Jan Wacław Czerwiński

Jan Wacław Czerwiński
Nazwisko	Czerwiński
Imię / imiona	Jan Wacław
Tytuły / stanowiska	Wykładowca inż.
Data urodzenia	22 listopada 1865
Miejsce urodzenia	Winniki
Data śmierci	28 lipca 1947
Dyscyplina/specjalności	komunikacja wodna, hydraulika
Wydział	Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski Franciszka Józefa, Order Żelaznej Korony, Krzyż Komandorski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa, Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej

Wykładowca inż. Jan Czerwiński (1865–1947)

Specjalność: komunikacja wodna, hydraulika

Życiorys

Urodził się w Winnikach k. Lwowa. Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej, dyplom otrzymał w 1889 r. Przez dwa lata był asystentem na Politechnice Lwowskiej. Później pracował przy projektowaniu i trasowaniu nowych linii kolejowych w Małopolsce, drogi wodnej Dunaj-Odra, projektowaniu kanału Odra-Wisła-Dniestr. W 1905 r. został naczelnikiem w Krakowie ekspozytury wiedeńskiej Dyrekcji Budowy Dróg Wodnych.

13 października 1917 r. poślubił Helenę Bobkowską, doktora medycyny. Na skutek odmrożenia w 1918 r. i późniejszej komplikacji amputowano mu prawą nogę. Od 1919 r. był prezesem Generalnej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych w Ministerstwie Robót Publicznych. Od 1926 r. dyrektor Okręgowej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych i Regulacji Rzek Żeglownych w Krakowie, później został mianowany naczelnikiem Wydziału Dróg Wodnych. We wrześniu 1933 r. przeszedł na emeryturę.

Od września 1931 r. powołany na wykładowcę w Akademii Górniczej. Wykładał hydraulikę na dwóch wydziałach Akademii. Po wojnie w 1945 r. podjął ponownie wykłady z hydrauliki na AGH, gdzie wykładał aż do śmierci.

Był zamiłowanym sportowcem, uprawiał łyżwiarstwo, narciarstwo i turystykę. Od 1906 r. był członkiem zarządu głównego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1913 r. został III-cim wiceprezesem, w 1919 II-im wiceprezesem, w 1921 I-szym wiceprezesem, a w latach 1922-32 obejmował funkcję prezesa. W 1929 r. za zasługi dla turystyki otrzymał tytuł honorowego członka PTT.

Zmarł nagle w Krakowie 28 lipca 1947 r.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Franciszka Józefa, Order Żelaznej Korony, Krzyż Komandorski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa, Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej.

Źródło:

• Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 57–60