Leon Winogradow: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1899–1976 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
| citizenship = | | citizenship = | ||
| nationality = | | nationality = | ||
| fields = technologia ceramiki szlachetnej, szkła | | fields = technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych | ||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr inż. '''Leon Winogradow''' ( | Prof. zw. dr inż. '''Leon Winogradow''' (1899–1976) | ||
Specjalność: technologia ceramiki szlachetnej, szkła | Specjalność: technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych | ||
Urodził się | Urodził się i zmarł w Warszawie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego i Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej. W latach 1925–27 przebywał w Czechosłowacji, gdzie uczestniczył w wyższym kursie ceramiki. Po powrocie do Polski pracował w zakładach ceramicznych. | ||
W 1952 roku został wykładowcą, a w 1953 r. zastępcą profesora i kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany na Wydziale Ceramicznym AGH. W 1955 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 r. — zwyczajnym AGH. | |||
Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze | Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. Był członkiem wielu towarzystw naukowych. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. | * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 162–163 | ||
{{DEFAULTSORT:Winogradow, Leon }} | {{DEFAULTSORT:Winogradow, Leon }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:20, 16 gru 2013
| Leon Winogradow | |
|---|---|
| Nazwisko | Winogradow |
| Imię / imiona | Leon |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. |
| Data urodzenia | 1899–1976
|
| Dyscyplina/specjalności | technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, odznaki honorowe. |
Prof. zw. dr inż. Leon Winogradow (1899–1976)
Specjalność: technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych
Urodził się i zmarł w Warszawie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego i Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej. W latach 1925–27 przebywał w Czechosłowacji, gdzie uczestniczył w wyższym kursie ceramiki. Po powrocie do Polski pracował w zakładach ceramicznych.
W 1952 roku został wykładowcą, a w 1953 r. zastępcą profesora i kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany na Wydziale Ceramicznym AGH. W 1955 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 r. — zwyczajnym AGH.
Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. Był członkiem wielu towarzystw naukowych.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 162–163