Zbigniew Osiński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Oficerski | | awards = Krzyż Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 1996 | | dhc_year = 1996 | ||
| dhc_reason = za wybitne osiągnięcia | | dhc_reason = za wybitne osiągnięcia w dziedzinie mechaniki, zwłaszcza za stworzenie szkoły drgań i teorii konstrukcji, wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodej kadry oraz w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej | ||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Osiński''' ( | Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Osiński''' (1926–2001) | ||
Specjalność: mechanika | Specjalność: mechanika | ||
Urodził się | Urodził się w Kutnie 1 stycznia 1926 roku. Zmarł 12 czerwca 2001r. Studia ukończył na Politechnice Łódzkiej (1949), tutaj pracował również jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Doktorat obronił w 1959 r. na Wydziale Komunikacji Politechniki Warszawskiej. Habilitował się w 1962 r., profesorem nadzwyczajnym został w 1969 r., tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1976 r. W latach 1949–1961 pracował w Lotniczych Warsztatach Doświadczalnych w Łodzi, w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Warszawa-Okęcie, w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN. W 1969 r. został dyrektorem Instytutu Konstrukcji Maszyn na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej, w latach 1969–1971 był prodziekanem tego Wydziału. | ||
Specjalista | Specjalista z zakresu nieliniowych drgań mechanicznych oraz zastosowania tej teorii w dynamice maszyn, tłumieniu drgań mechanicznych, teorii projektowania maszyn z uwzględnieniem wspomagania komputerowego. | ||
Autor 175 publikacji | Autor 175 publikacji w tym 39 skryptów i podręczników. Jego szkoła rozsławiła polską mechanikę na arenie światowej. | ||
Członek PAN, KBN. Tytuł Doktora honoris causa AGH otrzymał | Członek PAN, KBN. Tytuł Doktora honoris causa AGH otrzymał z inicjatywy Rady Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. Doktor Honoris Causa Politechniki Łódzkiej 1998. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996 nr 25. s. 20 | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 522 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10 | ||
* Prace Instytutu Podstaw Budowy Maszyn / Politechnika Warszawska 2001 z. | * Prace Instytutu Podstaw Budowy Maszyn / Politechnika Warszawska 2001 z. 21 s. 5–6 | ||
Wersja z 12:57, 9 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. dr hab. inż. Zbigniew Osiński (1926–2001)
Specjalność: mechanika
Urodził się w Kutnie 1 stycznia 1926 roku. Zmarł 12 czerwca 2001r. Studia ukończył na Politechnice Łódzkiej (1949), tutaj pracował również jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Doktorat obronił w 1959 r. na Wydziale Komunikacji Politechniki Warszawskiej. Habilitował się w 1962 r., profesorem nadzwyczajnym został w 1969 r., tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1976 r. W latach 1949–1961 pracował w Lotniczych Warsztatach Doświadczalnych w Łodzi, w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Warszawa-Okęcie, w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN. W 1969 r. został dyrektorem Instytutu Konstrukcji Maszyn na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej, w latach 1969–1971 był prodziekanem tego Wydziału.
Specjalista z zakresu nieliniowych drgań mechanicznych oraz zastosowania tej teorii w dynamice maszyn, tłumieniu drgań mechanicznych, teorii projektowania maszyn z uwzględnieniem wspomagania komputerowego.
Autor 175 publikacji w tym 39 skryptów i podręczników. Jego szkoła rozsławiła polską mechanikę na arenie światowej.
Członek PAN, KBN. Tytuł Doktora honoris causa AGH otrzymał z inicjatywy Rady Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. Doktor Honoris Causa Politechniki Łódzkiej 1998.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996 nr 25. s. 20
- Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 522
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
- Prace Instytutu Podstaw Budowy Maszyn / Politechnika Warszawska 2001 z. 21 s. 5–6