Edward Windakiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Edward Windakiewicz | image = windake.jpg | family-name = Windakiewicz | given-name = Edward | additional-name = | honorific-pref...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1858
| birth_date = 1858–1942
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1942
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr inż. '''Edward Windakiewicz''' (1858-1942)
Prof. dr inż. '''Edward Windakiewicz''' (1858–1942)


Specjalność: górnictwo, solnictwo  
Specjalność: górnictwo, solnictwo  


Urodził się w Pecs na Węgrzech, zmarł w Krakowie. Studiował w AG w Leoben oraz w AG w Przybramie gdzie ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy w 1882 r. Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy k. Gorlic. W l. 1884-1889 prowadził wiercenia w Kosocicach, Baryczu i k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Kat. Górnictwa AG w Przybramie. W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydz. Górniczym Akademii, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W 1939 r. wraz z profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.Doktor honoris causa AGH (1936 r.).
Urodził się w Pecs na Węgrzech, zmarł w Krakowie. Studiował w AG w Leoben oraz w AG w Przybramie gdzie ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy w 1882 r. Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy k. Gorlic. W latach 1884–1889 prowadził wiercenia w Kosocicach, Baryczu i k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Kat. Górnictwa AG w Przybramie. W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydz. Górniczym Akademii, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W 1939 r. wraz z profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.Doktor honoris causa AGH (1936 r.).


Był członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU. Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa nigdy dotąd nie publikowane, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. Opublikował również z tego zakresu 30 prac.
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU. Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa nigdy dotąd nie publikowane, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. Opublikował również z tego zakresu 30 prac.


Źródło:
Źródło:
* BIP 1994 nr 5. s. 6, 18
* BIP 1994 nr 5. s. 6, 18
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). s. 216-218
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 216–218




{{DEFAULTSORT:Windakiewicz, Edward }}
{{DEFAULTSORT:Windakiewicz, Edward }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:20, 16 gru 2013

Edward Windakiewicz
Nazwisko Windakiewicz
Imię / imiona Edward
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 1858–1942


Dyscyplina/specjalności górnictwo, solnictwo




Prof. dr inż. Edward Windakiewicz (1858–1942)

Specjalność: górnictwo, solnictwo

Urodził się w Pecs na Węgrzech, zmarł w Krakowie. Studiował w AG w Leoben oraz w AG w Przybramie gdzie ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy w 1882 r. Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy k. Gorlic. W latach 1884–1889 prowadził wiercenia w Kosocicach, Baryczu i k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Kat. Górnictwa AG w Przybramie. W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydz. Górniczym Akademii, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W 1939 r. wraz z profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.Doktor honoris causa AGH (1936 r.).

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU. Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa nigdy dotąd nie publikowane, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. Opublikował również z tego zakresu 30 prac.

Źródło:

  • BIP 1994 nr 5. s. 6, 18
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 216–218