Maksymilian Tytus Huber: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 79 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox dhc
{{Infobox scientist
| name = Maksymilian Tytus Huber
|family-name=Huber
| family-name = Huber
|given-name=Maksymilian Tytus
| given-name = Maksymilian
|honorific-prefix=Prof. zw. dr inż.
| additional-name = Tytus
|image=Maksymilian_Huber.jpg
| honorific-prefix = Prof. zw. dr inż.
|birth_date=4 stycznia 1872
| honorific-suffix =
|birth_place=Krościenko
| native_name =
|death_date=19 grudnia 1950
| native_name_lang =
|death_place=Kraków
| image = Maksymilian_Huber.jpg
|fields=mechanika teoretyczna, teoria plastyczności
| image_size = 10705
|function=Kierownik Katedry Wyższych Zagadnień Mechaniki na Wydziale Elektromechanicznym AGH (1949–1950)
| alt =
|faculty=Wydział Elektromechaniczny
| caption =
|awards=Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Państwowa Nagroda I stopnia
| birth_date = 1872
|dhc_year=1945
| birth_place =  
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie mechaniki technicznej (wytrzymałość konstrukcji lotniczych i zbrojeniowych, teoria sprężystości, stateczność ustrojów sprężystych, zagadnienie wytężenia)
| death_date = 1950
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
| death_place =  
|name=Maksymilian Tytus Huber
| resting_place =
|image_size=10705
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = mechanika teoretyczna, teoria plastyczności
| function = Kierownik Katedry Wyższych Zagadnień Mechaniki AGH w latach 1949–1950
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Krzyż Komandorski OPRest. (1925), Złote Krzyże Zasługi, Odznaka Orląt i nagroda państwowa I stopnia za całokształt działalności (1948).
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =
| dhc_year = 1945
| dhc_reason = za wybitne osiągnięcia w dziedzinie mechaniki technicznej (wytrzymałość konstrukcji lotniczych i zbrojeniowych, teoria sprężystości, stateczność ustrojów sprężystych, zagadnienie wytężenia)
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Maksymilian Tytus Huber''' (1872–1950)
Prof. zw. dr inż. '''Maksymilian Tytus Huber''' (1872–1950)


Specjalność: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności
Dyscyplina/specjalności: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności


Urodził się 4 stycznia 1872 roku w Krościenku nad Dunajcem, zmarł w Krakowie 9 grudnia 1950 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Odbył studia mechaniczne w Szkole Politechnicznej we Lwowie i matematyczne w Uniwersytecie w Berlinie. Studia uzupełniające w Uniwersytecie w Kazaniu.
== Nota biograficzna ==


Doktor nauk technicznych, profesor mechaniki technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), jej Rektor w 1921/22 roku.
Urodził się 4 stycznia 1872 roku w Krościenku nad Dunajcem, zmarł 9 grudnia 1950 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  


W AGH od 1949 roku kierował specjalnie dla niego utworzoną Katedrą Wyższych Zagadnień Mechaniki, gdzie prowadził wykłady z teorii plastyczności i sprężystości.  
Po ukończeniu lwowskiego IV Gimnazjum (1889), rozpoczął studia mechaniczne na Wydziale Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie (dyplom inżyniera 1895 roku). Został zatrudniony na macierzystej uczelni na stanowisku asystenta w Katedrze Budowy Dróg i Tuneli. Studia uzupełniające odbył w Uniwersytecie w Berlinie i w Kazaniu. W 1899 roku został powołany na stanowisko profesora mechaniki teoretycznej i budowniczej w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie (do 1906 roku).


Autor ponad 300 prac, w których przedstawił pionierskie koncepcje wytrzymałościowe dla metali, badania dotyczące ciał sprężystych, teorii plastyczności, teorii płyt. Przewodniczący Związku Pracowników Polskiej Sekcji Kazańskiej Rady Wygnańczej (1917–1918), członek Komisji Stabilizacyjnej dla powołania składu profesorów PW (1919), przewodniczący Komisji Badań i Prób oraz przewodniczący Komisji Wytrzymałości Polskiego Komitetu Normalizacji (1929–1939), doradca naukowy Głównego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie (1950). Ceniony autorytet w zakresie wytrzymałości konstrukcji maszyn oraz konstrukcji lotniczych.
Na podstawie pracy z teorii sprężystości ciał stałych uzyskał tytuł doktor nauk technicznych (1904), od 1908 roku profesor katedry Mechaniki Technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), dwukrotnie jej Rektor (1914/1915, 1921/1922).


Członek założyciel ANT w Warszawie (1920), członek korespondent PAU (1927), członek czynny PAU (1934), członek zw. Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1930) i innych stowarzyszeń twórczych. Delegat PAU do Komitetu Naukowego Mechaniczno-Elektrotechnicznego (1939–1950). Doktor honoris causa Politechnik Warszawskiej (1947) i Gdańskiej (1950).
W czasie I wojny światowej służył w wojsku austriackim, bronił twierdzy Przemyśl, dostał się do niewoli rosyjskiej do Kazania, skąd powrócił do kraju w 1918 roku.


Źródło:
W 1928 roku opuścił Lwów i przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował jako kierownik Katedry Mechaniki na Politechnice Warszawskiej.  
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 4 : Nauki techniczne. Wrocław 1988. S. 143–150
* Uczeni Polscy XIX–XX. T. 2 H–Ł. Warszawa 1995. S. 65–67
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. Warszawa 1937. S. 22–24
* Akademia Nauk Technicznych 1920–1932.Warszawa 1932. S. 34–39
* Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1984. S. 81–82
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 135. s. 6


Podczas okupacji wykładał na tajnych kompletach i w Wyższej Szkole Technicznej. Po powstaniu warszawskim trafił do obozu przejściowego w Pruszkowie, później przedostał się  do Zakopanego. W 1945 roku zamieszkał w Gdańsku, gdzie współorganizował Politechnikę Gdańską. Podjął się kierowania dwiema katedrami oraz urządzenia laboratorium wytrzymałości i mechaniki. W 1947 roku brał udział w organizowaniu Rady Szkół Wyższych.
W AGH od 1949 roku kierował specjalnie dla niego utworzoną Katedrą Wyższych Zagadnień Mechaniki na [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziale Elektromechanicznym]], gdzie prowadził wykłady z teorii plastyczności i sprężystości. W początkach 1950 roku został powołany na stanowisko przewodniczącego Sekcji Budowy Maszyn i Technologii Mechanicznej I Kongresu Nauki Polskiej, który odbył się już po jego śmierci.
Autor ponad 300 prac, w których przedstawił pionierskie koncepcje wytrzymałościowe dla metali, badania dotyczące ciał sprężystych, teorii plastyczności, teorii płyt. Autor słynnej hipotezy wytężeniowej, opracowanej w 1903 roku. Przewodniczący Związku Pracowników Polskiej Sekcji Kazańskiej Rady Wygnańczej (1917–1918), członek Komisji Stabilizacyjnej dla powołania składu profesorów PW (1919), przewodniczący Komisji Badań i Prób oraz przewodniczący Komisji Wytrzymałości Polskiego Komitetu Normalizacji (1929–1939), doradca naukowy Głównego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie (1950). Ceniony autorytet w zakresie wytrzymałości konstrukcji maszyn oraz konstrukcji lotniczych.
Członek założyciel Akademii Nauk Technicznych w Warszawie (1920), później także jej prezes, członek korespondent PAU (1927), członek czynny PAU (1934), członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1930), członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego, członek Stałego Komitetu Międzynarodowego Związku Badania Materiałów, członek „Massarykowej Akademii Pracy" w Pradze Czeskiej. Przewodniczący Lwowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Matematycznego (1925). Delegat PAU do Komitetu Naukowego Mechaniczno-Elektrotechnicznego (1939–1950). Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie (1945) oraz Politechnik: Warszawskiej (1947) i Gdańskiej (1950).
Pracował społecznie w Zarządzie Kasy im. Józefa Mianowskiego.
W 1961 roku w Stoczni im. Lenina w Gdańsku zwodowano zbiornikowiec noszący Jego imię.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta]], [[Złoty Krzyż Zasługi]] trzykrotnie (1933, 1936, 1948), Odznaka Honorowa "Orlęta", [[Państwowa Nagroda I stopnia]] za całokształt działalności (1949), Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 22-24
* Akademja Nauk Technicznych : 1920-1932. Warszawa 1932, s. 34-39
* Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław [etc.] 1988, s. 143-150, [foto]
* Czy wiesz kto to jest? Pod ogólną red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 266-267
* Duda R.: Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław 2012, s. 175-176,  [foto] (Acta Universitatis Wratislaviensis ; no 3427)
* Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 120
* Engel Z.: Katedra Mechaniki i Wibroakustyki Akademii Górniczo-Hutniczej : tradycja - historia - działalność. Radom 2008, 124-125, [foto]
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 37-39, [foto]
* Filcek H.: Rektorskie opowiadania. Kraków 2005, s. 45-46, [foto]
* Huber M. T.: Pisma. T. 1, Życiorys, sylwetka uczonego na tle epoki, charakterystyka działalności naukowej, prace różne, bibliografia prac. Red. nacz. A. T. Troskolański. Warszawa 1964
* Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach. Kraków 2008, s. 13-16, [foto]
* Konieczna E.: Zawód: inżynier. Kraków 2014, s. 44, [foto]
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 79-80, 97
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 217-218, [foto]
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 76-78, [foto]
* Olesiak Z. S., Engel Z. W.: Maksymilian Tytus Huber : biografia i reprinty dzieł naukowych. Radom 2006, 249 s., [foto]
* Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 113, 318, 319
* Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 245, 256-257, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. Red. J. Kajtoch. Kraków 1994, s. 25, [foto]
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 53-54, [foto]
* Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012 [AGH]. Kraków 2012, s. 49-50, [foto]
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 85-88, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
==== Artykuły ====
* Damasiewicz M.: Prace prof. dra inż. Maksymiliana Tytusa Hubera. ''Zeszyty Naukowe'' [wyd. AGH] ; nr 10. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1957, nr 2, s. 7 
* Damasiewicz M.: Wspomnienie o profesorze Maksymilianie Tytusie Huberze. ''Zeszyty Naukowe'' [wyd. AGH] ; nr 10. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1957, nr 2, s. 3-6 
* Doktorzy honoris causa wypromowani przez Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 108, s. 10
* Drobot S.: Dzieło naukowe M. T. Hubera. ''Zastosowania Matematyki'' 1953, t. 1, z. 1, s. 55-65
* Engel Z. W.: Półwiecze działalności Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 108, s. 6-10
* Engel Z.: Słów kilka o profesorze M. T. Huberze. ''Mechanika'' [wyd.] AGH 1994, T. 13, z. 2, s. 89-95,  [foto]
* Engel Z. W..: Związki profesora Maksymiliana Tytusa Hubera z Krakowem i Akademią Górniczo-Hutniczą. ''Mechanika'' [wyd.] AGH 2003, T. 22, z. 4. s. 491–497, [foto]
* Engel Z. W., Wolny S.: Uroczystości poświęcone Profesorowi Maksymilianowi Tytusowi Huberowi. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2004, nr 135, s. 6
* Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 367. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1973, z. 51, s. 277-339
* Klębowski Z.: Maksymilian Tytus Huber (1872-1950). ''Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego'' 1951, t. 44, s. 145-149
* Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach : prof. Maksymilian Tytus Huber. Miesiąc w Krakowie 2008, nr 11, s. 50-51, [foto]
* Prof. Dr Maksymilian Tytus Huber. ''Inżynieria i Budownictwo'' 2008, R. 8, nr 1, s. 40-42, [foto]
* Setna rocznica urodzin profesora Maksymiliana Tytusa Hubera. ''Mechanika Teoretyczna i Stosowana'' 1972, T. 10, z. 3, [tabl. przed s. 351], s. 351-354, [foto]


{{DEFAULTSORT:Huber, Maksymilian Tytus}}
{{DEFAULTSORT:Huber, Maksymilian Tytus}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 11:09, 14 cze 2023

Maksymilian Tytus Huber
Maksymilian Huber.jpg
Nazwisko Huber
Imię / imiona Maksymilian Tytus
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 4 stycznia 1872
Miejsce urodzenia Krościenko
Data śmierci 19 grudnia 1950
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności mechanika teoretyczna, teoria plastyczności
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Wyższych Zagadnień Mechaniki na Wydziale Elektromechanicznym AGH (1949–1950)
Wydział Wydział Elektromechaniczny
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1945
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia w dziedzinie mechaniki technicznej (wytrzymałość konstrukcji lotniczych i zbrojeniowych, teoria sprężystości, stateczność ustrojów sprężystych, zagadnienie wytężenia)
Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Państwowa Nagroda I stopnia

Prof. zw. dr inż. Maksymilian Tytus Huber (1872–1950)

Dyscyplina/specjalności: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności

Nota biograficzna

Urodził się 4 stycznia 1872 roku w Krościenku nad Dunajcem, zmarł 9 grudnia 1950 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Po ukończeniu lwowskiego IV Gimnazjum (1889), rozpoczął studia mechaniczne na Wydziale Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie (dyplom inżyniera 1895 roku). Został zatrudniony na macierzystej uczelni na stanowisku asystenta w Katedrze Budowy Dróg i Tuneli. Studia uzupełniające odbył w Uniwersytecie w Berlinie i w Kazaniu. W 1899 roku został powołany na stanowisko profesora mechaniki teoretycznej i budowniczej w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie (do 1906 roku).

Na podstawie pracy z teorii sprężystości ciał stałych uzyskał tytuł doktor nauk technicznych (1904), od 1908 roku profesor katedry Mechaniki Technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), dwukrotnie jej Rektor (1914/1915, 1921/1922).

W czasie I wojny światowej służył w wojsku austriackim, bronił twierdzy Przemyśl, dostał się do niewoli rosyjskiej do Kazania, skąd powrócił do kraju w 1918 roku.

W 1928 roku opuścił Lwów i przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował jako kierownik Katedry Mechaniki na Politechnice Warszawskiej.

Podczas okupacji wykładał na tajnych kompletach i w Wyższej Szkole Technicznej. Po powstaniu warszawskim trafił do obozu przejściowego w Pruszkowie, później przedostał się do Zakopanego. W 1945 roku zamieszkał w Gdańsku, gdzie współorganizował Politechnikę Gdańską. Podjął się kierowania dwiema katedrami oraz urządzenia laboratorium wytrzymałości i mechaniki. W 1947 roku brał udział w organizowaniu Rady Szkół Wyższych.

W AGH od 1949 roku kierował specjalnie dla niego utworzoną Katedrą Wyższych Zagadnień Mechaniki na Wydziale Elektromechanicznym, gdzie prowadził wykłady z teorii plastyczności i sprężystości. W początkach 1950 roku został powołany na stanowisko przewodniczącego Sekcji Budowy Maszyn i Technologii Mechanicznej I Kongresu Nauki Polskiej, który odbył się już po jego śmierci.

Autor ponad 300 prac, w których przedstawił pionierskie koncepcje wytrzymałościowe dla metali, badania dotyczące ciał sprężystych, teorii plastyczności, teorii płyt. Autor słynnej hipotezy wytężeniowej, opracowanej w 1903 roku. Przewodniczący Związku Pracowników Polskiej Sekcji Kazańskiej Rady Wygnańczej (1917–1918), członek Komisji Stabilizacyjnej dla powołania składu profesorów PW (1919), przewodniczący Komisji Badań i Prób oraz przewodniczący Komisji Wytrzymałości Polskiego Komitetu Normalizacji (1929–1939), doradca naukowy Głównego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie (1950). Ceniony autorytet w zakresie wytrzymałości konstrukcji maszyn oraz konstrukcji lotniczych.

Członek założyciel Akademii Nauk Technicznych w Warszawie (1920), później także jej prezes, członek korespondent PAU (1927), członek czynny PAU (1934), członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1930), członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego, członek Stałego Komitetu Międzynarodowego Związku Badania Materiałów, członek „Massarykowej Akademii Pracy" w Pradze Czeskiej. Przewodniczący Lwowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Matematycznego (1925). Delegat PAU do Komitetu Naukowego Mechaniczno-Elektrotechnicznego (1939–1950). Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie (1945) oraz Politechnik: Warszawskiej (1947) i Gdańskiej (1950). Pracował społecznie w Zarządzie Kasy im. Józefa Mianowskiego.

W 1961 roku w Stoczni im. Lenina w Gdańsku zwodowano zbiornikowiec noszący Jego imię.

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi trzykrotnie (1933, 1936, 1948), Odznaka Honorowa "Orlęta", Państwowa Nagroda I stopnia za całokształt działalności (1949), Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Źródła do biogramu

Książki

  • Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 22-24
  • Akademja Nauk Technicznych : 1920-1932. Warszawa 1932, s. 34-39
  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław [etc.] 1988, s. 143-150, [foto]
  • Czy wiesz kto to jest? Pod ogólną red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 266-267
  • Duda R.: Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław 2012, s. 175-176, [foto] (Acta Universitatis Wratislaviensis ; no 3427)
  • Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 120
  • Engel Z.: Katedra Mechaniki i Wibroakustyki Akademii Górniczo-Hutniczej : tradycja - historia - działalność. Radom 2008, 124-125, [foto]
  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 37-39, [foto]
  • Filcek H.: Rektorskie opowiadania. Kraków 2005, s. 45-46, [foto]
  • Huber M. T.: Pisma. T. 1, Życiorys, sylwetka uczonego na tle epoki, charakterystyka działalności naukowej, prace różne, bibliografia prac. Red. nacz. A. T. Troskolański. Warszawa 1964
  • Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach. Kraków 2008, s. 13-16, [foto]
  • Konieczna E.: Zawód: inżynier. Kraków 2014, s. 44, [foto]
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 79-80, 97
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 217-218, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 76-78, [foto]
  • Olesiak Z. S., Engel Z. W.: Maksymilian Tytus Huber : biografia i reprinty dzieł naukowych. Radom 2006, 249 s., [foto]
  • Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 113, 318, 319
  • Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 245, 256-257, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. Red. J. Kajtoch. Kraków 1994, s. 25, [foto]
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 53-54, [foto]
  • Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012 [AGH]. Kraków 2012, s. 49-50, [foto]
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 85-88, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Damasiewicz M.: Prace prof. dra inż. Maksymiliana Tytusa Hubera. Zeszyty Naukowe [wyd. AGH] ; nr 10. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1957, nr 2, s. 7
  • Damasiewicz M.: Wspomnienie o profesorze Maksymilianie Tytusie Huberze. Zeszyty Naukowe [wyd. AGH] ; nr 10. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1957, nr 2, s. 3-6
  • Doktorzy honoris causa wypromowani przez Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 108, s. 10
  • Drobot S.: Dzieło naukowe M. T. Hubera. Zastosowania Matematyki 1953, t. 1, z. 1, s. 55-65
  • Engel Z. W.: Półwiecze działalności Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 108, s. 6-10
  • Engel Z.: Słów kilka o profesorze M. T. Huberze. Mechanika [wyd.] AGH 1994, T. 13, z. 2, s. 89-95, [foto]
  • Engel Z. W..: Związki profesora Maksymiliana Tytusa Hubera z Krakowem i Akademią Górniczo-Hutniczą. Mechanika [wyd.] AGH 2003, T. 22, z. 4. s. 491–497, [foto]
  • Engel Z. W., Wolny S.: Uroczystości poświęcone Profesorowi Maksymilianowi Tytusowi Huberowi. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 135, s. 6
  • Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339
  • Klębowski Z.: Maksymilian Tytus Huber (1872-1950). Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 1951, t. 44, s. 145-149
  • Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach : prof. Maksymilian Tytus Huber. Miesiąc w Krakowie 2008, nr 11, s. 50-51, [foto]
  • Prof. Dr Maksymilian Tytus Huber. Inżynieria i Budownictwo 2008, R. 8, nr 1, s. 40-42, [foto]
  • Setna rocznica urodzin profesora Maksymiliana Tytusa Hubera. Mechanika Teoretyczna i Stosowana 1972, T. 10, z. 3, [tabl. przed s. 351], s. 351-354, [foto]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Maksymilian_Tytus_Huber&oldid=79071”