Platon Januszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Platon Januszewicz
Nazwisko	Januszewicz
Imię / imiona	Platon
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia	5 kwietnia 1906
Miejsce urodzenia	Elizawetpol
Data śmierci	25 kwietnia 1964
Dyscyplina/specjalności	metalurgia
Pełnione funkcje	kierownik Zakładu Technologii Formy AGH (1954-1964)
Wydział	Wydział Odlewnictwa ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP

Wersja z 10:15, 17 wrz 2014

Prof. nadzw. mgr inż. Platon Januszewicz (1906–1964)

Specjalność: metalurgia

Życiorys

Urodził się 5 kwietnia 1906 r. w Elizawetpolu (ob. Giandża w Azerbejdżanie). Zmarł 25 kwietnia 1964 r. w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Przybramie i w 1930 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga, później nostryfikowany na AGH. Studia uzupełniające z zakresu odlewnictwa ukończył w Paryżu.

Po utworzeniu Wydziału Odlewnictwa na AGH, rozpoczął na nim pracę jako wykładowca, a od 1954 jako docent. W latach 1954-1964 pełnił funkcję kierownika Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy (przemianowanego później na Zakład Technologii Formy). Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.

Przewodniczący Zarządu Głównego STOP-u, członek Prezydium Międzynarodowego Komitetu Stowarzyszeń Technicznych (CIAFT). Opublikował ok. 70 artykułów, książek, skryptów z zakresu metalurgii, metaloznawstwa, technologii formowania oraz maszyn i urządzeń odlewniczych.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP, złote odznaki NOT i STOP-u

Źródło:

Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1966. S. 92–95
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Warszawa 1997. S. 36–37

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 Urodził się 5 kwietnia 1906 r. w Elizawetpolu (ob. Giandża w Azerbejdżanie). Zmarł 25 kwietnia 1964 r. w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej w Przybramie i w 1930 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga, później nostryfikowany na AGH. Studia uzupełniające z zakresu odlewnictwa ukończył w Paryżu.
-Po utworzeniu [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]] na AGH, rozpoczął pracę początkowo jako wykładowca, a od 1954 jako docent. W latach 1954-1964 pełnił funkcję kierownika Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy (przemianowanego później na Zakład Technologii Formy). Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.
+Po utworzeniu [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]] na AGH, rozpoczął na nim pracę  jako wykładowca, a od 1954 jako docent. W latach 1954-1964 pełnił funkcję kierownika Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy (przemianowanego później na Zakład Technologii Formy). Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.
 Przewodniczący Zarządu Głównego STOP-u, członek Prezydium Międzynarodowego Komitetu Stowarzyszeń Technicznych (CIAFT). Opublikował ok. 70 artykułów, książek, skryptów z zakresu metalurgii, metaloznawstwa, technologii formowania oraz maszyn i urządzeń odlewniczych.