Anna Przybyłek-Boraczyńska: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Anna Przybyłek-Boraczyńska | | name = Anna Przybyłek-Boraczyńska | ||
| image = | | image = Anna_Przybylek-Boraczynska.jpg | ||
| family-name = Przybyłek-Boraczyńska | | family-name = Przybyłek-Boraczyńska | ||
| given-name = Anna | | given-name = Anna | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Anna_Przybylek-Boraczynska.jpg | ||
| image_size = 15194 | | image_size = 15194 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 15:52, 20 sty 2014
| Anna Przybyłek-Boraczyńska | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Przybyłek-Boraczyńska | ||||||||
| Imię / imiona | Anna | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1930
| ||||||||
| Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Ekonomiki i Organizacji Produkcji w latach 1969–1990
| ||||||||
| |||||||||
Dr inż. Anna Przybyłek-Boraczyńska (1930–)
Urodziła się w Krakowie. W 1956 r. ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Od 1954 r. asystent, w latach 1968–91 docent na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. Od 1991 r. na emeryturze. Od 1992 r. dyrektor Ośrodka Doskonalenia Kadr Technicznych ZG SITPMB.
Autorka ok. 60 prac naukowo-badawczych, w tym 15 wdrożonych w przemyśle materiałów budowlanych; ok. 30 ekspertyz dla przemysłu, 55 prac studialnych i artykułów, 32 referatów konferencyjnych, 2 skryptów.
Przez cały okres pracy zawodowej prowadziła szeroką działalność popularyzatorską w Polskiej Akademii Nauk — przez 2 kadencje, do 1991 r. była wiceprzewodniczącą Komisji Nauk Organizacji i Zarządzania Oddziału PAN w Krakowie oraz członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN w Warszawie. Członek licznych towarzystw naukowych. Od 1988 r. prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Chorób Kości i Stawów, którego jest współzałożycielem.
Źródło:
- Kto jest kim w ceramice. s. 115