Romuald Karol Rosłoński: Różnice pomiędzy wersjami

Romuald Karol Rosłoński
Nazwisko	Rosłoński
Imię / imiona	Romuald Karol
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	10 marca 1880
Miejsce urodzenia	Bednarów
Data śmierci	4 stycznia 1956
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia
Pełnione funkcje	Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego Wydziałów Politechnicznych AGH (1945-1954), kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych Wydziałów Politechnicznych (1954-1956)
Wydział	Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy ;
Odznaczenia i nagrody	Nagroda Państwowa II stopnia

Wersja z 13:29, 21 cze 2016

Prof. zw. dr hab. inż. Romuald Karol Rosłoński (1880–1956)

Specjalność: hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia

Nota biograficzna

Urodził się 10 marca 1880 roku w Bednarowie k. Kałuszy, zmarł stycznia 1956 roku w Krakowie.

Studia inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i hydrobudowlane w politechnice w Charlottenburgu, studia uzupełniające w Columbia University w Nowym Jorku i w Uniwersytecie Jagiellońskim.

Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej.

Z Akademią Górniczą związany od 1945 roku. Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego (1945-1954). W latach 1954–1956 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–1956.

Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioaktywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku.

Członek zw. TNW, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych.

Odznaczenia i nagrody

Laureat Nagrody Państwowej II st.

Bibliografia

Książki

Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 51-53
Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1992, s. 178-180
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 7. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa, 1996, s. 162-164
Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 3 : M-R. Warszawa 1997, s. 555-556, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 301-302

@@ Linia 59: / Linia 59: @@
 Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej.
-Z Akademią Górniczą związany od 1945 roku. Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego (1945-1954). W latach 1954–56 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–56.
+Z Akademią Górniczą związany od 1945 roku. Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego (1945-1954). W latach 1954–1956 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–1956.
 Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioaktywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku.