Piotr Paweł Wyszomirski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1940
| birth_date = 1940–
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. nadzw. dr hab. inż. '''Piotr Wyszomirski''' (1940-)
Prof. nadzw. dr hab. inż. '''Piotr Wyszomirski''' (1940–)


Specjalność: geochemia surowców mineralnych
Specjalność: geochemia surowców mineralnych


Urodził się w Chorzowie. W roku 1963 uzyskał dyplom na Wydziale Ceramicznym AGH.
Urodził się w Chorzowie. W roku 1963 uzyskał dyplom na Wydziale Ceramicznym AGH.


W latach 1965-96 zatrudniony w Katedrze Surowców Mineralnych AGH. Od 1996 pracuje w Zakładzie Materiałów Budowlanych WIMiC jako profesor nadzwyczajny.
W latach 1965–96 zatrudniony w Katedrze Surowców Mineralnych AGH. Od 1996 pracuje w Zakładzie Materiałów Budowlanych WIMiC jako profesor nadzwyczajny.


Współautor książki "Surowce Ceramiczne"; współautor czterotomowej "Encyklopedii Surowców Mineralnych" wydanej w latach 1991-94; współautor książki "Metodyka badań kopalin ilastych"; autor i współautor 140 opublikowanych prac i komunikatów naukowych oraz 17 publikacji o charakterze kronikarskim.
Współautor książki „Surowce Ceramiczne”; współautor czterotomowej „Encyklopedii Surowców Mineralnych” wydanej w latach 1991–94; współautor książki „Metodyka badań kopalin ilastych”; autor i współautor 140 opublikowanych prac i komunikatów naukowych oraz 17 publikacji o charakterze kronikarskim.


Od 1975 roku członek Komisji Nauk Mineralogicznych O/PAN w Krakowie; 1980-94 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego; 1988-90 przewodniczący Komisji Koordynacyjnej Wystaw, Giełd i Aukcji Minerałów, Skał i Skamieniałości Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi; od 1991 redaktor czasopisma "Polskie Towarzystwo Mineralogiczne - Prace Specjalne"; 1992-97 członek Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; od 1995 członek komitetu redakcyjnego czasopisma "Prace Mineralogiczne"; od 1996 roku sekretarz Komisji Nauk Ceramicznych Ceramicznych O/PAN w Krakowie; od 1996 członek Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN; od 1997 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; od 1998 wiceprezes ZG Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego.
Od 1975 roku członek Komisji Nauk Mineralogicznych O/PAN w Krakowie; 1980–94 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego; 1988–90 przewodniczący Komisji Koordynacyjnej Wystaw, Giełd i Aukcji Minerałów, Skał i Skamieniałości Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi; od 1991 redaktor czasopisma „Polskie Towarzystwo Mineralogiczne Prace Specjalne”; 1992–97 członek Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; od 1995 członek komitetu redakcyjnego czasopisma „Prace Mineralogiczne”; od 1996 roku sekretarz Komisji Nauk Ceramicznych Ceramicznych O/PAN w Krakowie; od 1996 członek Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN; od 1997 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; od 1998 wiceprezes ZG Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego.


Źródło:
Źródło:
* Kto jest kim w ceramice. s.123
* Kto jest kim w ceramice. s. 123




{{DEFAULTSORT:Wyszomirski, Piotr }}
{{DEFAULTSORT:Wyszomirski, Piotr }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:21, 16 gru 2013

Piotr Paweł Wyszomirski
Nazwisko Wyszomirski
Imię / imiona Piotr
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr hab. inż.
Data urodzenia 1940–


Dyscyplina/specjalności geochemia surowców mineralnych




Prof. nadzw. dr hab. inż. Piotr Wyszomirski (1940–)

Specjalność: geochemia surowców mineralnych

Urodził się w Chorzowie. W roku 1963 uzyskał dyplom na Wydziale Ceramicznym AGH.

W latach 1965–96 zatrudniony w Katedrze Surowców Mineralnych AGH. Od 1996 pracuje w Zakładzie Materiałów Budowlanych WIMiC jako profesor nadzwyczajny.

Współautor książki „Surowce Ceramiczne”; współautor czterotomowej „Encyklopedii Surowców Mineralnych” wydanej w latach 1991–94; współautor książki „Metodyka badań kopalin ilastych”; autor i współautor 140 opublikowanych prac i komunikatów naukowych oraz 17 publikacji o charakterze kronikarskim.

Od 1975 roku członek Komisji Nauk Mineralogicznych O/PAN w Krakowie; 1980–94 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego; 1988–90 przewodniczący Komisji Koordynacyjnej Wystaw, Giełd i Aukcji Minerałów, Skał i Skamieniałości Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi; od 1991 redaktor czasopisma „Polskie Towarzystwo Mineralogiczne — Prace Specjalne”; 1992–97 członek Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; od 1995 członek komitetu redakcyjnego czasopisma „Prace Mineralogiczne”; od 1996 roku sekretarz Komisji Nauk Ceramicznych Ceramicznych O/PAN w Krakowie; od 1996 członek Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN; od 1997 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; od 1998 wiceprezes ZG Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 123