Stanisław Marian Knothe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
| fields = mechanika górotworu,  
| fields = mechanika górotworu,  
| function = Dziekan Wydziału Górniczego w latach 1958–60, 1981–84, Zasłużony dla AGH
| function = Dziekan Wydziału Górniczego w latach 1958–60, 1981–84, Zasłużony dla AGH
| faculty = Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 34: Linia 35:
| notable_students =  
| notable_students =  
| known_for =  
| known_for =  
| varia =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| author_abbrev_zoo =  

Wersja z 16:21, 22 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Marian Knothe (1919–)

Specjalność: mechanika górotworu,

Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975).

W Akademii pracował od 1947 roku, początkowo jako st. asystent, następnie adiunkt (1947–53), z-ca profesora, docent i profesor (1958–89). Kierownik Zakładu Aerologii Górniczej (1959–82), z-ca dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1975–80).

Pracował również w Zakładzie i Instytucie Mech. Górotworu PAN. Był redaktorem naczelnym „Archiwum Górnictwa” oraz „Z Problemów Górnictwa”, przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej ds. Górnictwa przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Główną dziedziną jego działalności naukowej są badania ruchów górotworu wywołane podziemną eksploatacją górniczą — jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów, która od 40 lat jest stosowana w polskim górnictwie oraz w innych krajach świata. Drugim kierunkiem jego działalności jest aerologia.

Członek PAN i PAU oraz Międzynarodowego Biura Mechanizacji Górotworu, Międzynarodowego Towarzystwa Mech. Skał. Doktor Honoris Causa „Swojej” Alma Matris (1994).

Autor ok.100 prac z zakresu przemieszczeń górotworu pod wpływem ekspoatacji podziemnej oraz aerologii.

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. s. 302
  • BIP 1994 nr 5. s. 16
  • Miesiąc w Krakowie 2008 nr 7–8. s. 50–52, portr.