Kazimierz Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierz Przybylski
Nazwisko	Przybylski
Imię / imiona	Kazimierz
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	29 stycznia 1945
Miejsce urodzenia	Łuków
Data śmierci	10 grudnia 2021
Dyscyplina/specjalności	inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ;
Odznaczenia i nagrody	Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Aktualna wersja na dzień 12:59, 24 sty 2023

Prof. dr hab. inż. Kazimierz Przybylski (1945–2021)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa

Nota biograficzna

Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie. Zmarł 10 grudnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1964 roku ukończył Technikum Ceramiczne w Szczawnie-Zdroju.

W 1970 roku ukończył Wydział Ceramiczny AGH o specjalności chemik-ceramik.

W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Chemii Fizycznej Instytutu Chemii Ciała Stałego Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1976 roku na podstawie pracy "Kinetyka utleniania kobaltu i dyfuzja własna w tlenku kobaltawym", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisław Mrowca w Instytut Inżynierii Materiałowej WIMiC, uzyskał stopień doktora.

W 1989 roku na podstawie rozprawy "Wpływ itru na mechanizm powstawania warstwy tlenku chromu na stopach żaroodpornych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.

W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.

Był specjalistą w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.

W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki. W latach 1978-1980 odbył staż w McMaster University w Kanadzie, w latach 1984–87 w Massachusetts Institute of Technology w USA. Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut w Niemczech, McMaster University w Kanadzie, Tokyo Institute of Technology w Japonii, Universite de Bourgogne we Francji, Johannes Kepler Universitaet w Austrii. W latach 1995-1998 był współorganizatorem i wykładowcą Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger na Węgrzech.

Autor ponad 260 publikacji.

Promotor 8 prac doktorskich.

Był organizatorem wielu konferencji i szkół międzynarodowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society, National Association of Corrosion Engineers (NACE), Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej,

Był wiceprzewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", wielokrotnie Nagrody Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/przybylski-kazimierz-002289

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 226
Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
[Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 66
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]

Artykuły

Medale Komisji Edukacji Narodowej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 135, s. 12

Inne

Odszedł prof. Kazimierz Przybylski [online] [przeglądany 20.12.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/odszedl-prof-kazimierz-przybylski/

@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 |birth_place=Łuków
 |death_date=10 grudnia 2021
-|fields=kinetyka
+|fields=inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa
 |faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
 |awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
@@ Linia 13: / Linia 13: @@
 |image_size=10101
 }}
-Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Przybylski''' (1945–)
+Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Przybylski''' (1945–2021)
-'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
-Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne
+Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa
 == Nota biograficzna ==
 Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie. Zmarł 10 grudnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
@@ Linia 31: / Linia 29: @@
 W 1976 roku na podstawie pracy "Kinetyka utleniania kobaltu i dyfuzja własna w tlenku kobaltawym", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisław Mrowca w Instytut Inżynierii Materiałowej WIMiC, uzyskał stopień doktora.
-W 1989 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+W 1989 roku na podstawie rozprawy "Wpływ itru na mechanizm powstawania warstwy tlenku chromu na stopach żaroodpornych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.
 W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.
-Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
+Był specjalistą w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.
-WIMiC-kfmp, Katedra Fizykochemii i Modelowania Procesów
-Organizator wielu konferencji i szkół międzynarodowych.
-., doktora habilitowanego w 1989 r.; od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. Tytuł profesora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej otrzymał w 1995 r.
-Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry).
-Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.
-/////////////////////////////////
-specjalista w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.
+W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki. W latach 1978-1980 odbył staż w McMaster University w Kanadzie, w latach 1984–87 w Massachusetts Institute of Technology w USA. Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut w Niemczech, McMaster University w Kanadzie, Tokyo Institute of Technology w Japonii, Universite de Bourgogne we Francji, Johannes Kepler Universitaet w Austrii. W latach 1995-1998 był współorganizatorem i wykładowcą Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger na Węgrzech.
-W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki.
+Autor ponad 260 publikacji.
 Promotor 8 prac doktorskich.
+Był organizatorem wielu konferencji i szkół międzynarodowych.
-Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje, m.in. był wice przewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.
+Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society,  National Association of Corrosion Engineers (NACE),  Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej,
-Był członkiem prestiżowego naukowego stowarzyszenia międzynarodowego National Association of Corrosion Engineers (NACE), członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej.
+Był wiceprzewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion",
+[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", wielokrotnie Nagrody Rektora AGH
-wielokrotnie Nagrody Rektora AGH,
 ==== Bibliografia publikacji ====
-https://bpp.agh.edu.pl/autor/przybylski-kazimierz-02289
+https://badap.agh.edu.pl/autor/przybylski-kazimierz-002289
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 87: / Linia 66: @@
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]
 ==== Artykuły ====
-*
+* Medale Komisji Edukacji Narodowej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2004, nr 135, s. 12
 ==== Inne ====
 * Odszedł prof. Kazimierz Przybylski [online] [przeglądany 20.12.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/odszedl-prof-kazimierz-przybylski/
 {{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }}
 [[Category:Biogramy]]
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 21.12.2021</span>'''''