Kazimierz Jan Kling: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
|fields=chemia ogólna, chemia analityczna, technologia chemiczna
|fields=chemia ogólna, chemia analityczna, technologia chemiczna
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
|name=Kazimierz Jan Kling
|name=Kazimierz Jan Kling
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=11798
|image_size=11798
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Kazimierz Jan Kling''' (1884–1942)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Kazimierz Jan Kling''' (1884–1942)
Linia 51: Linia 20:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 29 sierpnia 1885 roku w Przemyślu, zmarł 4 czerwca 1942 roku w Warszawie.  
Urodził się 29 sierpnia 1885 roku w Przemyślu. Zmarł 4 czerwca 1942 roku w Warszawie.  


Ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 roku został docentem Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 roku został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 roku związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów. W 1920 roku powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.
Ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 roku został docentem Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 roku został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach.  
 
Od 1919 roku związany z AG - [[Wydział Górniczy|Wydział Górniczy]], jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów.  
 
W 1920 roku powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.
 
W roku akademickim 1924/25 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UL.
 
Od 1926 roku mieszkał w Warszawie, dokąd przeniesiony został Chemiczny Instytut Badawczy.
 
W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej.
 
W latach 1935-1939 był trzecim i ostatnim przed wybuchem II wojny światowej dyrektorem Chemicznego Instytutu Badawczego.
 
Jako profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej w stanie nieczynnym z dniem 31 sierpnia 1938 został przeniesiony w stan spoczynku.
 
Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 ewakuował się wraz z instytutem do Rumunii. Wiosną 1942 powrócił do Warszawy.


Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.
Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.


Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.
Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i innych. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
 
[[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]]
 
== Źródła do biogramu ==


== Bibliografia ==
==== Książki ====
==== Książki ====
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-130
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-130
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima. Kraków 1979, s. 78
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima. Kraków 1979, s. 78
Linia 70: Linia 61:


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 5
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 5
* Kling Kazimierz Jan. ''Nauka Polska'' 1937, t. 22, s. 403
* Kling Kazimierz Jan. ''Nauka Polska'' 1937, t. 22, s. 403
* Kling Kazimierz Jan. ''Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie'' 1934, nr 14, s. 177-178
* Kling Kazimierz Jan. ''Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie'' 1934, nr 14, s. 177-178
* Mianowania w Akademji Górniczej w Krakowie. ''Czasopismo Górniczo-Hutnicze'' 1919, Z. 5, s. 122


==== Inne ====


 
* Kazimierz Kling – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 21.03.2023]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Kling


{{DEFAULTSORT:Kling, Kazimierz Jan}}
{{DEFAULTSORT:Kling, Kazimierz Jan}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:04, 21 mar 2023

Kazimierz Jan Kling
Kazimierz Kling.jpg
Nazwisko Kling
Imię / imiona Kazimierz, Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 29 sierpnia 1885
Miejsce urodzenia Przemyśl
Data śmierci 4 czerwca 1942
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności chemia ogólna, chemia analityczna, technologia chemiczna
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Jan Kling (1884–1942)

Dyscyplina/specjalności: chemia ogólna, chemia analityczna, technologia chemiczna

Nota biograficzna

Urodził się 29 sierpnia 1885 roku w Przemyślu. Zmarł 4 czerwca 1942 roku w Warszawie.

Ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 roku został docentem Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 roku został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach.

Od 1919 roku związany z AG - Wydział Górniczy, jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów.

W 1920 roku powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.

W roku akademickim 1924/25 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UL.

Od 1926 roku mieszkał w Warszawie, dokąd przeniesiony został Chemiczny Instytut Badawczy.

W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej.

W latach 1935-1939 był trzecim i ostatnim przed wybuchem II wojny światowej dyrektorem Chemicznego Instytutu Badawczego.

Jako profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej w stanie nieczynnym z dniem 31 sierpnia 1938 został przeniesiony w stan spoczynku.

Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 ewakuował się wraz z instytutem do Rumunii. Wiosną 1942 powrócił do Warszawy.

Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.

Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i innych. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

  • Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-130
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima. Kraków 1979, s. 78
  • [Skład osobowy Akademii Górniczej... 1919/20]. Kraków 1919, s. 3
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 64-65
  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 98
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s.114
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 152

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5
  • Kling Kazimierz Jan. Nauka Polska 1937, t. 22, s. 403
  • Kling Kazimierz Jan. Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie 1934, nr 14, s. 177-178
  • Mianowania w Akademji Górniczej w Krakowie. Czasopismo Górniczo-Hutnicze 1919, Z. 5, s. 122

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Kazimierz_Jan_Kling&oldid=76844”