Jerzy Antoni Ślebodziński: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Antoni Ślebodziński
Nazwisko	Ślebodziński
Imię / imiona	Jerzy
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	9 lutego 1925
Miejsce urodzenia	Gorlice
Data śmierci	2 stycznia 1997
Dyscyplina/specjalności	odkrywkowa eksploatacja złóż, ochrona środowiska
Wydział	Wydział Górniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi

Wersja z 09:08, 29 sty 2015

Prof. dr hab. inż. Jerzy Ślebodziński (1925–1997)

Specjalność: odkrywkowa eksploatacja złóż, ochrona środowiska

Życiorys

Urodził się 9 lutego 1925 r. w Gorlicach. Zmarł 2 stycznia 1997 r.

Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1944 roku. Po wyzwoleniu w 1945 roku wstąpił na Wydział Górniczy Akademii Górniczej, który ukończył w 1950 roku.

Dr - AGH 1964, dr hab. - AGH 1967, prof. (tytuł) 1979.

Po pracy w Kamieniołomach Śląskich, w 1953 roku został asystentem w Katedrze Eksploatacji Złóż, następnie w Katedrze Górnictwa Odkrywkowego, Instytucie Górnictwa Odkrywkowego, pod koniec pracy zawodowej w Zakładzie Technologii, Zarządzania i Inżynierii Środowiska w Górnictwie Odkrywkowym Wydziału Górniczego AGH. Kierownik Zakładu, a później Pracowni Górnictwa Odkrywkowego Obróbki i Przeróbki Skał (1964-1995).

Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Kielcach i Tarnobrzegu.

Oprócz pracy naukowej i dydaktycznej w AGH wykładał na Wydziale Górniczym Politechniki Wrocławskiej, prowadził zajęcia na studiach doktoranckich we Wrocławiu i Krakowie.

Autor ok. 90 publikacji, w tym 11 książek., promotor 2 doktoratów.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa (SITG), Stowarzynia Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów Budowlanych (SITPMB).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka Zasłużonego dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Złota Odznaka Honorowa NOT

Źródło:

Informator Stowarzyszenia Wychowanków AGH. 1997. s. 128
Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. s. 118
Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej : [jubileusz 40-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego, 55-lecia Górnictwa Odkrywkowego w AGH] / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica. Wydział Górnictwa i Geoinżynierii. Katedra Górnictwa Odkrywkowego. Kraków : Art-Tekst 2004. s. 102, portr.
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - s. 363, portr.

@@ Linia 57: / Linia 57: @@
 Dr - AGH 1964, dr hab. - AGH 1967, prof. (tytuł) 1979.
-Po pracy w Kamieniołomach Śląskich, w 1953 roku został asystentem w Katedrze Eksploatacji Złóż, następnie w Katedrze Górnictwa Odkrywkowego, Instytucie Górnictwa Odkrywkowego, pod koniec pracy zawodowej w Zakładzie Technologii, Zarządzania i Inżynierii Środowiska w Górnictwie Odkrywkowym [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.
+Po pracy w Kamieniołomach Śląskich, w 1953 roku został asystentem w Katedrze Eksploatacji Złóż, następnie w Katedrze Górnictwa Odkrywkowego, Instytucie Górnictwa Odkrywkowego, pod koniec pracy zawodowej w Zakładzie Technologii, Zarządzania i Inżynierii Środowiska w Górnictwie Odkrywkowym [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. Kierownik Zakładu, a później Pracowni Górnictwa Odkrywkowego Obróbki i Przeróbki Skał (1964-1995).
+Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Kielcach i Tarnobrzegu.
 Oprócz pracy naukowej i dydaktycznej w AGH wykładał na Wydziale Górniczym Politechniki Wrocławskiej, prowadził zajęcia na studiach doktoranckich we Wrocławiu i Krakowie.
 Autor ok. 90 publikacji, w tym 11 książek., promotor 2 doktoratów.
+Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa (SITG), Stowarzynia Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów Budowlanych (SITPMB).
 === Odznaczenia i nagrody ===