Adam Walanus: Różnice pomiędzy wersjami

Adam Walanus
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Walanus
Imię / imiona	Adam
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż. ; ; ; ; ; ;

Wersja z 10:14, 22 lut 2024

Prof. dr hab. inż. Adam Walanus biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: geologia, geologia podstawowa,

Nota biograficzna

Urodził się 6 kwietnia 1952 roku.

Wychował się w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył szkołę podstawową, a następnie w 1971 roku II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica.

W 1976 roku ukończył studia fizyczno-techniczne na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, uzyskując z wyróżnieniem stopień magistra

na podstawie pracy Rozkład prawdopodobieństwa ilorazu zliczeń mionów w liczniku proporcjonalnym. W tym samym roku podjął pracę w Zakładzie Zastosowań Radioizotopów Instytutu Fizyki Politechniki Śląskiej, gdzie w latach 1976–1984 był zatrudniony jako asystent, a w latach 1984–1998 jako adiunkt.

W 1983 roku uzyskał stopień naukowy doktora w Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na podstawie pracy Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C[2].

W latach 1986–1989 pracował na pół etatu w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty.

W latach 1990–1998 prowadził samodzielną działalność gospodarczą wykonując usługi komputerowe, oprogramowanie i analizę danych, w większości dla instytucji naukowych. Pracował też w prywatnych przedsiębiorstwach jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością oraz jako konsultant w dziale technicznym[2]. W latach 1999–2000 prowadził wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie[2].

– polski naukowiec i fotograf; geolog, fizyk, analityk danych, statystyk i programista, profesor nauk o Ziemi, wykładowca Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Życiorys Wczesne lata

W 2002 roku na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu[2]. W latach 2003–2006 wykładał na Uniwersytecie Rzeszowskim, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Do 2004 pracował tam w Instytucie Archeologii, a następnie w Instytucie Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UR[2].

W 2007 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska[2]. W 2014 roku uzyskał tytuł profesora nauk o Ziemi[3][4]. W marcu 2019 roku został wybrany na członka Komisji Filozofii Nauk Polskiej Akademii Umiejętności, kierowanej przez Michała Hellera[2].

W pracy badawczej specjalizuje się w analizie danych i metodach statystycznych w naukach przyrodniczych[2]. Współuczestniczył w budowie aparatury pomiarowej Gliwickiego Laboratorium Radiowęglowego[1], a następnie zajął się statystyczną obróbką wyników datowań i ich probabilistyczną interpretacją[1]. Opublikował jako autor lub współautor kilkaset prac badawczych w recenzowanych czasopismach naukowych, m.in. w Nature, Radiocarbon, The Holocene, Climatic Change, Theoretical and Applied Climatology, Aerobiologia, Human Ecology, Natural Hazards, Journal of Environmental Monitoring, Journal of Paleolimnology[5]. Był współautorem podręcznika akademickiego Datowanie radiowęglowe (2009, wraz z Tomaszem Goslarem; Wydawnictwo AGH)[1][6]. Opublikował również szereg tekstów popularnonaukowych na łamach magazynów Wiedza i Życie, Magazyn Przemysłowy czy Wszechświat[5]. Fotografia Poza działalnością zawodową na przestrzeni lat amatorsko uprawiał fotografię. Tworzył m.in. pejzaże i portrety, a także z własnej inicjatywy udokumentował szereg wydarzeń naukowych i kulturalnych. W 1971 roku otrzymał III Nagrodę na II Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach[7][8]. Jego prace były prezentowane na szeregu wystaw indywidualnych, m.in. Człowiek wśród ludzi w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie (9 maja – 18 czerwca 2015)[9]. /////////////////////////////

Kwalifikacje: 1976 - magisterium, z wyróżnieniem (fizyka techniczna) Rozkład prawdopodobieństwa ilorazu zliczeń mionów w liczniku proporcjonalnym, 1983 - doktorat (w Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej AGH) Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C, 2002 - habilitacja (na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH) Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu, 2014 - tytuł naukowy profesora nauk o Ziemi.

Praca: 1976-1998 - Politechnika Śląska, Instytut Fizyki, Zakład Zastosowań Radioizotopów; asystent, od 1984 adiunkt, 1986-1989 - 1/2 etatu w Instytucie Botaniki PAN, Kraków, na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty, 1996 - 1/2 etatu w Junisoftex Sp. z o.o., Gliwice, analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością, 1990-1998 - samodzielna działalność gospodarcza, usługi komputerowe, wykonywanie oprogramowania i analiza danych, w większości dla instytucji naukowych, 1999/2000 - wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie, 1998-2002 - StatSoft Polska Sp. z o.o. Kraków, konsultant w dziale technicznym, 2003-2006 - Uniwersytet Rzeszowski, profesor nadzwyczajny, do 2004 Instytut Archeologii, następnie Instytut Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego, 2007-2023 - AGH, Wydział Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska, profesor nadzwyczajny.

Specjalność naukowa: analiza danych i metody statystyczne w naukach przyrodniczych

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne

Adam Walanus [online] [przeglądany 22.02.2024]. Dostępny w: https://adamwalanus.pl/cv.html
Adam Walanus – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 22.02.2024]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Walanus

stan na dzień 22.02.2024

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Walanus
 |given-name=Adam
+|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
 }}
-'''Adam Walanus'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
+Prof. dr hab. inż. '''Adam Walanus'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
-Dyscyplina/specjalności:
+Dyscyplina/specjalności: geologia, geologia podstawowa,
 == Nota biograficzna ==
@@ Linia 14: / Linia 15: @@
 Wychował się w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył szkołę podstawową, a następnie w 1971 roku II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica.
-W 1976 roku ukończył studia fizyczno-techniczne na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, uzyskując z wyróżnieniem stopień magistra na podstawie pracy Rozkład prawdopodobieństwa ilorazu zliczeń mionów w liczniku proporcjonalnym. W tym samym roku podjął pracę w Zakładzie Zastosowań Radioizotopów Instytutu Fizyki Politechniki Śląskiej, gdzie w latach 1976–1984 był zatrudniony jako asystent, a w latach 1984–1998 jako adiunkt.
+W 1976 roku ukończył studia fizyczno-techniczne na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, uzyskując z wyróżnieniem stopień magistra
+ na podstawie pracy Rozkład prawdopodobieństwa ilorazu zliczeń mionów w liczniku proporcjonalnym. W tym samym roku podjął pracę w Zakładzie Zastosowań Radioizotopów Instytutu Fizyki Politechniki Śląskiej, gdzie w latach 1976–1984 był zatrudniony jako asystent, a w latach 1984–1998 jako adiunkt.
 W 1983 roku uzyskał stopień naukowy doktora w Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na podstawie pracy Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C[2].
-W latach 1986–1989 pracował na pół etatu w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty[2].
+W latach 1986–1989 pracował na pół etatu w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty.
+W latach 1990–1998 prowadził samodzielną działalność gospodarczą wykonując usługi komputerowe, oprogramowanie i analizę danych, w większości dla instytucji naukowych. Pracował też w prywatnych przedsiębiorstwach jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością oraz jako konsultant w dziale technicznym[2]. W latach 1999–2000 prowadził wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie[2].
@@ Linia 32: / Linia 41: @@
-W latach 1990–1998 prowadził samodzielną działalność gospodarczą wykonując usługi komputerowe, oprogramowanie i analizę danych, w większości dla instytucji naukowych. Pracował też w prywatnych przedsiębiorstwach jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością oraz jako konsultant w dziale technicznym[2]. W latach 1999–2000 prowadził wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie[2].
 W 2002 roku na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu[2]. W latach 2003–2006 wykładał na Uniwersytecie Rzeszowskim, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Do 2004 pracował tam w Instytucie Archeologii, a następnie w Instytucie Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UR[2].
@@ Linia 41: / Linia 50: @@
 Fotografia
 Poza działalnością zawodową na przestrzeni lat amatorsko uprawiał fotografię. Tworzył m.in. pejzaże i portrety, a także z własnej inicjatywy udokumentował szereg wydarzeń naukowych i kulturalnych. W 1971 roku otrzymał III Nagrodę na II Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach[7][8]. Jego prace były prezentowane na szeregu wystaw indywidualnych, m.in. Człowiek wśród ludzi w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie (9 maja – 18 czerwca 2015)[9].
+/////////////////////////////
+Kwalifikacje:
+- magisterium, z wyróżnieniem (fizyka techniczna) Rozkład prawdopodobieństwa ilorazu zliczeń mionów w liczniku proporcjonalnym,
+- doktorat (w Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej AGH) Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C,
+- habilitacja (na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH) Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu,
+- tytuł naukowy profesora nauk o Ziemi.
+Praca:
+-1998 - Politechnika Śląska, Instytut Fizyki, Zakład Zastosowań Radioizotopów; asystent, od 1984 adiunkt,
+-1989 - 1/2 etatu w Instytucie Botaniki PAN, Kraków, na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty,
+- 1/2 etatu w Junisoftex Sp. z o.o., Gliwice, analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością,
+-1998 - samodzielna działalność gospodarcza, usługi komputerowe, wykonywanie oprogramowania i analiza danych, w większości dla instytucji naukowych,
+/2000 - wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie,
+-2002 - StatSoft Polska Sp. z o.o. Kraków, konsultant w dziale technicznym,
+-2006 - Uniwersytet Rzeszowski, profesor nadzwyczajny, do 2004 Instytut Archeologii, następnie Instytut Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego,
+-2023 - AGH, Wydział Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska, profesor nadzwyczajny.
+Specjalność naukowa: analiza danych i metody statystyczne w naukach przyrodniczych
@@ Linia 60: / Linia 90: @@
 ==== Inne ====
-* Adam Walanus – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 2.11.2022]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Walanus
+* Adam Walanus [online] [przeglądany 22.02.2024]. Dostępny w: https://adamwalanus.pl/cv.html
+* Adam Walanus – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 22.02.2024]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Walanus
 {{DEFAULTSORT: Walanus, Adam}}