Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz

Z Historia AGH
Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz
Wieslaw Zapalowicz.jpg
Nazwisko Zapałowicz
Imię / imiona Wiesław Olgierd Aureliusz
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 2 kwietnia 1922
Data śmierci lipiec 2000
Dyscyplina/specjalności hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Automatyki (1962–1992)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż AK, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN

Prof. nadzw. dr inż. Wiesław Olgierd Zapałowicz (1922–2000)

Specjalność: hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)

Życiorys

Urodził się 2 kwietnia w 1922 r. w Krakowie. Zmarł w lipcu 2000 roku. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 r.). W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.

W Akademii Górniczej był młodszym asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej i Wytrzymałości Materiałów (1945–48), starszym asystentem (1948–49), starszym asystentem w Katedrze Maszyn Hutniczych (1950–54), adiunktem (1954–62). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r. Był docentem etatowym w latach 1962–70. W 1970 r. uzyskał tytuł profesora. W latach 1962–1992 pełnił funkcje kierownika Zakładu Automatyki w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki a w latach 1969–1983 był dyrektorem ds. nauki.

Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii 1967 oraz w USA 1971–1972.

W latach 1949–57 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–55 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a w latach 1958-1960 - starszym projektantem w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–60). W latach 1961-1969 był konsultantem naukowym Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych.Pracownik „Biprostalu” (1958–1960), konsultant Huty Warszawa (1961–1969); w latach 1970-1983 konsultant w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet”.

Badania: teoria sterowania; teoria wielkich systemów w badaniach operacyjnych; teoria automatów; napędy i sterowanie hydrauliczne i pneumatyczne; optymalizacja procesów przeróbki plastycznej; zastosowanie metod elastooptyki.

Autor 10 monografii, 4 skryptów, 1 podręcznika, 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor 16 prac doktorskich.

Członek International Center for Mechanical Sciences.

Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej 1939; partyzant w lasach częstochowskich; członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK.

Nagrody i odznaczenia

Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności (dwukrotnie), Krzyż AK, Medalion za Służbę w Szarych Szeregach, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN.

Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 211
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 821, portr.
  • Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 241–242