Zbigniew Michał Tokarski: Różnice pomiędzy wersjami

Zbigniew Michał Tokarski
Nazwisko	Tokarski
Imię / imiona	Zbigniew Michał
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. inż.
Data urodzenia	14 czerwca 1906
Miejsce urodzenia	Żydaczów
Data śmierci	22 lutego 1992
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	ceramika, technologia ceramiki budowlanej i kamionki, surowce ceramiczne, technologia materiałów ogniotrwałych
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry Ceramiki Budowlanej Wydziału Ceramicznego AGH (1958-1971)
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi

Wersja z 12:10, 29 paź 2015

Prof. zw. inż. Zbigniew Michał Tokarski (1906–1993)

Specjalność: ceramika, technologia ceramiki budowlanej i kamionki, surowce ceramiczne, technologia materiałów ogniotrwałych

Życiorys

Urodził się 14 czerwca 1906 roku w Żydaczowie, zmarł 22 lutego 1992 roku w Warszawie.

Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej w 1933 roku.

Pracownik naukowy Uniwersytetu i Politechniki we Lwowie (1934-1941), dyrektor techniczny Fabryki Porcelany w Ćmielowie (1944-1946), główny inżynier Centralnego Zarządu Przemysłu Materiałów Ogniotrwałych (1950-1953), podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego (1953-1957). Pracował także w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach i w Centralnym Urzędzie Geologii (od 1959 roku do przejścia na emeryturę w 1971 roku był jego wiceprezesem). Kierownik (organizator) Katedry Ceramiki na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej (1948–1958).

W latach 1958–1973 związany z AGH, do 1971 roku kierownik Katedry Ceramiki Budowlanej na Wydziale Ceramicznym Akademii Górniczo-Hutniczej.

W 1962 roku otrzymał tytuł profesora 1962, a w 1971 roku tytuł profesora zwyczajny.

Jest autorem lub współautorem około 100 publikacji naukowych, w tym kilku podręczników oraz patentów. Liczba wypromowanych doktorów - 15.

Członek Związku Inżynierów Chemików, Prezydium Związku Zawodowego Hutników i innych stowarzyszeń resortowych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, nagrody resortowe

Bibliografia

Źródło:

Tokarski Zbigniew M. : Moje 80-lecie : wspomnienia inżyniera. s. 7
Ceramika Budowlana. — 1993, nr 2. s. 28
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice, cop. 2004, s. 373–374, portr.

@@ Linia 58: / Linia 58: @@
 Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej w 1933 roku.
-Pracownik naukowy Uniwersytetu i Politechniki we Lwowie (1934-1941), dyrektor techniczny Fabryki Porcelany w Ćmielowie (1944-1946), główny inżynier Centralnego Zarządu Przemysłu Materiałów Ogniotrwałych (1950-1953), podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego (1953-1957). Pracował także w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach i w Centralnym Urzędzie Geologii (od 1959 r. do przejścia na emeryturę w 1971 r. był jego wiceprezesem). Kierownik (organizator) Katedry Ceramiki na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej (1948–1958).
+Pracownik naukowy Uniwersytetu i Politechniki we Lwowie (1934-1941), dyrektor techniczny Fabryki Porcelany w Ćmielowie (1944-1946), główny inżynier Centralnego Zarządu Przemysłu Materiałów Ogniotrwałych (1950-1953), podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego (1953-1957). Pracował także w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach i w Centralnym Urzędzie Geologii (od 1959 roku do przejścia na emeryturę w 1971 roku był jego wiceprezesem). Kierownik (organizator) Katedry Ceramiki na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej (1948–1958).
-W latach 1958–1973 związany z AGH, do 1971 r. kierownik Katedry Ceramiki Budowlanej na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]] Akademii Górniczo-Hutniczej.
+W latach 1958–1973 związany z AGH, do 1971 roku kierownik Katedry Ceramiki Budowlanej na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]] Akademii Górniczo-Hutniczej.
 W 1962 roku otrzymał tytuł profesora 1962, a w 1971 roku tytuł profesora zwyczajny.