Julian Gizbert-Studnicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
}}
}}
Dr '''Julian Gizbert-Studnicki''' (1939-2022)
Dr '''Julian Gizbert-Studnicki''' (1939-2022)


Dyscyplina/specjalności: elektroakustyka, układy analogowe
Dyscyplina/specjalności: elektroakustyka, układy analogowe
Linia 19: Linia 19:
W 1964 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w [[Instytut Techniki Jądrowej|Instytucie Techniki Jądrowej]] AGH.
W 1964 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w [[Instytut Techniki Jądrowej|Instytucie Techniki Jądrowej]] AGH.
                                                      
                                                      
Był projektantem m.in. rurowego impulsywnego generatora neutronów, który posłużył do testów reaktora jądrowego w Instytucie Energii Atomowej w Świerku pod Warszawą. Wynalazek ten można oglądać w Muzeum AGH. Zaprojektował także wzmacniacz do zasilania tomografu komputerowego dla Instytutu Badań Jądrowych w Krakowie.
Od 1978 roku był starszym asystentem w Zakładzie Mikroelektroniki Instytutu Elektroniki [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]].
Od 1978 roku był starszym asystentem w Zakładzie Mikroelektroniki Instytutu Elektroniki [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]].


W latach 2004-2014 roku był związany z firmą AbysSound, będąc głównym projektantem. Odpowiadał za rozwój układów analogowych w naszych produktach. Wspólną cechą wszystkich jego projektów układów jest brak wzmacniaczy operacyjnych w torze sygnałowym. Przez lata on i inni inżynierowie AbysSound stworzyli dziesiątki prototypów i przeprowadzili liczne testy, porównania i odsłuchy.  
W latach 2004-2014 roku był związany z firmą AbysSound, będąc głównym projektantem. Odpowiadał za rozwój układów analogowych w ich produktach. Wspólną cechą wszystkich jego projektów układów jest brak wzmacniaczy operacyjnych w torze sygnałowym. Przez lata on i inni inżynierowie AbysSound stworzyli dziesiątki prototypów i przeprowadzili liczne testy, porównania i odsłuchy.


Całkowicie poświęcił się projektowaniu elektroakustycznemu. Projektował sprzęt studyjny, w tym kompresory, ograniczniki szczytów i de-essery. Opracował także unikalne wzmacniacze mikrofonowe i monitory studyjne. Aktywnie uczestniczył w pracach studia nagraniowego, wykorzystując w torze sygnałowym autorskie konstrukcje. Współpracował z Polskim Radiem w Warszawie. W tym czasie zaprojektował wzmacniacz mostkowy B-500. Był to projekt w pełni autorski, który zaowocował zgłoszeniem patentowym.
Całkowicie poświęcił się projektowaniu elektroakustycznemu. Projektował sprzęt studyjny, w tym kompresory, ograniczniki szczytów i de-essery. Opracował także unikalne wzmacniacze mikrofonowe i monitory studyjne. Aktywnie uczestniczył w pracach studia nagraniowego, wykorzystując w torze sygnałowym autorskie konstrukcje. Współpracował z Polskim Radiem w Warszawie. W tym czasie zaprojektował wzmacniacz mostkowy B-500. Był to projekt w pełni autorski, który zaowocował zgłoszeniem patentowym.
Linia 31: Linia 29:
Był projektantem m.in. rurowego impulsowego generatora neutronów, który posłużył do testów reaktora jądrowego w Instytucie Energii Atomowej w Świerku pod Warszawą. Wynalazek ten można teraz oglądać w Muzeum Historii i Techniki AGH. Zaprojektował także wzmacniacz do zasilania tomografu komputerowego dla Instytutu Badań Jądrowych w Krakowie. Sercem głównego projektanta AbysSound zawsze była jednak elektroakustyka. Pracując na uczelni, był promotorem kilku prac magisterskich z tej dziedziny. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych dotyczących układów analogowych. Sercem głównego projektanta AbysSound zawsze była elektroakustyka.  
Był projektantem m.in. rurowego impulsowego generatora neutronów, który posłużył do testów reaktora jądrowego w Instytucie Energii Atomowej w Świerku pod Warszawą. Wynalazek ten można teraz oglądać w Muzeum Historii i Techniki AGH. Zaprojektował także wzmacniacz do zasilania tomografu komputerowego dla Instytutu Badań Jądrowych w Krakowie. Sercem głównego projektanta AbysSound zawsze była jednak elektroakustyka. Pracując na uczelni, był promotorem kilku prac magisterskich z tej dziedziny. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych dotyczących układów analogowych. Sercem głównego projektanta AbysSound zawsze była elektroakustyka.  


Zawsze był pełen błyskotliwych pomysłów, popartych swoim zapleczem teoretycznym i doświadczeniem.  
Zawsze był pełen błyskotliwych pomysłów, popartych swoim zapleczem teoretycznym i doświadczeniem.


Był promotorem kilku prac magisterskich.
Był promotorem kilku prac magisterskich.


Autor wielu publikacji dotyczących układów analogowych i kilku patentów.
Autor wielu publikacji dotyczących układów analogowych i kilku patentów.
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/gizbert-studnicki-julian-001243


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==

Wersja z 12:27, 20 sty 2023

Julian Gizbert-Studnicki
Julian Gizbert-Studnicki.jpg
Nazwisko Gizbert-Studnicki
Imię / imiona Julian
Tytuły / stanowiska Dr
Data urodzenia 25 maja 1939
Data śmierci 20 stycznia 2022
Dyscyplina/specjalności elektroakustyka, układy analogowe
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki



Dr Julian Gizbert-Studnicki (1939-2022)

Dyscyplina/specjalności: elektroakustyka, układy analogowe

Nota biograficzna

Urodził się 25 maja 1939 roku. Zmarł 20 stycznia 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim W Krakowie.

W 1964 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Instytucie Techniki Jądrowej AGH.

Od 1978 roku był starszym asystentem w Zakładzie Mikroelektroniki Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki.

W latach 2004-2014 roku był związany z firmą AbysSound, będąc głównym projektantem. Odpowiadał za rozwój układów analogowych w ich produktach. Wspólną cechą wszystkich jego projektów układów jest brak wzmacniaczy operacyjnych w torze sygnałowym. Przez lata on i inni inżynierowie AbysSound stworzyli dziesiątki prototypów i przeprowadzili liczne testy, porównania i odsłuchy.

Całkowicie poświęcił się projektowaniu elektroakustycznemu. Projektował sprzęt studyjny, w tym kompresory, ograniczniki szczytów i de-essery. Opracował także unikalne wzmacniacze mikrofonowe i monitory studyjne. Aktywnie uczestniczył w pracach studia nagraniowego, wykorzystując w torze sygnałowym autorskie konstrukcje. Współpracował z Polskim Radiem w Warszawie. W tym czasie zaprojektował wzmacniacz mostkowy B-500. Był to projekt w pełni autorski, który zaowocował zgłoszeniem patentowym.

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu, kiedy w Polsce brakowało tranzystorów mocy, wzmacniacze dr. Studnickiego były dobrze znane w Krakowie i nie tylko, przez wielu melomanów uznawane za wzorce. Jego pierwsze opierały się na technologii lamp próżniowych.

Był projektantem m.in. rurowego impulsowego generatora neutronów, który posłużył do testów reaktora jądrowego w Instytucie Energii Atomowej w Świerku pod Warszawą. Wynalazek ten można teraz oglądać w Muzeum Historii i Techniki AGH. Zaprojektował także wzmacniacz do zasilania tomografu komputerowego dla Instytutu Badań Jądrowych w Krakowie. Sercem głównego projektanta AbysSound zawsze była jednak elektroakustyka. Pracując na uczelni, był promotorem kilku prac magisterskich z tej dziedziny. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych dotyczących układów analogowych. Sercem głównego projektanta AbysSound zawsze była elektroakustyka.

Zawsze był pełen błyskotliwych pomysłów, popartych swoim zapleczem teoretycznym i doświadczeniem.

Był promotorem kilku prac magisterskich.

Autor wielu publikacji dotyczących układów analogowych i kilku patentów.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/gizbert-studnicki-julian-001243

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1964/65]. Kraków 1965, s. 254
  • [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 100

Inne