Wiesław Andrzej Rakowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Rakowski
|family-name=Rakowski
|given-name=Wiesław Andrzej
|given-name=Wiesław Andrzej
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Wiesław Rakowski.jpg
|image=Wiesław Rakowski.jpg
|birth_date=15 czerwca 1947
}}
}}
'''Wiesław Andrzej Rakowski'''
Prof. dr hab. inż. '''Wiesław Andrzej Rakowski''' (1947-)
 


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności:inżynieria mechaniczna, tribologia, inżynieria powierzchni, polimery inteligentne, biomateriały, powłoki nanokrystaliczne


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 15 czerwca 1947 roku.
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Zakopanem
i Politechniki Krakowskiej.  Zawodowo związany z Wydziałem Inżynierii Mechanicznej
i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1975 roku obronił z wyróżnieniem pracę doktorską, na temat kompozytów z matrycą fenoloformaldehydową. Za doktorat otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki [1]. Wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie redagowanym w Oxford University [2].  W 1983 r. został Członkiem - Elected Voting Member- American Society for Testing and Materials (ASTM),  Commitee of Erosion and Wear. W latach późniejszych rozszerzył działalność w ASTM  na Committee on Metallic and Inorganic Coatings oraz  Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants [3]. W dniu 14 grudnia 1981 roku wyraził swój sprzeciw wobec ogłoszenia stanu wojennego[1]. Habilitacja w 1989r.
na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia [4]. Po opublikowaniu wyników [5], w 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals
of Friction: Macroscopic and Microscopic Processes [6]. W latach 1991-1996  współpracował z  Centre National de la Recherche Scientifique, CNRS, Lyon, Laboratoire
de Tribologie et Dynamique des Systems, Ecole Centrale de Lyon oraz Ecole Nationale d’Ingenieur de Saint Etienne ENISE (visiting professor 1995r.) [7]. Założyciel Centrum Doskonałości Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i Członek Rady Programowej od 2004r. [8]. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja. W 1993r utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową. Wypromował 3 doktorów oraz ponad 50 magistrów i inżynierów, w tym studentów francuskich. Poczynając od 2002r. przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce. Pomimo retorsji osiągnął sukces, a jego działalność zyskała uznanie w środowisku akademickim [10]. W 2019r. założył Fundację Etyka w Nauce..
Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych
i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych.
Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii.Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.:  CNRS Saint Etienne 1994,  Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008.
Adiunkt od 1976r., profesor nadzwyczajny od 1995r., profesor zwyczajny od 2006r. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. Kierownik Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM,. Kierownik Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.
Liceum Ogólnokształcące w Zakopanem, Politechnika Krakowska 1971, Doktorat w AGH 1975r., Habilitacja w AGH 1989r. Tytuł profesora w 2005r.
Stopnie i tytuł naukowy: prof. dr hab. inż.
Autor około 180 prac, w tym około 130 publikacji, około 50 raportów i ekspertyz (9 raportów zastrzeżonych).
Członkostwa w stowarzyszeniach zawodowych i innych: The American Society for Testing and Materials (ASTM), Committee on Wear and Erosion; Committee on Metallic and Inorganic Coatings; Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants; Rada Programowa Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”; Polskie Towarzystwo Tribologiczne; Editorial Board Journal of Applied Mechanics and Engineering.
Godności i stanowiska: PAN - Członek Komitetu Nauki o Materiałach Polskiej Akademii Nauk, Sekcja Inżynieria Powierzchni od 2012r. Prezes Fundacji Etyka w Nauce.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Prezydent RP “Medal Złoty za Wieloletnią Służbę” 2008. Dwie Nagrody Naukowe Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki: 1976r., 1985r. Kilkanaście Naukowych Nagród Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1978-2014). Gold Medal Cairo University 1992, Medal Zasłużony dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki 2002,


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====

Wersja z 10:36, 5 mar 2020

Wiesław Andrzej Rakowski
Wiesław Rakowski.jpg
Nazwisko Rakowski
Imię / imiona Wiesław Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 15 czerwca 1947






Prof. dr hab. inż. Wiesław Andrzej Rakowski (1947-)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:inżynieria mechaniczna, tribologia, inżynieria powierzchni, polimery inteligentne, biomateriały, powłoki nanokrystaliczne

Nota biograficzna

Urodził się 15 czerwca 1947 roku.

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Zakopanem 

i Politechniki Krakowskiej. Zawodowo związany z Wydziałem Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1975 roku obronił z wyróżnieniem pracę doktorską, na temat kompozytów z matrycą fenoloformaldehydową. Za doktorat otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki [1]. Wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie redagowanym w Oxford University [2]. W 1983 r. został Członkiem - Elected Voting Member- American Society for Testing and Materials (ASTM), Commitee of Erosion and Wear. W latach późniejszych rozszerzył działalność w ASTM na Committee on Metallic and Inorganic Coatings oraz Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants [3]. W dniu 14 grudnia 1981 roku wyraził swój sprzeciw wobec ogłoszenia stanu wojennego[1]. Habilitacja w 1989r. na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia [4]. Po opublikowaniu wyników [5], w 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals of Friction: Macroscopic and Microscopic Processes [6]. W latach 1991-1996 współpracował z Centre National de la Recherche Scientifique, CNRS, Lyon, Laboratoire de Tribologie et Dynamique des Systems, Ecole Centrale de Lyon oraz Ecole Nationale d’Ingenieur de Saint Etienne ENISE (visiting professor 1995r.) [7]. Założyciel Centrum Doskonałości Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i Członek Rady Programowej od 2004r. [8]. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja. W 1993r utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową. Wypromował 3 doktorów oraz ponad 50 magistrów i inżynierów, w tym studentów francuskich. Poczynając od 2002r. przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce. Pomimo retorsji osiągnął sukces, a jego działalność zyskała uznanie w środowisku akademickim [10]. W 2019r. założył Fundację Etyka w Nauce.. Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych. Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii.Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.: CNRS Saint Etienne 1994, Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008.

Adiunkt od 1976r., profesor nadzwyczajny od 1995r., profesor zwyczajny od 2006r. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. Kierownik Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM,. Kierownik Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.

Liceum Ogólnokształcące w Zakopanem, Politechnika Krakowska 1971, Doktorat w AGH 1975r., Habilitacja w AGH 1989r. Tytuł profesora w 2005r. Stopnie i tytuł naukowy: prof. dr hab. inż.


Autor około 180 prac, w tym około 130 publikacji, około 50 raportów i ekspertyz (9 raportów zastrzeżonych).


Członkostwa w stowarzyszeniach zawodowych i innych: The American Society for Testing and Materials (ASTM), Committee on Wear and Erosion; Committee on Metallic and Inorganic Coatings; Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants; Rada Programowa Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”; Polskie Towarzystwo Tribologiczne; Editorial Board Journal of Applied Mechanics and Engineering. Godności i stanowiska: PAN - Członek Komitetu Nauki o Materiałach Polskiej Akademii Nauk, Sekcja Inżynieria Powierzchni od 2012r. Prezes Fundacji Etyka w Nauce.


Odznaczenia i nagrody

Prezydent RP “Medal Złoty za Wieloletnią Służbę” 2008. Dwie Nagrody Naukowe Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki: 1976r., 1985r. Kilkanaście Naukowych Nagród Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1978-2014). Gold Medal Cairo University 1992, Medal Zasłużony dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki 2002,


Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne



stan na dzień 5.03.2020