Stanisław Włodzimierz Majewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 61: | Linia 61: | ||
{{DEFAULTSORT:Majewski, Stanisław Włodzimierz}} | {{DEFAULTSORT:Majewski, Stanisław Włodzimierz}} | ||
[[Category: | [[Category:Uczeni]] |
Wersja z 12:49, 17 gru 2013
Stanisław Włodzimierz Majewski | |
---|---|
Nazwisko | Majewski |
Imię / imiona | Stanisław |
Tytuły / stanowiska | Inż. |
Data urodzenia | 1878–1955
|
Dyscyplina/specjalności | historyk górnictwa i hutnictwa
|
Inż. Stanisław Włodzimierz Majewski (1878–1955)
Specjalność: historyk górnictwa i hutnictwa
Urodził się w Nowym Sączu zmarł w Katowicach. Ukończył wydz. górniczy i hutniczy AG w Leoben, oraz wydz. filozoficzny Uniw. Lwowskiego. W latach 1919–1923 był naczelnikiem wydz. solnego w Min. Przemysłu i Handlu, następnie do przejścia na emeryturę w 1939 r. pracował w Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach jako naczelnik, a potem jako zastępca prezesa.
W latach 1938–1939 oraz w latach 1950–1951 wykładał historię górnictwa i metalurgii na AG. Był wykładowcą w Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach, przeniesionej w 1933 r. do Katowic.
Publikował wiele artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego, napisał też kilka podręczników i skryptów m.in. podręcznik solnictwa, skrypt wykładów historii górnictwa. Redagował miesięcznik „Technik”, „Kalendarz Górniczo-Hutniczy”, organizował biblioteki dla górników. Przetłumaczył na język polski dzieło Agricoli „O starożytnych i nowych kopalniach ksiąg dwoje” oraz memoriał E.L.G. Abta „W sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku”. Niektóre jego prace pozostały w maszynopisach.
Źródło:
- Słownik polskich pionierów techniki. s. 130