Igor Cependa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Linia 19: Linia 19:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 18 października 1964 roku w Iwano-Frankiwsku (Stanisławów),(Ukraina).
Urodził się 18 października 1964 roku w Iwano-Frankiwsku (Stanisławów) na Ukrainie.


Ukończył studia na Wydziale Historii Iwano-Frankowskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Wasyla Stefanyka.
Ukończył studia na Wydziale Historii Iwano-Frankowskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Wasyla Stefanyka.
Linia 25: Linia 25:
Pracę doktorską obronił w 1993 roku na Kijowskim Uniwersytecie Państwowym. Doktor habilitowany nauk politycznych 2009 w Instytucie Badań Politycznych i Etnograficznych Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 2011 roku.
Pracę doktorską obronił w 1993 roku na Kijowskim Uniwersytecie Państwowym. Doktor habilitowany nauk politycznych 2009 w Instytucie Badań Politycznych i Etnograficznych Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 2011 roku.


Od 1990 asystent na Wydziale Historii Iwano-Frankowskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego. W latach 1996-1999 był sekretarzem Ambasady Ukrainy w Polsce. W latach 2006-2012 był prorektorem do spraw współpracy międzynarodowej Przykarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka. Od 2012 rektor Przykarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka. Od 2012 roku datuje się współpraca tej uczelni z kilkoma polskimi uczelniami, m.in. cykl międzynarodowych konferencji poświęconych sprawom polsko-ukraińskim.
Od 1990 asystent na Wydziale Historii Iwano-Frankowskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego. W latach 1996-1999 był sekretarzem Ambasady Ukrainy w Polsce. W latach 2006-2012 był prorektorem do spraw współpracy międzynarodowej Przykarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka. Od 2012 rektor Przykarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka. W latach 1996-2006 realizował w Polsce misje dyplomatyczne. Był współorganizatorem Międzynarodowych seminariów naukowych - "Ukraina-Polska: trudne pytania". Negocjował w sprawie uhonorowania polsko-ukraińskich miejsc pamięci, przygotowywał wspólną deklarację Prezydentów Ukrainy i Rzeczypospolitej Polskiej "O pojednaniu - w 60 rocznicę tragicznych wydarzeń na Wołyniu".
Od 2012 współpracuje z kilkoma polskimi uczelniami.Od wielu lat jest zaangażowany we współpracę naukową i dydaktyczną z Wydziałem Zarządzania AGH.
 
Jest inicjatorem i współtwórcą programu renowacji dawnego astronomiczno-meteorologicznego obserwatorium im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Projekt ten został umieszczony w Komunikacie Prezydentów "Wspólne wyzwania - nowe wymiary partnerstwa strategicznego" oraz w "Mapie Drogowej Współpracy RP i Ukrainy".
W 2007 zainicjował stworzenie Międzynarodowego Centrum Spotkań Młodzieży Akademickiej w Gorganach (Ukraina). Misją Centrum jest stworzenie miejsca spotkań młodzieży krajów postradzieckich oraz młodzieży Unii Europejskiej w celu wzajemnego poznania i zwalczania stereotypów. Jest inicjatorem stworzenia Etnograficznego Centrum im. Stanisława Wincenza, które stanie się miejscem warsztatów naukowców z Ukrainy, Polski, Słowacji i Rumunii. Z jego inicjatywy powstała również idea r5ozbudowania Międzynarodowego Centrum Plenerowego w Worochcie.


Autor kilkudziesięciu prac naukowych w wydawnictwach krajowych i zagranicznych nt. historii stosunków polsko-ukraińskich w XX wieku oraz współczesnych stosunków między Ukrainą a Polską. Zajmuje się również problemem konfliktu polsko-ukraińskiego podczas II wojny światowej, deportacją ludności polskiej i ukraińskiej, m.in. podczas akcji "Wisła".
Autor kilkudziesięciu prac naukowych w wydawnictwach krajowych i zagranicznych nt. historii stosunków polsko-ukraińskich w XX wieku oraz współczesnych stosunków między Ukrainą a Polską. Zajmuje się również problemem konfliktu polsko-ukraińskiego podczas II wojny światowej, deportacją ludności polskiej i ukraińskiej, m.in. podczas akcji "Wisła".


Doktor honoris causa Uniwersytetu Rzeszowskiego 2015.
Doktor honoris causa Uniwersytetu Rzeszowskiego 2015. Członek rzeczywisty Ukraińskiej Akademii Nauk.


Konsul Honorowy Akademii Górniczo-Hutniczej 2017 ("za wiedzę, profesjonalizm, szerokie horyzonty i wyjątkowo twórczą energię w kreowaniu współpracy między narodami Polski i Ukrainy, w kreowaniu życia naukowego i procesu dydaktycznego oraz za skuteczne promowanie Akademii Górniczo-Hutniczej").
Konsul Honorowy Akademii Górniczo-Hutniczej 2017 ("za wiedzę, profesjonalizm, szerokie horyzonty i wyjątkowo twórczą energię w kreowaniu współpracy między narodami Polski i Ukrainy, w kreowaniu życia naukowego i procesu dydaktycznego oraz za skuteczne promowanie Akademii Górniczo-Hutniczej").


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Medal Centrum Europy Wschodniej UMCS im. św. Cyryla i Metodego, Odznaka Honorowa "Bene Merito"
Wyróżnienie Rady Najwyższej Ukrainy, Medal Centrum Europy Wschodniej UMCS im. św. Cyryla i Metodego, Odznaka Honorowa Ministra Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej "Bene Merito"


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==

Wersja z 09:55, 5 lut 2018

Igor Cependa
Nazwisko Cependa
Imię / imiona Igor
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Tytuły honorowe AGH Konsul Honorowy AGH
Data urodzenia 18 października 1964
Miejsce urodzenia Iwano-Frankiwsk


Dyscyplina/specjalności historia, politologia




Prof. dr hab. Igor Cependa


biogram będzie uzupełniony


Dyscyplina/specjalności: historia, politologia

Nota biograficzna

Urodził się 18 października 1964 roku w Iwano-Frankiwsku (Stanisławów) na Ukrainie.

Ukończył studia na Wydziale Historii Iwano-Frankowskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Wasyla Stefanyka.

Pracę doktorską obronił w 1993 roku na Kijowskim Uniwersytecie Państwowym. Doktor habilitowany nauk politycznych 2009 w Instytucie Badań Politycznych i Etnograficznych Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 2011 roku.

Od 1990 asystent na Wydziale Historii Iwano-Frankowskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego. W latach 1996-1999 był sekretarzem Ambasady Ukrainy w Polsce. W latach 2006-2012 był prorektorem do spraw współpracy międzynarodowej Przykarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka. Od 2012 rektor Przykarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka. W latach 1996-2006 realizował w Polsce misje dyplomatyczne. Był współorganizatorem Międzynarodowych seminariów naukowych - "Ukraina-Polska: trudne pytania". Negocjował w sprawie uhonorowania polsko-ukraińskich miejsc pamięci, przygotowywał wspólną deklarację Prezydentów Ukrainy i Rzeczypospolitej Polskiej "O pojednaniu - w 60 rocznicę tragicznych wydarzeń na Wołyniu". Od 2012 współpracuje z kilkoma polskimi uczelniami.Od wielu lat jest zaangażowany we współpracę naukową i dydaktyczną z Wydziałem Zarządzania AGH.

Jest inicjatorem i współtwórcą programu renowacji dawnego astronomiczno-meteorologicznego obserwatorium im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Projekt ten został umieszczony w Komunikacie Prezydentów "Wspólne wyzwania - nowe wymiary partnerstwa strategicznego" oraz w "Mapie Drogowej Współpracy RP i Ukrainy". W 2007 zainicjował stworzenie Międzynarodowego Centrum Spotkań Młodzieży Akademickiej w Gorganach (Ukraina). Misją Centrum jest stworzenie miejsca spotkań młodzieży krajów postradzieckich oraz młodzieży Unii Europejskiej w celu wzajemnego poznania i zwalczania stereotypów. Jest inicjatorem stworzenia Etnograficznego Centrum im. Stanisława Wincenza, które stanie się miejscem warsztatów naukowców z Ukrainy, Polski, Słowacji i Rumunii. Z jego inicjatywy powstała również idea r5ozbudowania Międzynarodowego Centrum Plenerowego w Worochcie.

Autor kilkudziesięciu prac naukowych w wydawnictwach krajowych i zagranicznych nt. historii stosunków polsko-ukraińskich w XX wieku oraz współczesnych stosunków między Ukrainą a Polską. Zajmuje się również problemem konfliktu polsko-ukraińskiego podczas II wojny światowej, deportacją ludności polskiej i ukraińskiej, m.in. podczas akcji "Wisła".

Doktor honoris causa Uniwersytetu Rzeszowskiego 2015. Członek rzeczywisty Ukraińskiej Akademii Nauk.

Konsul Honorowy Akademii Górniczo-Hutniczej 2017 ("za wiedzę, profesjonalizm, szerokie horyzonty i wyjątkowo twórczą energię w kreowaniu współpracy między narodami Polski i Ukrainy, w kreowaniu życia naukowego i procesu dydaktycznego oraz za skuteczne promowanie Akademii Górniczo-Hutniczej").

Odznaczenia i nagrody

Wyróżnienie Rady Najwyższej Ukrainy, Medal Centrum Europy Wschodniej UMCS im. św. Cyryla i Metodego, Odznaka Honorowa Ministra Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej "Bene Merito"

Źródła do biogramu

Artykuły

  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 29.11.2017], s. 2, 16-18, 37

Inne


stan na dzień 30.01.2018