Leon Syroczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 68: Linia 68:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
====Książki====
====Książki====
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [1], [foto]
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93
* Polski Słownik Biograficzny. T. 46/2, z. 189 : Swolkień Bolesław - Syska Józef. Warszawa - Kraków, 2009, s. 297-299
* Polski Słownik Biograficzny. T. 46/2, z. 189 : Swolkień Bolesław - Syska Józef. Warszawa - Kraków, 2009, s. 297-299

Wersja z 09:11, 28 lis 2016

Leon Syroczyński
Leon Syroczynski.jpg
Nazwisko Syroczyński
Imię / imiona Leon
Tytuły / stanowiska Prof. inż.
Data urodzenia 1844
Miejsce urodzenia Sitkowce
Data śmierci 16 maja 1925
Miejsce śmierci Lwów
Dyscyplina/specjalności górnictwo
Pełnione funkcje członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1923
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi położone dla dobra techniki i kraju
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP

Prof. inż. Leon Syroczyński (1844–1925)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo

Nota biograficzna

Urodził się w 1844 roku w Sitkowcach (pow. lipowiecki) na Ukrainie. Zmarł 16 maja 1925 roku we Lwowie. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Studiował medycynę w Kijowie. Po wybuchu powstania styczniowego przerwał studia i włączył się do walk. W 1865 roku został wydalony do Austrii, następnie wyemigrował do Belgii, gdzie podjął studia górnicze. W 1869 roku uzyskał dyplom inżyniera górniczego École des Mines w Liege (Belgia). W latach 1869-1871 pracował jako inżynier w belgijskich kopalniach rud żelaznych i nieżelaznych. Od 1871 roku był inspektorem kolejowym w Holandii.

Od 1915 roku profesor i rektor Politechniki Lwowskiej, prezes Rady Zjazdów i Zrzeszeń Techników, aktywny członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie.

W 1923 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi położone dla dobra techniki i kraju.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej (za zasługi w kopalnictwie naftowym), belgijski Order Leopolda, Krzyż Kawalerski OOP

Bibliografia

Książki

  • 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [1], [foto]
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 46/2, z. 189 : Swolkień Bolesław - Syska Józef. Warszawa - Kraków, 2009, s. 297-299

Artykuły

  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH