Edward Görlich

Z Historia AGH

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr Edward Görlich (1914–2009)

Specjalność: geochemia, analiza chemiczna i elektrochemia, krystalochemia i chemia krzemianów, stan szklisty

Urodził się 26 lipca 1914 roku w Krakowie, tam też zmarł 8 lipca 2009 roku. Pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (1947), dr UJ (1951) prof. nadzw. (1959), prof. zw. (1969). Całe swoje życie związał z Akademią; zast. prof. (1952). Prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1954), kierownik Katedry Chemii Krzemianów (1960–1972), dziekan Wydziału Ceramicznego (1960–1964), dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej (1971), prorektor AGH (1971–1973), przewodniczący komitetu redakcyjnego wyd. „Nauka dla wszystkich” (1964–2002).

Jeden ze współtwórców Wydziału Ceramicznego i jedynej w Polsce Katedry Chemii Krzemianów. Stworzył polską szkołę chemii krzemianów. Z jego inicjatywy powstał w Polsce pierwszy Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki i pierwszy kierunek studiów „Inżynieria Materiałowa”.

Autor ponad 120 publikacji naukowych i kilku monografii, w tym pierwszego w Polsce podręcznika chemii krzemianów. Jeden z pierwszych zajmował się krystalochemią krzemianów, a szczególnie minerałów ilastych. Był czynnym członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, gdzie pełnił funkcję wicedyrektora Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1995–2000). Wiceprzewodniczący Konwentu Seniorów AGH (2002–2003), przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji pracowników Wydziału (1990–1993), wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Mat. Budowlanych SITPChem (1958–1960).

Humanista, znawca sztuki, a w szczególności archeologii językowej. Hobby: językoznawstwo porównawcze, kosmologia. Uprawiał czynnie turystykę górską, pływał.

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 17. s. 6–9
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 132/133. s. 13
  • Dziennik Polski 2009 nr 161 (11–12 VII 2009). s. A10 (nekrologi)
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice : Helion, cop. 2004. S. 102