Zbigniew Jaglarz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Zbigniew Jaglarz | image = jaglarz.jpg | family-name = Jaglarz | given-name = Zbigniew | additional-name = | honorific-prefix = P...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 54: Linia 54:
Równocześnie od 1949 r. podjął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej, początkowo jako asystent i st. asystent, w l. 1951-61 jako zastępca profesora. Od 1962 r. był starszym wykładowcą w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym. W 1971 r. obronił pracę doktorską, habilitował się w 1973 r. W 1978 r. został mianowany prof. nadzw.
Równocześnie od 1949 r. podjął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej, początkowo jako asystent i st. asystent, w l. 1951-61 jako zastępca profesora. Od 1962 r. był starszym wykładowcą w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym. W 1971 r. obronił pracę doktorską, habilitował się w 1973 r. W 1978 r. został mianowany prof. nadzw.


Źródło:
* Hutnik 1989 nr 4. s. 161




{{DEFAULTSORT:Jaglarz, Zbigniew }}
{{DEFAULTSORT:Jaglarz, Zbigniew }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 23:32, 10 gru 2013

Zbigniew Jaglarz
Nazwisko Jaglarz
Imię / imiona Zbigniew
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1913
Data śmierci 1988
Dyscyplina/specjalności walcownictwo



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP

Prof. dr hab. inż. Zbigniew Jaglarz (1913-1988)

Specjalność: walcownictwo

Urodził się w Leżajsku, zmarł w Krakowie. Studia wyższe odbył w l. 1931-36 na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W 1937 roku rozpoczął pracę zawodową w fabryce Cegielskiego w Poznaniu. Od 1938 r. pracował w Zakładach Ostrowieckich w Ostrowcu Świętokrzyskim, od 1945 r. w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach. W 1949 r. został przeniesiony do Huty im. Lenina, gdzie przez 13 lat pełnił funkcję Głównego Walcownika.

Równocześnie od 1949 r. podjął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej, początkowo jako asystent i st. asystent, w l. 1951-61 jako zastępca profesora. Od 1962 r. był starszym wykładowcą w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym. W 1971 r. obronił pracę doktorską, habilitował się w 1973 r. W 1978 r. został mianowany prof. nadzw.

Źródło:

  • Hutnik 1989 nr 4. s. 161