Platon Januszewicz: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”) |
||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
Prof. nadzw. mgr inż. '''Platon Januszewicz''' (1906–1964) | Prof. nadzw. mgr inż. '''Platon Januszewicz''' (1906–1964) | ||
Dyscyplina/specjalności: metalurgia | |||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Wersja z 16:22, 25 cze 2016
| Platon Januszewicz | |
|---|---|
| Nazwisko | Januszewicz |
| Imię / imiona | Platon |
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. mgr inż. |
| Data urodzenia | 5 kwietnia 1906 |
| Miejsce urodzenia | Elizawetpol |
| Data śmierci | 25 kwietnia 1964 |
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia |
| Pełnione funkcje | kierownik Zakładu Technologii Formy AGH (1954-1964) |
| Wydział | Wydział Odlewnictwa
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP |
Prof. nadzw. mgr inż. Platon Januszewicz (1906–1964)
Dyscyplina/specjalności: metalurgia
Nota biograficzna
Urodził się 5 kwietnia 1906 r. w Elizawetpolu (ob. Giandża w Azerbejdżanie). Zmarł 25 kwietnia 1964 r. w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Przybramie i w 1930 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga, później nostryfikowany na AGH. Studia uzupełniające z zakresu odlewnictwa ukończył w Paryżu.
Po utworzeniu Wydziału Odlewnictwa na AGH, rozpoczął na nim pracę jako wykładowca, a od 1954 jako docent. W latach 1954-1964 pełnił funkcję kierownika Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy (przemianowanego później na Zakład Technologii Formy). Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.
Przewodniczący Zarządu Głównego STOP-u, członek Prezydium Międzynarodowego Komitetu Stowarzyszeń Technicznych (CIAFT). Opublikował ok. 70 artykułów, książek, skryptów z zakresu metalurgii, metaloznawstwa, technologii formowania oraz maszyn i urządzeń odlewniczych.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP, złote odznaki NOT i STOP-u
Bibliografia
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1966. S. 92–95
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Warszawa 1997. S. 36–37
