Romuald Karol Rosłoński: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
(→Źródło) |
||
| Linia 67: | Linia 67: | ||
Laureat Nagrody Państwowej II st. | Laureat Nagrody Państwowej II st. | ||
== | == Bibliografia == | ||
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180 | * Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180 | ||
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556 | * Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556 | ||
Wersja z 11:18, 26 sty 2016
| Romuald Karol Rosłoński | |
|---|---|
| Nazwisko | Rosłoński |
| Imię / imiona | Romuald Karol |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 10 marca 1880 |
| Miejsce urodzenia | Bednarów |
| Data śmierci | 4 stycznia 1956 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia |
| Pełnione funkcje | Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego Wydziałów Politechnicznych AGH (1945-1954), kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych Wydziałów Politechnicznych (1954-1956) |
| Wydział | Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|
| Odznaczenia i nagrody | Nagroda Państwowa II stopnia |
Prof. zw. dr hab. inż. Romuald Karol Rosłoński (1880–1956)
Specjalność: hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia
Nota biograficzna
Urodził się 10 marca 1880 r. w Bednarowie k. Kałuszy, zmarł stycznia 1956 r. w Krakowie.
Studia inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i hydrobudowlane w politechnice w Charlottenburgu, studia uzupełniające w Columbia University w Nowym Jorku i w Uniwersytecie Jagiellońskim.
Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. Z AG związany od 1945 r. Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego (1945-1954). W latach 1954–56 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–56.
Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioatywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku.
Członek zw. TNW, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych.
Odznaczenia i nagrody
Laureat Nagrody Państwowej II st.
Bibliografia
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 51–53