Bronisława Kokoszyńska: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
||
Linia 67: | Linia 67: | ||
{{DEFAULTSORT:Kokoszyńska, Bronisława }} | {{DEFAULTSORT:Kokoszyńska, Bronisława }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] |
Wersja z 09:41, 17 gru 2015
Bronisława Kokoszyńska | |
---|---|
Nazwisko | Kokoszyńska |
Imię / imiona | Bronisława |
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr hab. |
Data urodzenia | 15 września 1897 |
Miejsce urodzenia | Hryców |
Data śmierci | 12 lutego 1959 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | geologia, paleontologia |
Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Geologii Historycznej AGH (1953–1957) |
Wydział | Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|
Prof. nadzw. dr hab. Bronisława Kokoszyńska (1897–1959)
Specjalność: geologia, paleontologia
Życiorys
Urodziła się 15 września 1897 r. w Hrycowie na Wołyniu. Zmarła 12 lutego 1959 r. w Krakowie.
Studiowała jako jedna z pierwszych kobiet w Polsce geologię. W 1925 r. została mianowana demonstratorką przy Katedrze Geologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a w 1927 r. młodszą asystentką. W 1928 r. ukończyła studia, uzyskując stopień naukowy doktora filozofii. Studia uzupełniające odbyła w Paryżu i Grenoble. W 1935 r. została adiunktem w Katedrze Geologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Po wojnie pracowała jako docent, prowadząc wykłady z paleontologii na Uniwersytecie we Lwowie oraz jako kustosz Muzeum Geologicznego.
Od 1946 r. związana z AG, gdzie objęła stanowisko adiunkta w Katedrze Geologii na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym. W 1948 r. habilitowała się na Uniwersytecie Warszawskim i w 1949 r. uzyskała tytuł docenta. W 1950 r. objęła stanowisko docenta etatowego w Katedrze Geologii AGH. W 1953 r. została mianowana kierownikiem Zakładu Geologii Historycznej w Katedrze Geologii, a w 1957 r. profesorem nadzwyczajnym.
Jest autorką 22 prac z tego 18 opublikowanych. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. s. 112–114, portr.