Władysław Jan Takliński: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Władysław Takliński
| image = taklinsk.jpg
| family-name = Takliński
| given-name = Władysław
| additional-name =
| honorif...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1875–1940 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. inż. '''Władysław Takliński''' ( | Prof. zw. inż. '''Władysław Takliński''' (1875–1940) | ||
Specjalność: mechanika teoretyczna, wytrzymałość materiałów | Specjalność: mechanika teoretyczna, wytrzymałość materiałów | ||
Urodził się 17 grudnia | Urodził się 17 grudnia 1875 r. w Warszawie. Zamordowany w Sachsenhausen 24 stycznia 1940 r. Studiował na Uniwersytecie oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. W 1915 r. nominowany na pułkownika korpusu inżynierów okrętowych Rosji. Wykładał w Morskiej Szkole Wojennej, Politechnice w Petersburgu i tamtejszej Akademii Morskiej. Od 1923 r. profesor zwyczajny mechaniki teoretycznej i wytrzymałości materiałów AG. | ||
Trwale zapisał się | Trwale zapisał się w historii AG, po przeszło 10-ciu latach doprowadził budowę gmachu głównego do końca, a także budowę Laboratorium Maszynowego (Reymonta 7) i Laboratorium Transportu Szynowego wraz z torem do jazd próbnych. W latach 1931–33 był prorektorem Akademii, następnie rektorem w latach 1933–39. Jako rektor dbał o poszanowanie władz akademickich, profesorów i pracowników. Troszczył się też o studentów. Otaczał go powszechny szacunek. „Często sięgał do własnej kiesy, gdy potrzeby Uczelni lub dobro pracowników czy studentów tego wymagało”. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 8–9 | ||
* Życiorysy profesorów | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 201–204 | ||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. | * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 9. Warszawa 1998. S. 141 | ||
{{DEFAULTSORT:Takliński, Władysław }} | {{DEFAULTSORT:Takliński, Władysław }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:20, 16 gru 2013
| Władysław Jan Takliński | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Takliński | ||||||||||||
| Imię / imiona | Władysław | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 1875–1940
| ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika teoretyczna, wytrzymałość materiałów
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski OOP | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. inż. Władysław Takliński (1875–1940)
Specjalność: mechanika teoretyczna, wytrzymałość materiałów
Urodził się 17 grudnia 1875 r. w Warszawie. Zamordowany w Sachsenhausen 24 stycznia 1940 r. Studiował na Uniwersytecie oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. W 1915 r. nominowany na pułkownika korpusu inżynierów okrętowych Rosji. Wykładał w Morskiej Szkole Wojennej, Politechnice w Petersburgu i tamtejszej Akademii Morskiej. Od 1923 r. profesor zwyczajny mechaniki teoretycznej i wytrzymałości materiałów AG.
Trwale zapisał się w historii AG, po przeszło 10-ciu latach doprowadził budowę gmachu głównego do końca, a także budowę Laboratorium Maszynowego (Reymonta 7) i Laboratorium Transportu Szynowego wraz z torem do jazd próbnych. W latach 1931–33 był prorektorem Akademii, następnie rektorem w latach 1933–39. Jako rektor dbał o poszanowanie władz akademickich, profesorów i pracowników. Troszczył się też o studentów. Otaczał go powszechny szacunek. „Często sięgał do własnej kiesy, gdy potrzeby Uczelni lub dobro pracowników czy studentów tego wymagało”.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 8–9
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 201–204
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 9. Warszawa 1998. S. 141