Bohdan Szyszkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 56: Linia 56:
Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie. Studia uzupełniające przeszedł w Anglii, Francji, Niemczech i Szwecji. W 1916 roku powrócił do Kijowa, gdzie był docentem na Uniwersytecie oraz Politechnice. Wykładał również w Polskim Kolegium Uniwersyteckim w Kijowie.  
Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie. Studia uzupełniające przeszedł w Anglii, Francji, Niemczech i Szwecji. W 1916 roku powrócił do Kijowa, gdzie był docentem na Uniwersytecie oraz Politechnice. Wykładał również w Polskim Kolegium Uniwersyteckim w Kijowie.  


Od 1920 roku profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1922 roku dodatkowo związany z Akademią Górniczą jako profesor i kierownik Katedry Chemii Fizycznej na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] w latach 1922-1931.
Od 1920 roku profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego.  
 
Od 1922 roku dodatkowo związany z Akademią Górniczą jako profesor i kierownik Katedry Chemii Fizycznej na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] w latach 1922-1931.


Jest autorem 50 prac badawczych, w których zajmował się głównie teorią budowy elektrolitów oraz zjawiskami powierzchniowymi.
Jest autorem 50 prac badawczych, w których zajmował się głównie teorią budowy elektrolitów oraz zjawiskami powierzchniowymi.

Wersja z 09:21, 26 kwi 2017

Bohdan Szyszkowski
Bohdan Szyszkowski.jpg
Nazwisko Szyszkowski
Imię / imiona Bohdan
Tytuły / stanowiska Prof. dr
Data urodzenia 1873
Miejsce urodzenia Trybuchy
Data śmierci 13 sierpnia 1931
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności fizykochemia
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Chemii Fizycznej AG (1922–1931)
Wydział Wydział Hutniczy



Prof. dr Bohdan Szyszkowski (1873–1931)

Dyscyplina/specjalności: fizykochemia

Nota biograficzna

Urodził się w 1873 roku w Trybuchach na Podolu, zmarł 13 sierpnia 1931 roku w Krakowie.

Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie. Studia uzupełniające przeszedł w Anglii, Francji, Niemczech i Szwecji. W 1916 roku powrócił do Kijowa, gdzie był docentem na Uniwersytecie oraz Politechnice. Wykładał również w Polskim Kolegium Uniwersyteckim w Kijowie.

Od 1920 roku profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od 1922 roku dodatkowo związany z Akademią Górniczą jako profesor i kierownik Katedry Chemii Fizycznej na Wydziale Hutniczym w latach 1922-1931.

Jest autorem 50 prac badawczych, w których zajmował się głównie teorią budowy elektrolitów oraz zjawiskami powierzchniowymi.

Od 1929 roku członek korespondent PAU, prezes Polskiego Towarzystwa Chemicznego.

Bibliografia

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 184
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 362
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 198-199, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6