Stanisław Mazurkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|death_date=25 września 1964 | |death_date=25 września 1964 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|image= | |||
|fields=geodezja, miernictwo | |fields=geodezja, miernictwo | ||
|faculty=Wydział Górniczy | |faculty=Wydział Górniczy |
Wersja z 12:12, 30 sty 2018
Stanisław Mazurkiewicz | |
---|---|
Nazwisko | Mazurkiewicz |
Imię / imiona | Stanisław |
Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
Data urodzenia | 15 lipca 1892 |
Miejsce urodzenia | Łanczyn |
Data śmierci | 25 września 1964 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | geodezja, miernictwo |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Mgr inż. Stanisław Mazurkiewicz (1892–1964)
Dyscyplina/specjalności: geodezja, miernictwo
Nota biograficzna
Urodził się 15 lipca 1892 roku w Łanczynie. Zmarł 25 września 1964 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Studia wyższe ukończył w 1924 roku na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie.
W latach 1920-1924 pracował jako asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego na Wydziale Górniczym AG.
Pracował w przemyśle na stanowisku mierniczego w kopalni "Mortimer" Zagórze (1924), następnie w latach 1924-1930 w kopalni "Grodziec II" jako inżynier ruchu i w kopalni "Siemianowice" jako zastępca zawiadowcy (1930-1938). W latach 1938-1939 podjął pracę w koncernie górniczo-hutniczym "Wspólnota Interesów" w Katowicach na stanowisku mierniczego górniczego.
Brał udział w kampanii wrześniowej (21 Dywizja Podhalańska), następnie trafił do niewoli niemieckiej: Oflag XI B Braunschweig (1939-1940); Oflag II C Woldenberg (1940-1945).
Po wojnie powrócił do pracy w przemyśle jako: dyrektor kopalni "Bolesław Śmiały" (Łaziska Średnie)(1945-1956); inspektor górniczy Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (1947-1948); dyrektor kopalń "Bolesław Śmiały" i "Waleska" (1949-1950). Był ponadto pracownikiem Dyrekcji Kopalń Soli w Warszawie na stanowisku szefa działu produkcji (1950) oraz Zarządu Przemysłu Solnego w Wieliczce jako dyrektor techniczny (1956–1960).
W 1961 roku przeszedł na emeryturę.
Źródła do biogramu
Książki
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 116