Bronisława Kokoszyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”)
Linia 67: Linia 67:


{{DEFAULTSORT:Kokoszyńska, Bronisława }}
{{DEFAULTSORT:Kokoszyńska, Bronisława }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 09:41, 17 gru 2015

Bronisława Kokoszyńska
Bronislawa Kokoszynska.jpg
Nazwisko Kokoszyńska
Imię / imiona Bronisława
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr hab.
Data urodzenia 15 września 1897
Miejsce urodzenia Hryców
Data śmierci 12 lutego 1959
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności geologia, paleontologia
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Geologii Historycznej AGH (1953–1957)
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy



Prof. nadzw. dr hab. Bronisława Kokoszyńska (1897–1959)

Specjalność: geologia, paleontologia

Życiorys

Urodziła się 15 września 1897 r. w Hrycowie na Wołyniu. Zmarła 12 lutego 1959 r. w Krakowie.

Studiowała jako jedna z pierwszych kobiet w Polsce geologię. W 1925 r. została mianowana demonstratorką przy Katedrze Geologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a w 1927 r. młodszą asystentką. W 1928 r. ukończyła studia, uzyskując stopień naukowy doktora filozofii. Studia uzupełniające odbyła w Paryżu i Grenoble. W 1935 r. została adiunktem w Katedrze Geologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Po wojnie pracowała jako docent, prowadząc wykłady z paleontologii na Uniwersytecie we Lwowie oraz jako kustosz Muzeum Geologicznego.

Od 1946 r. związana z AG, gdzie objęła stanowisko adiunkta w Katedrze Geologii na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym. W 1948 r. habilitowała się na Uniwersytecie Warszawskim i w 1949 r. uzyskała tytuł docenta. W 1950 r. objęła stanowisko docenta etatowego w Katedrze Geologii AGH. W 1953 r. została mianowana kierownikiem Zakładu Geologii Historycznej w Katedrze Geologii, a w 1957 r. profesorem nadzwyczajnym.

Jest autorką 22 prac z tego 18 opublikowanych. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego.


Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. s. 112–114, portr.