Robert Stanisław Szyndler: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Robert Stanisław Szyndler | image = szyndlerrs.jpg | family-name = Szyndler | given-name = Robert | additional-name = Stanisław ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1933
| birth_date = 1933–
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo) 1989, dwukrotnie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (indywidualnie) 1973, 1979, rektorskie; Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony dla Huty Warszawa.
| awards = Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo) 1989, dwukrotnie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (indywidualnie) 1973, 1979, rektorskie; Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony dla Huty Warszawa.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Robert Stanisław Szyndler''' (1933-)
Prof. dr hab. inż. '''Robert Stanisław Szyndler''' (1933–)


Specjalność: metalurgia (przeróbka plastyczna metali)
Specjalność: metalurgia (przeróbka plastyczna metali)


Urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. Absolwent AGH 1958, doktor nauk technicznych 1964, doktor habilitowany 1972, profesor 1984.
Urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. Absolwent AGH 1958, doktor nauk technicznych 1964, doktor habilitowany 1972, profesor 1984.


Przebieg pracy zawodowej na AGH: asystent, starszy asystent 1958-1964, adiunkt 1964-1973, docent 1973-1984, profesor 1984-, kierownik Zespołu Kuźnictwa Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej 1980-.
Przebieg pracy zawodowej na AGH: asystent, starszy asystent 1958–1964, adiunkt 1964–1973, docent 1973–1984, profesor 1984–, kierownik Zespołu Kuźnictwa Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej 1980–.


Staże: uczelnie i instytuty badawcze w Aachen w RFN, Sztokholmie, Miszkolcu i Budapeszcie; roczny staż przemysłowy w Kuźni Ustroń.
Staże: uczelnie i instytuty badawcze w Aachen w RFN, Sztokholmie, Miszkolcu i Budapeszcie; roczny staż przemysłowy w Kuźni Ustroń.


Członek Komitetu Metalurgii PAN (Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej); Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH.
Członek Komitetu Metalurgii PAN (Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej); Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH.


Badania: kuźnictwo, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn (prace w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego oraz prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia); współautor oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia - umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.
Badania: kuźnictwo, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn (prace w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego oraz prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia); współautor oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.


Działalność pozanaukowa: założyciel i prezes Związku Kuźni Polskich; członek prezydium Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli; organizator ruchu studeckiego w ramach kół naukowych; organizator i przewodniczący stow. Nauk. Studentów AGH.
Działalność pozanaukowa: założyciel i prezes Związku Kuźni Polskich; członek prezydium Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli; organizator ruchu studeckiego w ramach kół naukowych; organizator i przewodniczący stow. Nauk. Studentów AGH.


Autor prac oryginalnych, skryptów. Promotor prac doktorskich.
Autor prac oryginalnych, skryptów. Promotor prac doktorskich.


Źródło:
Źródło:
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S - Ż. Warszawa 2002. S. 411-412, portr.
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 411–412, portr.
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P - Ż. Warszawa 2003. S. 1012
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1012




{{DEFAULTSORT:Szyndler, Robert Stanisław}}
{{DEFAULTSORT:Szyndler, Robert Stanisław}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:21, 16 gru 2013

Robert Stanisław Szyndler
Nazwisko Szyndler
Imię / imiona Robert
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1933–


Dyscyplina/specjalności metalurgia (przeróbka plastyczna metali)



Odznaczenia i nagrody Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo) 1989, dwukrotnie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (indywidualnie) 1973, 1979, rektorskie; Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony dla Huty Warszawa.

Prof. dr hab. inż. Robert Stanisław Szyndler (1933–)

Specjalność: metalurgia (przeróbka plastyczna metali)

Urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. Absolwent AGH 1958, doktor nauk technicznych 1964, doktor habilitowany 1972, profesor 1984.

Przebieg pracy zawodowej na AGH: asystent, starszy asystent 1958–1964, adiunkt 1964–1973, docent 1973–1984, profesor 1984–, kierownik Zespołu Kuźnictwa Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej 1980–.

Staże: uczelnie i instytuty badawcze w Aachen w RFN, Sztokholmie, Miszkolcu i Budapeszcie; roczny staż przemysłowy w Kuźni Ustroń.

Członek Komitetu Metalurgii PAN (Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej); Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH.

Badania: kuźnictwo, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn (prace w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego oraz prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia); współautor oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.

Działalność pozanaukowa: założyciel i prezes Związku Kuźni Polskich; członek prezydium Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli; organizator ruchu studeckiego w ramach kół naukowych; organizator i przewodniczący stow. Nauk. Studentów AGH.

Autor prac oryginalnych, skryptów. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 411–412, portr.
  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1012