniki i medycyny, otrzymywane chemiczną metodą zol-żel.

W 2000 roku uzyskała tytuł profesora nauk technicznych.

W latach 1999-2002 i 2002-2005 była prodziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ds. dydaktycznych.

Kolejny obszar badawczy dotyczył nowoczesnych organiczno-nieorganicznych materiałów hybrydowych. We współpracy z Instytutem Straumanna w Szwajcarii prowadziła badania związane z materiałami szklanokrystalicznymi dla stomatologii estetycznej, których rezultatem był patent międzynarodowy i komercjalizacja opracowanego tworzywa. Wszystkie powyższe prace badawcze były realizowane w ramach projektów uzyskanych z KBN/NCN/MNiSW.

Uczestniczyła i zarządzała wieloma projektami badawczymi oraz była członkiem i ekspertem licznych organizacji naukowych.

Autorka i współautorka około 250 prac naukowych, o obiegu krajowym i międzynarodowym oraz opracowań monograficznych i 4 patentów. Promotorka 6 doktoratów oraz wielu prac magisterskich i inżynierskich. Była też recenzentką prac inżynierskich, magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych.

Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Biomateriałów. Była ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej dla kierunku Technologia Chemiczna.

Od 2002 była zatrudniona na stanowisku profesor zwyczajnej w Instytucie Politechnicznym Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie. Od 2015 roku kierowała najpierw Zakładem, a potem Katedrą Inżynierii Materiałowej.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/borczuch-laczka-maria-003613

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 221
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków : 1999, s. 10, 126, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 50

Artykuły

  • Dziekani i prodziekani AGH na kadencję 1999-2002. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999, nr 69, s. 4
  • Władze AGH na kadencję 2002-2005. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 106/107, s. 16

Inne