Leon Syroczyński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 68: | Linia 68: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
====Książki==== | ====Książki==== | ||
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [1], [foto] | |||
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93 | * Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93 | ||
* Polski Słownik Biograficzny. T. 46/2, z. 189 : Swolkień Bolesław - Syska Józef. Warszawa - Kraków, 2009, s. 297-299 | * Polski Słownik Biograficzny. T. 46/2, z. 189 : Swolkień Bolesław - Syska Józef. Warszawa - Kraków, 2009, s. 297-299 |
Wersja z 09:11, 28 lis 2016
Leon Syroczyński | |
---|---|
Nazwisko | Syroczyński |
Imię / imiona | Leon |
Tytuły / stanowiska | Prof. inż. |
Data urodzenia | 1844 |
Miejsce urodzenia | Sitkowce |
Data śmierci | 16 maja 1925 |
Miejsce śmierci | Lwów |
Dyscyplina/specjalności | górnictwo |
Pełnione funkcje | członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1923 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi położone dla dobra techniki i kraju |
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Prof. inż. Leon Syroczyński (1844–1925)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo
Nota biograficzna
Urodził się w 1844 roku w Sitkowcach (pow. lipowiecki) na Ukrainie. Zmarł 16 maja 1925 roku we Lwowie. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.
Studiował medycynę w Kijowie. Po wybuchu powstania styczniowego przerwał studia i włączył się do walk. W 1865 roku został wydalony do Austrii, następnie wyemigrował do Belgii, gdzie podjął studia górnicze. W 1869 roku uzyskał dyplom inżyniera górniczego École des Mines w Liege (Belgia). W latach 1869-1871 pracował jako inżynier w belgijskich kopalniach rud żelaznych i nieżelaznych. Od 1871 roku był inspektorem kolejowym w Holandii.
Od 1915 roku profesor i rektor Politechniki Lwowskiej, prezes Rady Zjazdów i Zrzeszeń Techników, aktywny członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie.
W 1923 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi położone dla dobra techniki i kraju.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej (za zasługi w kopalnictwie naftowym), belgijski Order Leopolda, Krzyż Kawalerski OOP
Bibliografia
Książki
- 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [1], [foto]
- Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93
- Polski Słownik Biograficzny. T. 46/2, z. 189 : Swolkień Bolesław - Syska Józef. Warszawa - Kraków, 2009, s. 297-299
Artykuły
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH