Tadeusz Haupt

Tadeusz Haupt
Nazwisko	Haupt
Imię / imiona	Tadeusz
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	17 grudnia 1918
Miejsce urodzenia	Płaucza Mała
Data śmierci	27 grudnia 1985
Dyscyplina/specjalności	termodynamika, energetyka
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1966–1972)
Wydział	Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych 1966 1969 Prodziekan Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych 1969 1972

Prof. zw. dr hab. inż. Tadeusz Haupt (1918–1985)

Specjalność: termodynamika, energetyka

Nota biograficzna

Urodził się 17 grudnia 1918 r. w Płauczy Małej (obecnie Ukraina). Zmarł 27 grudnia 1985 r.

Ukończył studia na Politechnice Śląskiej w 1946 roku. Doktor — AGH 1961, doktor habilitowany — Politechnika Krakowska 1963, profesor (tytuł) — 1971, profesor zwyczajny (tytuł) — 1979.

W 1945 roku objął stanowisko asystenta w Katedrze Pomiarów Maszyn Politechniki Śląskiej w Gliwicach, a w 1946 roku stanowisko starszego asystenta w Zakładzie Silników Cieplnych Wydziału Elektro-Mechanicznego AG.

Dodatkowo pracował jako projektant w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Rozbudowy Krakowa (1949–1951). W 1951 roku objął stanowisko adiunkta w Zakładzie Silników Cieplnych. W 1961 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Maszyn Górnicznych i Hutniczych AGH, a w 1963 roku stopień i stanowisko docenta w Katedrze Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych.

W latach 1966–1972 był prodziekanem Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Dodatkowo kierował Zakładem Termodynamiki i Urządzeń Eneregetycznych (1968–1985).

Jednocześnie był projektantem w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej i Urządzeń Chłodniczych w Krakowie (1952–1953) i w Biurze Projektowym Przemysłu Koksochemicznego „Koksoprojekt” w Zabrzu — oddział w Krakowie (1955–1961). Był również wykładowcą na Politechnice Częstochowskiej (1955–1960).

Pełnił również funkcję doradcy naukowego w Biurze Projektów Naukowych (1966–1969).

Był członkiem komitetów i komisji PAN, NOT, SIPTH. Pełnił funkcję konsultanta i rzeczoznawcy w Petrochemii Płockiej i w Zakładach Azotowych w Tarnowie.

Autor 84 publikacji i 3 patentów. Promotor około 100 prac dyplomowych i 7 prac doktorskich.

Jego imię nosi audytorium w budynku AGH B-3.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa

Źródło:

• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 114
• Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 216, portr.