Stanisław Tadeusz Bednarek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
W 1956 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Maszyn Elektrycznych [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. | W 1956 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Maszyn Elektrycznych [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. | ||
W 1964 roku na podstawie pracy "Analiza pracy zespołu falownik-silnik synchroniczny w oparciu o badania laboratoryjne układu kontaktowego i układu tyratronowego", której promotorem był profesor Władysław Kołek na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, uzyskał stopień doktora. Następnie otrzymał stanowisko adiunkta w Zakładzie Maszyn Elektrycznych Katedry Maszyn i Pomiarów Elektrycznych. | W 1964 roku na podstawie pracy "Analiza pracy zespołu falownik-silnik synchroniczny w oparciu o badania laboratoryjne układu kontaktowego i układu tyratronowego", której promotorem był profesor Władysław Kołek na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]], uzyskał stopień doktora. Następnie otrzymał stanowisko adiunkta w Zakładzie Maszyn Elektrycznych Katedry Maszyn i Pomiarów Elektrycznych. | ||
Pracę rozpocząłem w 1955 r. w Katedrze Maszyn Elektrycznych Politechniki Śląskiej. Była to świetnie zorganizowana katedra z dużym, dobrze wyposażonym, Laboratorium Maszyn Elektrycznych, które nawet w dzisiejszych czasach budziłoby podziw. Pracownicy katedry stanowili mieszankę lwowsko – śląską. Kierownik Katedry Prof. Władysław Kołek i zastępca profesora Antoni Plamitzer oraz jeszcze trzech starszych pracowników naukowo-dydaktycznych pochodzili ze środowiska lwowskiego, natomiast pięciu młodszych pochodziło ze Śląska. Byli to: Henryk Kowalowski (doktorat, ściślej pracę kandydacką wykonał w Moskwie, później był profesorem na Wydziale Automatyki Pol.Śl.), Władysław Paszek (późniejszy wybitny profesor Wydziału Elektrycznego Pol. Śl. promotor kilkudziesięciu doktoratów), Jerzy Kubek (przedwcześnie zmarł, był w czasie wojny więźniem obozu koncentracyjnego) Gerard Cuber (przeniósł się do pracy w kopalni, później wyjechał do Niemiec) i Arkadiusz Puchała (był ode mnie 4 lata starszy, ale studiowaliśmy na tym samym roku, bardzo utalentowany, w 1961 r. przeniósł się do AGH w Krakowie gdzie w1961 r. został docentem, a w 1972 r. profesorem, przedwcześnie zmarł w 1974 r. w wieku 46 lat). Jeden z młodych pracowników Stanisław Bednarek był krakowianinem, przeniósł się później do AGH w Krakowie, gdzie pracował do emerytury. | Pracę rozpocząłem w 1955 r. w Katedrze Maszyn Elektrycznych Politechniki Śląskiej. Była to świetnie zorganizowana katedra z dużym, dobrze wyposażonym, Laboratorium Maszyn Elektrycznych, które nawet w dzisiejszych czasach budziłoby podziw. Pracownicy katedry stanowili mieszankę lwowsko – śląską. Kierownik Katedry Prof. Władysław Kołek i zastępca profesora Antoni Plamitzer oraz jeszcze trzech starszych pracowników naukowo-dydaktycznych pochodzili ze środowiska lwowskiego, natomiast pięciu młodszych pochodziło ze Śląska. Byli to: Henryk Kowalowski (doktorat, ściślej pracę kandydacką wykonał w Moskwie, później był profesorem na Wydziale Automatyki Pol.Śl.), Władysław Paszek (późniejszy wybitny profesor Wydziału Elektrycznego Pol. Śl. promotor kilkudziesięciu doktoratów), Jerzy Kubek (przedwcześnie zmarł, był w czasie wojny więźniem obozu koncentracyjnego) Gerard Cuber (przeniósł się do pracy w kopalni, później wyjechał do Niemiec) i Arkadiusz Puchała (był ode mnie 4 lata starszy, ale studiowaliśmy na tym samym roku, bardzo utalentowany, w 1961 r. przeniósł się do AGH w Krakowie gdzie w1961 r. został docentem, a w 1972 r. profesorem, przedwcześnie zmarł w 1974 r. w wieku 46 lat). Jeden z młodych pracowników Stanisław Bednarek był krakowianinem, przeniósł się później do AGH w Krakowie, gdzie pracował do emerytury. | ||
Wersja z 13:06, 30 lis 2022
| Stanisław Tadeusz Bednarek | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Bednarek |
| Imię / imiona | Stanisław Tadeusz |
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
| Data urodzenia | 28 kwietnia 1928 |
| Data śmierci | 21 grudnia 2010 |
| Dyscyplina/specjalności | elektryka, elektrotechnika |
| Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|
Dr inż. Stanisław Tadeusz Bednarek (1928-2010) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: elektryka, elektrotechnika
Nota biograficzna
Urodził się 28 kwietnia 1928 roku. Zmarł 21 grudnia 2010 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W roku akademickim 1953/54 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera elektryka. Następnie rozpoczął pracę w Katedrze Maszyn Elektrycznych Wydziału Elektrycznego PŚ.
W 1956 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Maszyn Elektrycznych Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH.
W 1964 roku na podstawie pracy "Analiza pracy zespołu falownik-silnik synchroniczny w oparciu o badania laboratoryjne układu kontaktowego i układu tyratronowego", której promotorem był profesor Władysław Kołek na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, uzyskał stopień doktora. Następnie otrzymał stanowisko adiunkta w Zakładzie Maszyn Elektrycznych Katedry Maszyn i Pomiarów Elektrycznych.
Pracę rozpocząłem w 1955 r. w Katedrze Maszyn Elektrycznych Politechniki Śląskiej. Była to świetnie zorganizowana katedra z dużym, dobrze wyposażonym, Laboratorium Maszyn Elektrycznych, które nawet w dzisiejszych czasach budziłoby podziw. Pracownicy katedry stanowili mieszankę lwowsko – śląską. Kierownik Katedry Prof. Władysław Kołek i zastępca profesora Antoni Plamitzer oraz jeszcze trzech starszych pracowników naukowo-dydaktycznych pochodzili ze środowiska lwowskiego, natomiast pięciu młodszych pochodziło ze Śląska. Byli to: Henryk Kowalowski (doktorat, ściślej pracę kandydacką wykonał w Moskwie, później był profesorem na Wydziale Automatyki Pol.Śl.), Władysław Paszek (późniejszy wybitny profesor Wydziału Elektrycznego Pol. Śl. promotor kilkudziesięciu doktoratów), Jerzy Kubek (przedwcześnie zmarł, był w czasie wojny więźniem obozu koncentracyjnego) Gerard Cuber (przeniósł się do pracy w kopalni, później wyjechał do Niemiec) i Arkadiusz Puchała (był ode mnie 4 lata starszy, ale studiowaliśmy na tym samym roku, bardzo utalentowany, w 1961 r. przeniósł się do AGH w Krakowie gdzie w1961 r. został docentem, a w 1972 r. profesorem, przedwcześnie zmarł w 1974 r. w wieku 46 lat). Jeden z młodych pracowników Stanisław Bednarek był krakowianinem, przeniósł się później do AGH w Krakowie, gdzie pracował do emerytury.
Źródła do biogramu
Książki
- [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 196
- [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 69
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 244, 632 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artykuły
- Dziennik Polski 2010, nr 300 (24-26 XII 2010), s. A12 [nekr.]
- Gazeta Wyborcza 2020, nr 300 (24-26 XII 2010), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 14 [nekr.]
Inne
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 30.11.2022]. Dostępny w: https://zck-krakow.pl/locator
- ,,Moje 48 lat z Politechniką Opolską" - wspomnienia prof. Jerzego Hickiewicza [online] [przeglądany 30.11.2022]. Dostępny w: https://wu.po.opole.pl/moje-48-lat-z-politechnika-opolska-wspomnienie-prof-jerzego-hickiewicza/
- NA ROK AKADEMICKI G L I W I C E 1 9 5 7 [online] [przeglądany 30.11.2022]. Dostępny w: http://delibra.bg.polsl.pl/Content/24665/BCPS_28151_1957_Program-Politechniki.pdf s. 150
stan na dzień 30.11.2022