Karol Wiesław Adwentowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 29 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
|fields=chemia
|fields=chemia
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|name=Karol Adwentowski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10776
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Doc. dr '''Karol Wiesław Adwentowski''' (1883–1957)
Doc. dr '''Karol Wiesław Adwentowski''' (1883–1957)


Specjalność: chemia
Dyscyplina/specjalności: chemia


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 8 sierpnia 1883 r. w Tarnopolu, zmarł 26 grudnia 1957 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Urodził się 8 sierpnia 1883 roku w Tarnopolu, zmarł 26 grudnia 1957 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


Ukończył studia na UJ na Wydz. Filozoficznym w Sekcji Chemicznej (1905). Już podczas studiów prof. K. Olszewski zaangażował go na swojego asystenta w I Zakładzie Chemicznym. W 1910 r. uzyskał tytuł doktora filozofii w zakresie chemii. Po I wojnie organizował Szkołę Realną w Tarnobrzegu, był inspektorem szkolnym okręgu iłżeckiego, po 1919 r. został radcą ministerialnym w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, w 1923 r. został mianowany dyrektorem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie.
W 1905 roku ukończył Wydział Filozoficzny w Sekcji Chemicznej UJ.


1 marca 1947 r. powołany został do pracy w AG. Pracował na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] w Zakładzie Chemii Ogólnej i Analitycznej, a później na [[Wydział Odlewnictwa|Wydziale Odlewnictwa]]. Zatrudniony jako adiunkt (do 1951). Później pracował jako zastępca profesora, a w latach 1955–57 docent. Zajmował się stroną administracyjną katedry. Organizował pracownię niskich temperatur, udało mu się uruchomić instalację do skraplania powietrza niezbędnego do prac w uczelni, pozwoliło to zwłaszcza na rozpoczęcie prac związanych z poszukiwaniem źródeł helu. Opracował również metody analizy gazowej, badając gazy odlotowe. Planował także próby nad wydzieleniem helu przez dyfuzję i na drodze przenikania przez masy plastyczne.
Już podczas studiów prof. K. Olszewski zaangażował go na swojego asystenta w I Zakładzie Chemicznym. W 1910 roku uzyskał tytuł doktora filozofii w zakresie chemii.
 
Po I wojnie organizował Szkołę Realną w Tarnobrzegu, był inspektorem szkolnym okręgu iłżeckiego, po 1919 roku został radcą ministerialnym w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, w 1923 roku został mianowany dyrektorem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie.
 
1 marca 1947 roku powołany został do pracy w Akademii Górniczej.  
 
Pracował na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] w Zakładzie Chemii Ogólnej i Analitycznej, a później na [[Wydział Odlewnictwa|Wydziale Odlewnictwa]]. Zatrudniony jako adiunkt (do 1951 roku).  
 
Później pracował jako zastępca profesora, a w latach 1955–1957 docent. Zajmował się stroną administracyjną katedry. Organizował pracownię niskich temperatur, udało mu się uruchomić instalację do skraplania powietrza niezbędnego do prac w uczelni, pozwoliło to zwłaszcza na rozpoczęcie prac związanych z poszukiwaniem źródeł helu.  
 
Opracował również metody analizy gazowej, badając gazy odlotowe. Planował także próby nad wydzieleniem helu przez dyfuzję i na drodze przenikania przez masy plastyczne.


Autor pracy „Poszukiwanie źródeł gazów szlachetnych” opublikowanej w „Przemyśle Chemicznym”.
Autor pracy „Poszukiwanie źródeł gazów szlachetnych” opublikowanej w „Przemyśle Chemicznym”.


== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
==== Książki ====
* Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 40-41
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 26-27
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 8
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 8
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 11-12, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 10
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 10
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997 / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. – Kraków : AGH, 1997. – S. 26
* Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012 [AGH]. Kraków 2012, s. 27, [foto]
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 7–9, [foto](Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo Hutnicza w Krakowie ; nr 41, zeszyt specjalny 4)
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 26
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 35, [foto]
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 7–9, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)


====Artykuły====
====Artykuły====
Czerski L.: Docent Karol Adwentowski : wspomnienie pośmiertne ''Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza'' ; nr 19. Seria ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1959, s. 13-14, [foto]
Doc. dr Karol Adwentowski zmarł 16. XII. 1957 r. ''Wektor'' 1958, nr 14, s. 6


{{DEFAULTSORT:Adwentowski, Karol }}
* Czerski L.: Wspomnienia pośmiertne : Docent Karol Adwentowski (1883-1957). ''Zeszyty Naukowe'' [wyd. AGH] ; nr 19. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1959, z. 3, s. 13-14, [foto]
* Doc. dr Karol Adwentowski zmarł 16 XII 1957 r. ''Wektor'' 1958, nr 14, s. 6
 
{{DEFAULTSORT:Adwentowski, Karol Wiesław}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 11:47, 13 wrz 2023

Karol Wiesław Adwentowski
Karol Adwentowski.jpg
Nazwisko Adwentowski
Imię / imiona Karol Wiesław
Tytuły / stanowiska Doc. dr
Data urodzenia 8 sierpnia 1883
Miejsce urodzenia Tarnopol
Data śmierci 26 grudnia 1957
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności chemia
Wydział Wydział Odlewnictwa



Doc. dr Karol Wiesław Adwentowski (1883–1957)

Dyscyplina/specjalności: chemia

Nota biograficzna

Urodził się 8 sierpnia 1883 roku w Tarnopolu, zmarł 26 grudnia 1957 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1905 roku ukończył Wydział Filozoficzny w Sekcji Chemicznej UJ.

Już podczas studiów prof. K. Olszewski zaangażował go na swojego asystenta w I Zakładzie Chemicznym. W 1910 roku uzyskał tytuł doktora filozofii w zakresie chemii.

Po I wojnie organizował Szkołę Realną w Tarnobrzegu, był inspektorem szkolnym okręgu iłżeckiego, po 1919 roku został radcą ministerialnym w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, w 1923 roku został mianowany dyrektorem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie.

1 marca 1947 roku powołany został do pracy w Akademii Górniczej.

Pracował na Wydziale Hutniczym w Zakładzie Chemii Ogólnej i Analitycznej, a później na Wydziale Odlewnictwa. Zatrudniony jako adiunkt (do 1951 roku).

Później pracował jako zastępca profesora, a w latach 1955–1957 docent. Zajmował się stroną administracyjną katedry. Organizował pracownię niskich temperatur, udało mu się uruchomić instalację do skraplania powietrza niezbędnego do prac w uczelni, pozwoliło to zwłaszcza na rozpoczęcie prac związanych z poszukiwaniem źródeł helu.

Opracował również metody analizy gazowej, badając gazy odlotowe. Planował także próby nad wydzieleniem helu przez dyfuzję i na drodze przenikania przez masy plastyczne.

Autor pracy „Poszukiwanie źródeł gazów szlachetnych” opublikowanej w „Przemyśle Chemicznym”.

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 40-41
  • Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 26-27
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 8
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 11-12, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 10
  • Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012 [AGH]. Kraków 2012, s. 27, [foto]
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 26
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 35, [foto]
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 7–9, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Czerski L.: Wspomnienia pośmiertne : Docent Karol Adwentowski (1883-1957). Zeszyty Naukowe [wyd. AGH] ; nr 19. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1959, z. 3, s. 13-14, [foto]
  • Doc. dr Karol Adwentowski zmarł 16 XII 1957 r. Wektor 1958, nr 14, s. 6
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Karol_Wiesław_Adwentowski&oldid=80353”