Janusz Lesiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 51: Linia 51:
Urodził się 25 lutego 1908 roku w miejscowości Dubowiazowka (Rosja). Zmarł w 1987 roku.
Urodził się 25 lutego 1908 roku w miejscowości Dubowiazowka (Rosja). Zmarł w 1987 roku.


Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1945 roku). Był młodszym asystentem Katedry Metalografii Akademii Górniczej w latach 1936–1939.
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1945 roku). W latach 1936–1939 był młodszym asystentem Katedry Metalografii Akademii Górniczej.


W czasie wojny pracował w Zdołbunowie (m.in. w Parowozowni). Po wojnie był starszym asystentem Katedry Metalografii (1945–49), adiunktem (1949–57), zastępcą profesora (1957–61), starszym wykładowcą (1961–69) tej Katedry, a w 1969 r. Zakładu Metaloznawstwa Instytutu Metalurgii. Pracę doktorską obronił w 1961 r.
W czasie wojny pracował w Zdołbunowie (m.in. w Parowozowni). Po wojnie był starszym asystentem Katedry Metalografii (1945–49), adiunktem (1949–57), zastępcą profesora (1957–61), starszym wykładowcą (1961–69) tej Katedry, a w 1969 r. Zakładu Metaloznawstwa Instytutu Metalurgii. Pracę doktorską obronił w 1961 r.

Wersja z 11:50, 30 sty 2015

Janusz Lesiecki
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Lesiecki
Imię / imiona Janusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 25 lutego 1908
Miejsce urodzenia Dubowiazowka
Data śmierci 1987
Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, metalurgia, metaloznawstwo, obróbka cieplna
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej



Prof. dr inż. Janusz Lesiecki (1908–2000)

Specjalność: inżynieria materiałowa, metalurgia, metaloznawstwo, obróbka cieplna

Życiorys

Urodził się 25 lutego 1908 roku w miejscowości Dubowiazowka (Rosja). Zmarł w 1987 roku.

Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1945 roku). W latach 1936–1939 był młodszym asystentem Katedry Metalografii Akademii Górniczej.

W czasie wojny pracował w Zdołbunowie (m.in. w Parowozowni). Po wojnie był starszym asystentem Katedry Metalografii (1945–49), adiunktem (1949–57), zastępcą profesora (1957–61), starszym wykładowcą (1961–69) tej Katedry, a w 1969 r. Zakładu Metaloznawstwa Instytutu Metalurgii. Pracę doktorską obronił w 1961 r. Był zaangażowany we współpracy z przemysłem, brał udział w licznych ekspertyzach naukowych.

Autor 36 publikacji naukowych.

Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 102