Władysław Rubczyński-Prawdzic: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Władysław
|given-name=Władysław
|honorific-prefix=Prof. zw. inż.
|honorific-prefix=Prof. zw. inż.
|image=
|birth_date=26 kwietnia 1884
|birth_date=26 kwietnia 1884
|birth_place=Radziechów
|birth_place=Radziechów
Linia 9: Linia 8:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=pojazdy mechaniczne
|fields=pojazdy mechaniczne
|function=Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych AG
|function=Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych Wydziału Komunikacji AG
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|awards=Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal X-lecia PRL
|awards=Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal X-lecia PRL

Wersja z 11:03, 20 paź 2014

Władysław Rubczyński-Prawdzic
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Rubczyński-Prawdzic
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 26 kwietnia 1884
Miejsce urodzenia Radziechów
Data śmierci 5 czerwca 1962
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności pojazdy mechaniczne
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych Wydziału Komunikacji AG
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal X-lecia PRL

Prof. zw. inż. Władysław Rubczyński-Prawdzic (1884–1962)

Specjalność: pojazdy mechaniczne

Życiorys

Urodził się 26 kwietnia 1884 r. w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 r. w Krakowie. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską.

Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 r., zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 r. Katedry Budowy Samochodów i Ciągników). Związany również z Wydziałem Maszyn Górniczych i Hutniczych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal X-lecia PRL, Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 126–127