Adam Stanisław Jagiełło: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 22: Linia 22:


W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.  
W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.  
W latach 1990-1992 członek Senaty AGH i przewodniczący Senackiej Komisji Dyscyplinarnej.


W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach",na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na  stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.
W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach",na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na  stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.

Wersja z 12:27, 14 sty 2021

Adam Stanisław Jagiełło
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Jagiełło
Imię / imiona Adam Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 23 sierpnia 1946
Miejsce urodzenia Trzebinia



Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Adam Stanisław Jagiełło biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 23 sierpnia 1946 roku w Trzebini.

W 1964 roku ukończył Liceum Ogólnokształcącego im St. Staszica w Chrzanowie. W latach 1964-1970 studiował elektrotechnikę na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, gdzie w 1970 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka.

W 1970 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Maszyn i Układów Elektromechanicznych Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.

W latach 1990-1992 członek Senaty AGH i przewodniczący Senackiej Komisji Dyscyplinarnej.


W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach",na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.

W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie elektrotechnika. 1 marca 1992 roku rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 października 1997 roku na czas nie określony.

W latach 1992-1993 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych w Instytucie Elektromechanicznych Przemian Energii PK, następnie w latach 1993-1999 dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.


W 1999 roku został dziekanem Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK i pełnił tę funkcję przez dwie kadencje, ponownie jest dziekanem w latach 2020-2024.

Autor około 60 publikacji, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia "Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych" (2002). Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca "Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation", opublikowana w czasopiśmie "Journal of Magnetism and Magnetic Materials" (160/1996 91-93. Autor i współautor kilku patentów.

Promotor rozpraw doktorskich oraz recenzent rozpraw habilitacyjnych i doktorskich. Recenzent projektów badawczych zgłaszanych do KBN oraz w czasopismach naukowych.

Brał udział w różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN. W 1996 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych. Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej "Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki".

Członek Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk. Jest też członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996 roku, NSZZ "Solidarność". Był przewodniczącym Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo.


Członek wielu komisji senackich i rektorskich PK.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, dwukrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej, Honorowa Odznaka PK. Honorowy Obywatel Trzebini.

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 83, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego [AGH]. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 83, [foto]


Artykuły

Inne


stan na dzień 14.01.2021

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Stanisław_Jagiełło&oldid=59309”