Harold W. Kroto: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
Nagroda Nobla w dziedzinie chemii (1996) oraz liczne nagrody i wyróżnienia | Nagroda Nobla w dziedzinie chemii (1996) oraz liczne nagrody i wyróżnienia | ||
== | == Źródła do biogramu == | ||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* Doktorat honoris causa AGH dla Sir Harolda Kroto. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2001, nr 97/98, s. 4–5 | * Doktorat honoris causa AGH dla Sir Harolda Kroto. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2001, nr 97/98, s. 4–5 | ||
Wersja z 09:31, 1 gru 2017
| Harold W. Kroto | |
|---|---|
| Nazwisko | Kroto |
| Imię / imiona | Harold W. |
| Tytuły / stanowiska | Sir Professor |
| Data urodzenia | 7 października 1939 |
| Miejsce urodzenia | Wisbech |
| Data śmierci | 30 kwietnia 2016 |
| Miejsce śmierci | Lewes |
| Dyscyplina/specjalności | chemia
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 2001 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitny wkład w rozwój nauki światowej poprzez odkrycie nowej grupy cząsteczek węgla — fulerenów |
Sir Professor Harold W. Kroto (1939-2016)
Dyscyplina/specjalności: chemia
Nota biograficzna
Urodził się 7 października 1939 roku w Wisbech w Anglii. Zmarł 30 kwietnia 2016 roku w Lewes (East Sussex) w Anglii. Rodzina ojca pochodziła z Bojanowa k/Leszna, skąd wyemigrowała do Berlina, a następnie osiedliła się w Anglii.
Studia chemiczne ukończył na Uniwersytecie w Sheffield w 1961 roku, trzy lata później studia doktoranckie (PhD). Karierę akademicką rozpoczął w Uniwersytecie Sussex w 1967 roku. W 1985 roku został profesorem, a w 1991 roku otrzymał tytuł Royal Society Research Professor.
Pracę naukową rozpoczął od spektroskopowych badań nad zupełnie nowymi układami molekularnymi zawierającymi wiązania wielokrotne między atomem węgla a pierwiastkami z drugiego i trzeciego rzędu układu okresowego. W szczególności należy podkreślić jego osiagnięcia w badaniach wiązania węgiel-fosfor w fosfoalkenach. Drugim obszarem zainteresowań były badania metodami astrofizycznymi długich, liniowych molekuł węgla (cyanopolynes), które zostały wykryte w materii międzygwiezdnej i w gwiazdach (tzw. czerwonych olbrzymach).
Autor kilkunastu tysięcy publikacji i kilkuset patentów, dotyczących badań nad właściwościami fullerenów.
W 1996 roku otrzymał z rąk Królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. Lista nagród, wyróżnień, tytułów honorowych (11 tytułów doktora honoris causa), członkostw honorowych jest niezwykle długa.
Ponadto był aktywny w kulturze i sztuce, przewodniczył Radzie Vega Science Trust, produkującej programy popularnonaukowe dla telewizji BBC, był także członkiem Narodowego Komitetu Doradczego Edukacji Kulturalnej.
Odznaczenia i nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie chemii (1996) oraz liczne nagrody i wyróżnienia
Źródła do biogramu
Artykuły
- Doktorat honoris causa AGH dla Sir Harolda Kroto. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 97/98, s. 4–5
- [Kryś-Dyja A.]: Senat [AGH] 27 września i 8 listopada 2000 r. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000, nr 84, s. 21
- [Kryś-Dyja A.]: Senat [AGH] 31 stycznia 2001 r. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 87, s. 29
- Laureat Nagrody Nobla Sir Harold Kroto - doktorem honoris causa AGH : wystawa w holu Biblioteki Głównej [AGH]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 95, s. 29
- Uroczystość wręczenia godności doktora honoris causa AGH Profesorowi Sir Haroldowi Kroto : 10.10.2001 r. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 97/98, s. 2, [foto]
Inne
- Sir Harold Kroto - facts. [online] [przeglądany 25.11.2016]. Dostępny w: http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1996/kroto-facts.html
- Zaproszenie na uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa