Wojciech Lesław Biedrzycki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 51: Linia 51:


* Wojciech Biedrzycki – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 3.04.2023]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Biedrzycki
* Wojciech Biedrzycki – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 3.04.2023]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Biedrzycki
* Wojciech Biedrzycki - Wikiwand [online] [przeglądany 3.04.2023]. Dostępny w: https://www.wikiwand.com/pl/Wojciech_Biedrzycki


{{DEFAULTSORT: Biedrzycki, Wojciech Lesław}}
{{DEFAULTSORT: Biedrzycki, Wojciech Lesław}}

Wersja z 12:36, 3 kwi 2023

Wojciech Lesław Biedrzycki
Wojciech Biedrzycki.jpg
Nazwisko Biedrzycki
Imię / imiona Wojciech Lesław
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 24 lutego 1940
Miejsce urodzenia Lwów


Dyscyplina/specjalności Górnictwo i geologia inżynierska, Geologia, Wiertnictwo, Eksploatacja złóż ropy i gazu, Geotermia, Inżynieria złożowa
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Dr inż. Wojciech Lesław Biedrzycki (1940-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia, wiertnictwo, inżynieria złożowa, eksploatacja złóż ropy i gazu, geotermia

Nota biograficzna

Urodził się 24 lutego 1940 roku we Lwowie.

W 1964 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.

W 1971 roku na podstawie pracy "Określenie metodyki optymalizacji parametrów technologii wiercenia głębokich otworów świdrami gryzowymi", napisanej pod kierunkiem profesora Ludwik Szostak na Wydziale Wiertniczo-Naftowym, uzyskał stopień doktora.

W latach 1971–1975 pracował w Instytucie Geologicznym w Lublanie (Słowenia), gdzie był m.in. prekursorem zastosowania metod informatycznych w geologii. W Uniwersytecie w Lublanie uzyskał habilitację.

W latach 1975–2000 pracował na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH.

Autor około 90 prac naukowych z dziedziny wiertnictwa, geologii złożowej i geotermii.

Uczestnik i organizator wypraw wysokogórskich, kierownik I Polskiej Wyprawy Geologicznej w Himalaje Nepalu w 1977 roku oraz komendant wyprawy Taternickiego Klubu Harcerzy do Langtangu w 1984 roku.

Członek polskich i jugosłowiańskich organizacji inżynierskich, m.in. przewodniczący Komisji Współpracy z Zagranicą SITPNiG oraz wiceprzewodniczący Głównej Komisji Współpracy z Zagranicą NOT.

Poza działalnością akademicką jest też działaczem społecznym, podróżnikiem, publicystą i autorem książek.

Działacz PTTK, propagator i organizator turystyki narciarskiej. Był członkiem Zarządu Głównego PTTK w latach 1996–2001 oraz członkiem Komisji Turystyki Narciarskiej ZG. Jest członkiem honorowym PTTK. Jest instruktorem ZHP w stopniu harcmistrza. Długoletni instruktor „Zielonej Trójki”, członkiem Komisji Historycznej Chorągwi Krakowskiej ZHP i współautorem prac historycznych o krakowskim harcerstwie. Autor kilku książek wspomnieniowo-podróżniczych oraz licznych artykułów w czasopismach turystycznych, m.in. "Wierchy", "Gościniec", "Góry", "Magazyn Górski".

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 138
  • [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 25, [foto]

Inne


stan na dzień 3.04.2023