Franciszek Kaim: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox dhc
{{Infobox scientist
| name = Franciszek Kaim
|family-name=Kaim
| image = kaim.jpg
|given-name=Franciszek
| family-name = Kaim
|honorific-prefix=Mgr inż.
| given-name = Franciszek
|image=Franciszek_Kaim.jpg
| additional-name =
|birth_date=13 lutego 1919
| honorific-prefix = Mgr inż.
|birth_place=Wola Drwińska
| honorific-suffix =
|death_date=11 września 1996
| native_name =
|death_place=Warszawa
| native_name_lang =
|fields=metalurgia
| image = kaim.jpg
|dhc_year=1979
| image_size = 9412
|dhc_reason=za  wybitne zasługi i osiągnięcia w rozwoju nauk metalurgii żelaza, metali nieżelaznych i odlewnictwa w Akademii Górniczo-Hutniczej oraz rozwoju polskiego hutnictwa
| alt =
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
| caption =
|name=Franciszek Kaim
| birth_date = 1919
|image_size=9412
| birth_place =  
| death_date = 1996
| death_place =  
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = hutnictwo
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =
| awards =
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =
| dhc_year = 1979
| dhc_reason = za  wybitne zasługi i osiągnięcia w rozwoju nauk metalurgii żelaza, metali nieżelaznych i odlewnictwa w Akademii Górniczo-Hutniczej oraz rozwoju polskiego hutnictwa
}}
}}
Mgr inż. '''Franciszek Kaim''' (1919-1996)
Mgr inż. '''Franciszek Kaim''' (1919–1996)


Specjalność: hutnictwo
Dyscyplina/specjalności: metalurgia


Urodził się 13.02.1919 r. w Woli Drwińskiej. Zmarł 11.09.1996 r. w Warszawie. Studiował na Wydziale Hutniczym AG - tytuł mgr inż. hutnika uzyskał w 1948 r. Był asystentem zmianowym Huty "Bobrek" w Zabrzu, zastępcą szefa stalowni Huty "Małapanew" Ozimek, potem kierownikiem odlewni żeliwa i dyrektorem tej Huty.
== Nota biograficzna ==


W l. 1953-57 podsekretarz stanu w Ministerstwie Hutnictwa w Warszawie, w l. 1957-67 podsekretarz stanu i zastępca ministra do spraw hutnictwa w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego, w l. 1967-70 minister. Wiceprezes Rady Ministrów PRL w l. 1970-79.
Urodził się 13 lutego 1919 roku w Woli Drwińskiej (powiat Bochnia). Zmarł 11 września 1996  roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.


Źródło:
Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej — tytuł mgr inż. hutnika uzyskał w 1948 roku.  
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Kraków 1979. S. 71
* Protokół z posiedzenia Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie - odbytego w dniu 9 października 1979 roku. Kraków 1979. s. 9-10
* Gazeta Wyborcza 1996 nr 217 (17 IX 1996) [dod.] Gazeta Wyborcza Katowice. s. 18


Był asystentem zmianowym Huty „Bobrek” w Zabrzu, zastępcą szefa stalowni Huty „Małapanew” Ozimek, potem kierownikiem odlewni żeliwa i dyrektorem tej Huty.
W latach 1953–1957 podsekretarz stanu w Ministerstwie Hutnictwa w Warszawie, w latach 1957–1967 podsekretarz stanu i zastępca ministra do spraw hutnictwa w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego, a w latach 1967–1970 jego minister.
W latach 1976–1980 był ministrem hutnictwa.
W latach 1970–1979 wiceprezes Rady Ministrów PRL.
Inicjator wprowadzenia wielu nowych technologii z odlewnictwa, modernizacji polskiego hutnictwa oraz unifikacji urządzeń i wyrobów hutniczych. Ma osobisty wkład w programowanie rozwoju i unowocześnienie krajowego hutnictwa żelaza. Pełnomocnik budowy Huty im. Tadeusza Sendzimira, Huty Warszawa i Huty Katowice, przemysłu stoczniowego i innych. Inicjator rozbudowy Huty Ostrowiec, Zakładów Przetwórstwa Hutniczego w Bochni i Mikrohuty w Strzemieszycach.
W 1979 roku otrzymał doktorat honoris causa AGH za wybitne zasługi i osiągnięcia w rozwoju nauk metalurgii żelaza, metali nieżelaznych i odlewnictwa w Akademii Górniczo-Hutniczej oraz rozwoju polskiego hutnictwa.
Był rzecznikiem współpracy z wyższymi uczelniami, a zwłaszcza z AGH. Przyczynił się do wyposażenia uczelni w nowoczesną aparaturę badawczą. Organizator funduszów na rzecz rozwoju AGH (m.in. budowa DS i stołówki pracowniczej AGH).
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, s. [7], [foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 71
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. Red. J. Kajtoch. Kraków 1994, s. 28, [foto]
==== Artykuły ====
* ''Gazeta Wyborcza'' 1996, nr 217 (17 IX 1996) [dod.] Gazeta Wyborcza Katowice, s. 18 [nekr.]
* [''Protokół z posiedzenia Senatu AGH'' ... 9.10.1979], s. 9–10
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18
==== Inne ====
* Franciszek Kaim – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 28.02.2023]. Dostępny w:https://www.wikiwand.com/pl/Franciszek_Kaim


{{DEFAULTSORT:Kaim, Franciszek }}
{{DEFAULTSORT:Kaim, Franciszek }}
[[Category:Doktorzy honoris causa]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 14:29, 2 cze 2023

Franciszek Kaim
Franciszek Kaim.jpg
Nazwisko Kaim
Imię / imiona Franciszek
Tytuły / stanowiska Mgr inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 13 lutego 1919
Miejsce urodzenia Wola Drwińska
Data śmierci 11 września 1996
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności metalurgia


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1979
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne zasługi i osiągnięcia w rozwoju nauk metalurgii żelaza, metali nieżelaznych i odlewnictwa w Akademii Górniczo-Hutniczej oraz rozwoju polskiego hutnictwa

Mgr inż. Franciszek Kaim (1919–1996)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia

Nota biograficzna

Urodził się 13 lutego 1919 roku w Woli Drwińskiej (powiat Bochnia). Zmarł 11 września 1996 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej — tytuł mgr inż. hutnika uzyskał w 1948 roku.

Był asystentem zmianowym Huty „Bobrek” w Zabrzu, zastępcą szefa stalowni Huty „Małapanew” Ozimek, potem kierownikiem odlewni żeliwa i dyrektorem tej Huty.

W latach 1953–1957 podsekretarz stanu w Ministerstwie Hutnictwa w Warszawie, w latach 1957–1967 podsekretarz stanu i zastępca ministra do spraw hutnictwa w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego, a w latach 1967–1970 jego minister.

W latach 1976–1980 był ministrem hutnictwa.

W latach 1970–1979 wiceprezes Rady Ministrów PRL.

Inicjator wprowadzenia wielu nowych technologii z odlewnictwa, modernizacji polskiego hutnictwa oraz unifikacji urządzeń i wyrobów hutniczych. Ma osobisty wkład w programowanie rozwoju i unowocześnienie krajowego hutnictwa żelaza. Pełnomocnik budowy Huty im. Tadeusza Sendzimira, Huty Warszawa i Huty Katowice, przemysłu stoczniowego i innych. Inicjator rozbudowy Huty Ostrowiec, Zakładów Przetwórstwa Hutniczego w Bochni i Mikrohuty w Strzemieszycach.

W 1979 roku otrzymał doktorat honoris causa AGH za wybitne zasługi i osiągnięcia w rozwoju nauk metalurgii żelaza, metali nieżelaznych i odlewnictwa w Akademii Górniczo-Hutniczej oraz rozwoju polskiego hutnictwa.

Był rzecznikiem współpracy z wyższymi uczelniami, a zwłaszcza z AGH. Przyczynił się do wyposażenia uczelni w nowoczesną aparaturę badawczą. Organizator funduszów na rzecz rozwoju AGH (m.in. budowa DS i stołówki pracowniczej AGH).

Źródła do biogramu

Książki

  • 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, s. [7], [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 71
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. Red. J. Kajtoch. Kraków 1994, s. 28, [foto]

Artykuły

  • Gazeta Wyborcza 1996, nr 217 (17 IX 1996) [dod.] Gazeta Wyborcza Katowice, s. 18 [nekr.]
  • [Protokół z posiedzenia Senatu AGH ... 9.10.1979], s. 9–10
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Franciszek_Kaim&oldid=78755”