Ryszard Kozioł: Różnice pomiędzy wersjami

Ryszard Kozioł
Nazwisko	Kozioł
Imię / imiona	Ryszard
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	14 października 1930
Miejsce urodzenia	Borysław
Data śmierci	28 lipca 1999
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych od 1993 r.
Wydział	Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, medal KEN, medal „za wybitne osiągnięcia sportowe”

Wersja z 13:18, 10 paź 2014

Prof. dr hab. inż. Ryszard Kozioł (1930–1999)

Specjalność: automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu

Urodził się 14 października 1930 w Borysławiu. Zmarł tragicznie 28 lipca 1999 w Krakowie. Pochowany w Krakowie na cmentarzu na Salwatorze. W latach 1944–1945 pracował na Śląsku jako robotnik przymusowy, później od roku 1945 w kopalni Modrzejów, następnie w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, jako elektromonter, i do roku 1952, okresowo, w kopalniach Wujek i Wieczorek, jako ładowacz.

W 1952 r. zdał maturę i uzyskał dyplom technika elektryka w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach. Podjął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, dyplom magistra inżyniera elektryka uzyskał w 1957 r. Bezpośrednio po studiach, w latach 1957–1962, był zatrudniony w PRE Elektromontaż Nowa Huta.

W 1962 r. wraca na macierzystą uczelnię i podejmuje pracę w Instytucie (później Katedrze) Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. W 1967 r. doktoryzuje się, stopień doktora habilitowanego uzyskuje w 1977 r., tytuł profesora w 1986 r., stanowisko profesora zwyczajnego AGH w 1991 r.

W latach 1978–1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Katedrą Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tej Katedrze, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika tej Katedry na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki.

Był autorem ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, był przewodniczącym Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN. Był pionierem cybernetyki sportu, przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gdzie stworzył również zakład alpinizmu, sam uprawiał taternictwo.

Źródło:

Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej 2000 T. 6 z. 1. s. 126–127
Automatyka : półrocznik / [Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie] 1999, T. 3, z. 2. s. [391]

@@ Linia 57: / Linia 57: @@
 W 1962 r. wraca na macierzystą uczelnię i podejmuje pracę w Instytucie (później Katedrze) Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH. W 1967 r. doktoryzuje się, stopień doktora habilitowanego uzyskuje w 1977 r., tytuł profesora w 1986 r., stanowisko profesora zwyczajnego AGH w 1991 r.
-W latach 1978–1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Katedrą Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. od 1981 r. na stałe zatrudniony w tej Katedrze.
+W latach 1978–1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Katedrą Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tej Katedrze, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika tej Katedry na [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]].
 Był autorem ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, był przewodniczącym Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN. Był pionierem cybernetyki sportu, przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gdzie stworzył również zakład alpinizmu, sam uprawiał taternictwo.