Zofia Konik: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1933– | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = | | awards = W 1974 r. otrzymała Złoty Krzyż Zasługi za całokształt pracy, w 1981 Krzyż Kawalerski OOP i odznakę honorową NOT | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Dr inż. '''Zofia Konik''' ( | Dr inż. '''Zofia Konik''' (1933–) | ||
Urodziła się | Urodziła się w DąbrowieTarnowskiej. W 1955 ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Mat.-Fiz.-Chem. i otrzymała stopień magistra chemii. | ||
Od 1955 do | Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: st. asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–63 w Cementowni Działoszyn zajmując się organizowaniem laboratorium, a od 1963 do 1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–81 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy na AGH jako adiunkt naukowo-badawczy. | ||
Od | Od 1993 r. jest na emeryturze i kontynuuje rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego | ||
Uczestniczyła | Uczestniczyła w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji i otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych | ||
Jest współautorem 42 publikacji | Jest współautorem 42 publikacji i 21 patentów | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w ceramice. s. 113, portr. | ||
{{DEFAULTSORT:Konik, Zofia }} | {{DEFAULTSORT:Konik, Zofia }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:21, 16 gru 2013
| Zofia Konik | |
|---|---|
| Nazwisko | Konik |
| Imię / imiona | Zofia |
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
| Data urodzenia | 1933–
|
| Odznaczenia i nagrody | W 1974 r. otrzymała Złoty Krzyż Zasługi za całokształt pracy, w 1981 Krzyż Kawalerski OOP i odznakę honorową NOT |
Dr inż. Zofia Konik (1933–)
Urodziła się w DąbrowieTarnowskiej. W 1955 ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Mat.-Fiz.-Chem. i otrzymała stopień magistra chemii.
Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: st. asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–63 w Cementowni Działoszyn zajmując się organizowaniem laboratorium, a od 1963 do 1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–81 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy na AGH jako adiunkt naukowo-badawczy.
Od 1993 r. jest na emeryturze i kontynuuje rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego
Uczestniczyła w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji i otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych
Jest współautorem 42 publikacji i 21 patentów
Źródło:
- Kto jest kim w ceramice. s. 113, portr.